'''نظریه مرد بزرگ''' نظریه‌ای است که در قرن ۱۹ مطرح شد و بر اساس آن [[تاریخ]] با توجه به اثر "''مردان بزرگ"'' یا ''[[پهلوان|پهلوانان]]'' توضیح داده می‌شود که افرادی هستند که تاثیر گذاری بالای تاریخی دارند که دلایل مختلفی می‌تواند داشته باشد. مانند: [[فرهمندی|فره]] (جذابیت و نفوذ و قدرت کلام و پیشگامی که برخی از مردم به ویژه رهبران از آن برخوردارند) شخصی، [[هوش]]، [[خرد]] یا توانایی‌های سیاسی. این نظریه در 1840sسال‌های ۱۸۴۰ توسط [[نویسنده]] [[اسکاتلند|اسکاتلندی]] [[توماس کارلایل]] مطرح و متداول گردید. وووی در سال ۱۸۶۰ [[هربرت اسپنسر]] آن را تثبیت کرد که تا کنون باقیست. او گفت که این افراد حاصل اجتماع خود اندهسند و تاثیر گذاریتاثیرگذاری آن‌ها مدیون شرایط ایجاد شده قبل از آنهاست. در بررسی‌های اخیر نفرات اول تا سوم تاثیر گذار ترین افراد، اول پیامبر اسلام، دوم نیوتون و سوم حضرت عیسی شناخته شده‌اند.<ref name="Cannero">[[Robert L. Carneiro]] "[http://mises.org/journals/jls/5_2/5_2_2.pdf Herbert Spencer as an Anthropologist]" ''[[Journal of Libertarian Studies]]'', vol. 5, 1981, pp.171-2</ref><ref>Robert Rives La Monte ''Socialism: Positive and Negative'', Chicago: [[Charles H. Kerr Publishing Company]], 1912, p. 18</ref><ref name="Hook">[[Sidney Hook]] (1950) ''The Hero in Hislory'', New York: [[Humanities Press]], p. 67</ref>
