کمون پاریس (۱۸۷۱): تفاوت میان نسخهها
محتوای حذفشده محتوای افزودهشده
جز ربات: تصحیح پیوند به ویکیپدیا |
جز ربات ردهٔ همسنگ (۲۴) +املا+مرتب (۸.۵): + رده:انحلالهای ۱۸۷۱ (میلادی) |
||
خط ۲۳:
در حالی که کمیته مرکزی گارد ملی هر روز موضع رادیکال تری میگرفت و به طور روز افزون بر قدرتش اضافه میشد، دولت بیشک نمیتوانست اجازه دهد که آنها چهارصد توپ جنگی در اختیار داشته باشند. به همین ترتیب در قدم اول در ۱۸ مارس بود که تی یر نیروهای عادی را برای تسخیر توپها به «تپه مونتمارتر» اعزام کرد. سربازان که به هیچ وجه از روحیهٔ بالایی برخوردار نبودند به جای عمل به دستورها به گارد ملی و ساکنین محل پیوستند. وقتی ژنرال آنها، کلود مارتین لو کنت، دستور داد که به جمعیت بی سلاح شلیک کنند آنها او را از اسب به زیر انداختند. او مدتی بعد به همراه ژنرال کلمان توما (فرماندهٔ سابق و منفور ارتش که توسط مردم در خیابانها گیر افتاده بود) تیرباران شد.
شورش مردم چنان گسترده شد که بقیهٔ بخشهای ارتش هم به آن پیوستند و رئیس جمهور تی یر فرمان خروج فوری همه نیروهای تحت فرمان خود و پلیس و همهٔ فرمانداران و مسئولین و متخصصین از پاریس را صادر کرد. خود او پیشاپیش آنان به ورسای گریخت. اکنون کمیته مرکزی گارد ملی، تنها دولت واقعی در پاریس بود. کمیته تقریباً بلافاصله قدرت خود را واگذار کرد و اعلام کرد که انتخابات برای تعیین کمون در ۲۶ مارس
۹۲ عضو کمون (یا درستتر: «شورای کمونی») شامل کارگران ورزیده، چندین «حرفهای» (مثل دکترها و روزنامه نگاران) و تعداد بسیاری از فعالان سیاسی، از جمهوریخواهان رفرمیستها گرفته تا انواع سوسیالیستها و یا ژاکوبنهایی که با نگاهی نوستالژیک به عقب به انقلاب ۱۷۸۹ تمایل داشتند، میشدند. سوسیالیست کاریزماتیک، لوئی اوگوست بلانکی، به عنوان رئیس شورا برگزیده شد اما از آن جایی که او در ۱۷ مارس دستگیر شده بود و به زندانی مخفی بیرون از حیطهٔ اختیار کمون، انتقال داده شده بود این ریاست در غیاب خودش بود. کمون پاریس در ۲۸ مارس قدرت خودش را اعلام کرد.
خط ۱۰۲:
[[رده:آنارشیسم در فرانسه]]
[[رده:انحلالهای ۱۸۷۱ (میلادی)]]
[[رده:انقلابهای سده ۱۹ (میلادی)]]
[[رده:انقلابهای کمونیسمی]]
|