بدرالدین عمید: تفاوت میان نسخه‌ها

طبق یکی از روایات مربوطه به اولین ملاقات بدرالدین عمید با چنگیز خان، بدرالدین به هیچوجه بیم و هراس چنگیز خان را از نیروی نظامی‌ خوارزمشاه برطرف نساخت و به او گفت که سلطان لشکری نیرومند دارد. در قبال این اوضاع و احوال تا هنگام دریافت خبر فرار سلطان بساحل [[خزر]]، چنگیز خان از اینکه مبادا سلطان قشونی در یکی از شهرهای بین او و جادهٔ [[مغولستان]] گرد آورد و راه عقب‌نشینی او را قطع کند بیمناک‌ بود. برخی از محققان عقیده دارند که تحت تأثیر همین احتمال بود که چنگیز خان تصمیم گرفت هرشهری را که تصرف می‌کرد ویران کند و اینکار را از [[بخارا]] و [[اترار]] و [[خجند]] آغاز کرد. او از برجا گذاشتن نقاط احتمالی تجمع قشون و ایجاد پایگاه دشمن در پشت سر خود بیم داشت، به این خاطر شهرها را ویران کرد و آن عده از مردم را که برای محاصرهٔ شهرهای دیگر و یا به عنوان پیشه‌ور فایده‌ای بحال او نداشتند بقتل رسانید و آن عده را که‌ منفعتی برای او داشتند به همراه خود برد. قصد او این بود که راه‌ها برای ورود و عبور قشون او باز باشد تا اگر تصمیم گرفت دوباره به [[شرق دور]] عقب‌نشینی کند مزاحمتی برای او ایجاد نگردد.<ref>{{پک|اوری|۱۳۳۸|ف=بررسی عوامل حمله چنگیز خان به ماوراءالنهر|ص=۵۰}}</ref> ▼