استفراغ: تفاوت میان نسخه‌ها

محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
Rezabot (بحث | مشارکت‌ها)
جز ربات: حذف از رده:ویکی‌سازی رباتیک
خط ۲۸:
اندانسترون،گرانیسترون و دولاسترون جهت جلوگیری از تهوع واستفراغ متعاقب شیمی‌درمانی و رادیوتراپی استفاده می‌شوند.این داروها همچنین در تهوع و استفراغ بعداز عمل، نیز موثرند. اما داروهای ارزانتر مانند [[دگزامتازون]] و [[دروپریدول]] نیز اثر مشابهی دارند.
 
آنتاگونیست‌های دوپامین: شامل فنوتیازین‌ها،بوتیروفنون‌ها وبنزامیدهاو بنزامیدها از طریق بلوک رسپتورهای دوپامینی عمل می‌کنند.
فنوتیازین‌ها اغلب برای تهوع و استفراغ شدید موثر نیستند و عوارض جانبی بالایی نظیر خواب آلودگی، افت فشارخون و [[عوارض اکستراپیرامیدال]] {{به انگلیسی| extrapyramidal}}دارد.
 
متوکلوپرامید: برای تهوع واستفراغ شدید موثرتر ولی عوارض جانبی بالا یی دارد
آنتی‌هیستامین‌ها و آنتی‌کولینرژیک‌ها در جلوگیری از تهوع واستفراغ مرتبط با اختلالات گوش داخلی، بیماری حرکت، سرگیجه ومیگرن موثرند گاهی این داروها منجر به گیجی در فرد می‌شوند
بنزودیازین‌هابنزودیازپین‌ها این داروها در استفراغ ناشی از [[بیماری‌های روانی]] و عصبی موثرند.
== علل استفراغ ==
 
استفراغ دو علت دارد یکی مرکزی و دیگری رفلکسی
..از علل مرکزی:
سطر ۶۵ ⟵ ۶۶:
-بدخیمی های وسیع
{{-}}
 
== منابع ==
{{پانویس}}