عصر هلنیستی: تفاوت میان نسخه‌ها

بنیان امپراطوری بزرگ بدست اسکندر برای هنر یونانی از این روی مهم بود، که از برکت آن محدوده خود را از چند دولت شهر کوچک، به زبان تجسمی تقریبا نیمی از جهان فراگسترد. این تغییر خواه نا خواه بر سرشت آن (هنر یونان) تاثیر نهاد. از این روی هنر جدید دیگر نه هنر یونانی بلکه هنر یونانی مآب (یا هلنیستی) خوانده شد. زیرا امپراطورهایی که بدست جانشینان اسکندر در سرزمین‌های شرقی بر پا گردید، عموما یونانی مآب گردیدند. پایتخت ثروتمند این امپراطوری‌ها یعنی اسکندریه در مصر، انطاکیه در سوریه و پرگامون در آسیای صغیر خواستهایی از هنرمندان داشتند که باآنچه مآلوف آنها در دولت شهرهای یونانی بود، تفاوت داشت. حتی در معماری فرم‌های پر صلابت و کم آرایش سبک دوریسی و ظرافت نرم و ساده سبک ایونیایی نابسنده بودند. شکل جدیدی از ستون مورد پسند قرار گرفت که در اوایل چهارم ق. م پدید آمده بود، و نام خود را از نام شهر تجاری و ثروتمند کُرینت (قُرنت) برگرفت. در سبک قرنتی نقش شاخ و برگ برای تزیین تزیین سر ستون به نقش حلزونی ایونیایی اضافه شد. و سراسر ساختمان با آرایه‌های بیشتر و پرمایه تر تزیین گردید. این شیوه تجملی برای آن ساختمانهای عظیم و پر شکوه مناسب بود که در سطحی کلان در شهرهای نوبنیاد شرق بنا می‌شدند. از این ساختمانها تعداد چندانی محفوظ نمانده است. ولی آنچه از دوره‌های بعد باقی مانده عظمت و شکوه را القا می‌کند.