فرض صفر: تفاوت میان نسخهها
محتوای حذفشده محتوای افزودهشده
جز ربات: حذف از رده:پیگیری ربات حذف کارکتر نادرست |
SoheilNajafi (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱:
در [[آمار و احتمالات]]، برای بررسی یک فرضیه، در آغاز فرض صفر(تهی) را می پذیریم تا با رد آن [[فرض مقابل]] را اثبات نماییم.<ref> Probability and Statistics in Engineering And Management Science, William W. Hines, Douglas C. Montgomery, Third Edition, John Wiley and Sons, 1990, ISBN 0-471-60090-3. </ref> کاربرد فرض صفر(تهی) در علوم آزمایشی برای هم سنجی نمونه ی آزمایش شده با نمونه ی کنترل است. به بیان دیگر در آغاز فرض میشود که نمونهها یکسانند (فرض تهی). حال اگر با یکی از [[آزمون های آماری|آزمون های آماری]] فرض صفر(تهی) را بتوانیم رد کنیم، آنگاه میگوییم که دو نمونه دارای ناهمگونی معناداری هستند وگرنه دو نمونه را یکسان میخوانیم.
== پیش گفتار ==
در کارهای پژوهشی در آغاز فرض صفر(تهی) پذیرفته می شود. اگر پژوهشگر بتواند از دیدگاه آماری نشانه ی محکمی برای نپذیرفتن فرض صفر(تهی) بیاورد، آنگاه فرض صفر(تهی) رد میشود. بازه ی اطمینان برای نپذیرفتن فرض صفر(تهی) برابر با ۹۵٪ یا ۹۹٪ است. به بیان دیگر کمترین بازه ی اطمینان برای نپذیرفتن فرض
== طرز تعیین فرض صفر ==
اولین گام در انجام آزمون آماری تعیینH0 و H1 است که باید به صورت صحیح تعیین شود برای این کار همواره ادعا در مورد پارامتر جامعه در H1 قرار می گیرد و خلاف آن را در H0 قرار می دهیم مگر آن که ادعا شامل تساوی حداقل و حداکثر ( ≤،≥،=) باشد که در این صورت ادعا را در H0 و خلاف آن را در H1 قرار می دهیم .
|