انبیاء (سوره): تفاوت میان نسخه‌ها
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
جز ربات: حذف میان‌ویکی موجود در ویکی‌داده: ۲۴ میان‌ویکی |
Sa.vakilian (بحث | مشارکت‌ها) افزودن مطلب |
||
خط ۱:
{{سوره||نام = انبیاء |کتابت = ۲۱|جزء = ۱۷|آیه = 112|محل نزول = مکه|شماره نزول = 73|بعدی = حج |قبلی = طه |کلمه =1168|حرف =4870}}
[[سوره]] '''انبیاء''' به معنای پیامبران، یکی از سوره های [[قرآن]] است که 112 [[آیه]] تشکیل شده است. این سوره مطابق با ترتیب در [[مصحف عثمانی]] بیست و یکمین سور و مطابق با ترتیب نزول سوره هفتاد و سومین سوره است.
{{قرآن-خرد}}▼
[[علامه طباطبایی]] در [[تفسیر المیزان]] می گوید: «غرض اين سوره گفتگو پيرامون مساله [[نبوت]] است كه مساله [[توحيد]] و [[معاد]] را زير بناي آن قرار داده است.» نخست نزديك بودن روز حساب و غفلت مردم از آن و نيز روگردانی شان از دعوت حق را ذكر ميكند ، كه ملاك حساب [[روز قیامت]] همين ها است. سپس به بیان موضوع نبوت و استهزاء مردم می پردازد. آنگاه نبوت خاتم پیامران و نسبت های داده شده به وی شامل ساحر، مفتري و شاعر را ذكر مي كند . آنگاه گفتار آنان را با ذكر اوصاف كلي انبياي گذشته نموده و بیان می کند پيامبر اسلام نيز همان گرفتاري ها را بايد ببيند ، چون آنچه اين ميگويد همان است كه پیامبران پیشین مي گفتند. سپس داستان برخی از پیامبران را براي تاييد گفتار اجمالي خود مي آورد و از [[موسي]] و [[هارون]]، [[ابراهيم]]، [[اسحاق]]، [[يعقوب]]، [[لوط]]، [[نوح]]، [[داوود]]، [[سليمان]]، [[ايوب]]، [[اسماعيل]]، [[ادريس]]، [[ذوالكفل]]، [[یونس|ذوالنون]]، [[زكريا]]، [[يحيي]] و [[عيسي]] یاد می کند . آنگاه با ذكر روز حساب و آنچه كه مجرمان و پارسایان در آن روز كيفر و پاداش مي بينند بحث را بدین صورت جمع بندی مي كند که «سرانجام نيك از آن متقين خواهد بود و زمين را بندگان صالحش ارث ميبرند.» در انتها اعراض مردم از نبوت را به خاطر اعراضشان از توحيد می داند و به همين جهت بر مساله توحيد اقامه دلیل مي كند. از آنجايي كه اين سوره به دليل سياقش و به اتفاق [[تفسیر|مفسران]] در [[سوره مکی|مكه]] نازل شده تهديد و وعيد در آن ، از بشارت و وعده بيشتر است . <ref>[http://www.andisheqom.com/Files/quranshenasi.php?idVeiw=27929&level=4&subid=27929] ترجمه نفسیر المیزان، ج 14، صص 341 و 342</ref>
== منابع ==
{{پانویس}}
▲{{قرآن-خرد}}
{{قرآن}}
| |||