التهاب گوش: تفاوت میان نسخه‌ها

''للبلبب''{{Infobox disease

التهاب گوش میانی (Otitis Media): در نوزادان و کودکان بیشتر دیده می‌شود. حدود ۱۰درصد اطفال زیر ۵ سال در یک سال دچار گوش‌درد خواهند شد.این بیماری به‌دنبال عفونت ویروسی دستگاه تنفسی فوقانی بروز می‌کند، عفونت ویروسی دستگاه تنفسی فوقانی باعث اختلال عملکرد [[شیپور استاش]] می‌شود و عفونت از طریق [[شیپور ااستاش]] بطرف گوش میانی پیشرفت می‌کند و باعث ایجاد بیماری التهاب گوش میانی می‌گردد. التهاب گوش میانی به سه صورت دیده می‌شود : التهاب حاد، مزمن، و ترشح‌دار.

کودکان بزرگتر از گوش‌درد شاکی هستند. ممکنست علائم عفونت تنفسی فوقانی همراه را داشته یا نداشته باشد. در کودکان کوچکتر و نوزادان، والدین بیمار می‌گویند که فرزندشان بی‌قرار و بیخواب شده‌است، همراه با تب یا بدبدون آن احتمالاً نوزاد گوشش را می‌مالد و فشار می‌دهد.

[[پرده صماخ]] (تمپان) ملتهب است و ممکنست تورم (بالژینگ) پیدا کرده باشد. پرده ممکنست کدر یا مات (اپک) بوده کاهش تحرک پرده در پنوماتیک [[اتوسکوپی]] داشته باشیم. اوتیت مدیا ممکنست همراه با ترشح چرک (اتوره) باشد یا نباشد.

در التهاب گوش خارجی حرکات لاله گوش دردناک است و گاه خارش گوش داریم. علت این بیماری ممکن است عفونت، [[ریدرماتیت]] و یا هر دو باشد. این بیماری بعد از استخر نیز مشاهده می‌شود.

برای درمان از قطره آنتی بیوتیک گوشی مانند قطره [[سیپروفلوکساسین]] یا قطره [[پلی میکسین]] استفاده می‌شود، در موارد شدید آنتی بیوتیک خوراکی هم به درمان افزوده می‌شود .علاوه بر آن محیط گوش باید اسیدی شود تا میکروارگانیسم نتواند رشد کند که برای این کار از قطره [[اسید استیک]] یک تا دو درصد یا قطره بوریک اسید در [[الکل]] استفاده می‌شود. در موارد شدیدتر از [[مکش]] ترشحات و [[مش]] استفاده می‌کنیم. خشک نگهداشتن محیط و استفاده از قطره کورتیکواستروئیدی در موارد قارچی و حساسیت کاربرد دارد.