جنبش چریکی ایران پس از کودتای ۲۸ مرداد: تفاوت میان نسخهها
محتوای حذفشده محتوای افزودهشده
جز ویکیسازی رباتیک(۶.۸) >آیتالله خمینی، جمهوری اسلامی، نافرمانی مدنی، اسلام گرایان، برنامه ریزی، [[رژیم ... |
جز ویکیسازی رباتیک(۷.۵) >ملی گرایان |
||
خط ۱۶:
== مبارزه مسلحانه ==
جنبش چریکی با اعلام خود سه گروه را مخاطب قرار داد. نخست، این امکان را فراهم آورد که مردم یا خلق (واژه مورد علاقهشان) بدانند که واقعیت همان چیزی نیست که شاه جلوه میدهد و مخالفت با حکمرانی شاه، نه تنها متوقف نشده، بلکه تجدید قوا نیز کردهاست؛ دومین مخاطب، رژیم شاه بود و این که ثبات و آرامش مورد ادعایش چیزی جز فریب نیست؛ سومین مخاطب، نسل پیشین [[ملی
مدتها پیش از آغاز جنبش چریکی در ۱۳۴۹، توسل به خشونت جزئی از سیاستگذاری ایرانیان بودهاست. پیش از دهه ۱۳۵۰، بسیاری از گروههای سیاسی روشهای خشونت آمیز را برای پیشبرد اهداف خود به کار بستند. (از جمله [[سازمان نظامی حزب توده ایران]] و فعالیت [[فداییان اسلام]] و [[هیأت موتلفه اسلامی]]). با همه این احوال، بهره گیری از ابزار خشونت برای اهداف سیاسی در همه موارد مذکور، تصادفی، در هم ریخته و بی نظم بود و به نوعی حرکتی تاکتیکی به شمار میآمد تا حرکتی راهبردی. هدف چریکها هدایت عملیات خشونت بار ساده، منفرد و منجر به لو رفتن به دست ساواک و تحمل تلفات احتمالی نبود. سایر تجربهها در دهه ۱۳۴۰ بیهودگی چنین عملیاتی را نشان داده بود. این حقیقت که فعالیت سیاسی آشکار یا زیرزمینی ناممکن به نظر میرسید.، لزوم یافتن راه حلی مبرم را دوچندان میکرد. هدف، وارد آوردن ضربه از نقطه صفر و تداوم جنبش در شرایط سرکوب شدید بود. استفاده جنبش چریکی از خشونت، قویاً از توسعه جنبش آزادیخواهی بینالمللی و نیز تحولات سیاسی – اجتماعی ایران متأ ثر بود. از این رو، برای تفکیک موارد به کارگیری خشونت توسط جنبشهای چریکی و خشونتی که پیشتر جاری بود، از عبارت «مبارزه مسلحانه» بهره میگیریم.
|