لعل قلعه (دهلی): تفاوت میان نسخهها
محتوای حذفشده محتوای افزودهشده
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۳۶:
* '''''چاتاچوک''''' (Chatta Chowk) یا بازار سرپوشیده، که بازاری بودهاست بین دروازه اصلی و قلعه که اکنون محل تجمع دستفروشان برای فروش سوغاتی به گردشگران است.
* '''''نقارهخانه''''' (Naqqar Khana) یا'' نوبت خانه'' (Naubat Khana) که بر فراز دروازه لاهور و مقابل چاتاچوک قرار گرفته و از آنجا ۵ بار در روز یا هنگام ورود شاه یا شاهزادگان و خانواده سلطنتی نقاره میزدهاند. این بنا بیش از ۳۰ متر طول و ۲۰ متر عرض دارد و کلیه بازدیدکنندگان بهجز خانواده سلطنتی، در اینجا پیش از ورود به محوطه اصلی باید از اسب پیاده میشدند.
* '''''دیوان عام''''' (Diwan-i-Am) که حیاط بیرونی مستقل و بزرگی است که با سنگهای مرمر سفید فرش شده و شاه با ایدهای شبیه به بار عام [[سلیمان]]، بر روی ایوانی در روی دیوار شرقی میایستاده و با عموم دیدار میکردهاست.▼
* '''''کرسی''''' (Qursi) یا ''تخت شاهی'' که مقابل دیوار داخلی ''دیوان عام'' قرار دارد و سکوی بزرگ و شکوهمندی است به ابعد بیش از ۲ ئر ۱ و ارتفاع ۳ متر از کف ''ایوان عام''. این تخت از سنگ مرمر با حجاریهای ظریف و جوتهر نشان ساخته شده که در ۱۸۵۷ جواهراتش را خارج کردهاند. شاه از فراز آن به صحبت و درخواست وزرا یا مردم گوش میدادهاست.▼
* '''''لال پرده''''' (Lal Pardah) یا ''پرده قرمز'' که درگاهی است در سمت چپ دیوان عام که پرده سرخ رنگی از آنجا آویزان بودهاست و فقط شاه و نزدیکانش حق عبور از این پرده را داشتهاند. این حق امتیاز بزرگی محسوب میشده.▼
* '''''باغ حیات بخش ''''' (Hayat Baksh Bagh)باغی بودهاست وسیع و به وسیله دو نهر زیبا و فوارههای فراوان تقسیم میشده. متأسفانه اکنون این نهرها خشک است و در آن محل فقط پوشش گیاهی باقیماندهاست.
* '''''دیوان خاص''''' (Diwan-i-Khas) که محل ملاقاتهای خصوصی شاه بوده و جلسات حکومتی در آنجا برگزار میشده و تماماً از سنگ مرمر سفید ساخته شدهاست. بر روی ستونهای مرمری این بخش، نقوش گیاهی زیبایی با طلا کار شده و سقف چوبی کنونی، پوششی از نقرهٔ زرکوب داشتهاست. ▼
* '''''خاص محل''''' (Khas Mahal)که محل خصوصی اقامت شاه بوده مشتمل بر اتاقهای خواب، مکانهای عبادت، ایوان و باروی ''موسامان بُرج''.
* '''''بُرج مثمن''''' (Mussaman Burj) بارویی است در ''خاص محل'' و رو به بیرون قلعه که شاه هر روز صبح زود بر فراز در انظار عموم ظاهر میشدهاست.
سطر ۵۰ ⟵ ۴۷:
*ای راهرو پشت به منزل هشدار
▲* '''''دیوان عام''''' (Diwan-i-Am) که حیاط بیرونی مستقل و بزرگی است که با سنگهای مرمر سفید فرش شده و شاه با ایدهای شبیه به بار عام [[سلیمان]]، بر روی ایوانی در روی دیوار شرقی میایستاده و با عموم دیدار میکردهاست.
▲* '''''کرسی''''' (Qursi) یا ''تخت شاهی'' که مقابل دیوار داخلی ''دیوان عام'' قرار دارد و سکوی بزرگ و شکوهمندی است به ابعد بیش از ۲ ئر ۱ و ارتفاع ۳ متر از کف ''ایوان عام''. این تخت از سنگ مرمر با حجاریهای ظریف و جوتهر نشان ساخته شده که در ۱۸۵۷ جواهراتش را خارج کردهاند. شاه از فراز آن به صحبت و درخواست وزرا یا مردم گوش میدادهاست.
▲* '''''لال پرده''''' (Lal Pardah) یا ''پرده قرمز'' که درگاهی است در سمت چپ دیوان عام که پرده سرخ رنگی از آنجا آویزان بودهاست و فقط شاه و نزدیکانش حق عبور از این پرده را داشتهاند. این حق امتیاز بزرگی محسوب میشده.
▲* '''''دیوان خاص''''' (Diwan-i-Khas) که محل ملاقاتهای خصوصی شاه بوده و جلسات حکومتی در آنجا برگزار میشده و تماماً از سنگ مرمر سفید ساخته شدهاست. بر روی ستونهای مرمری این بخش، نقوش گیاهی زیبایی با طلا کار شده و سقف چوبی کنونی، پوششی از نقرهٔ زرکوب داشتهاست.
در محل دیوان خاص که بخش دیدارهای رسمی شاه بوده است تخت طاووس قرار داشته است. تخت طاووس توسط نادرشاه به ایران آورده شد. در دو انتهای بار خاص یا دیوان خاص اشعار فارسی از خسرو دهلوی وجود دارد.
|