آرپا تپه: تفاوت میان نسخه‌ها

محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
بدون خلاصۀ ویرایش
جنگولک (بحث | مشارکت‌ها)
واگردانی به نسخهٔ 11767691 تاریخ 2014-01-13 11:47:27 توسط Rezabot پاپاپز
خط ۱:
{{بدون منبع}}{{لحن}}
'''آرپا تپه'''(آریاتپه)نام روستا و تپه‌ای است باستانی در [[دهستان ننه کران]]، [[شهرستان نمین]] است که در آن آثاری از هزاره یکم پیش از میلاد یافت شده‌است. احتمال قوی نام این ده آرتاتپه بوده (تپه مقدس) بعلت تپه ای که داخل روستا قراردارد و شاید بهبعلت علت آن کهآنکه در این منطقه جو و گندم زیاد کاشته می شده است،میشده که در این باب سعید بن کاظم بیگ برادگاهی لنکرانی نویسنده تذکره سعدیه یا تاریخ لنکران در باب ویلکیج چنین می‌نویسد : ناحیه غله خیز و مردمش بعضی سنی شافعی و اکثرا شیعه اثنی عشری است و شغل آنها بعد از زراعت پرستاری از خیول و دواب است. مراتع و مزارع واسعه در این ملک می‌باشد و غله جات به جز جو و گندم چیز دیگری در آنجا حاصل نیاید و میوه نیز جزء در قریه امین جان در جای دیگرش نیک صورت حصول نبندد اما در باب خوبی آب و هوا و حسن احوال مردم می‌نویسد : مردمانی ملایم و خوشرو و با ادب و با فرهنگ و اکثرا با سواد می‌باشند که به لحاظ رعایت بهداشت در این منطقه که در سال ۱۲۴۴ ایران را ناخوشی و طاعون فرا گرفته بود این منطقه مصون از بلایا باقی ماند.» و چون در آن زمان گندم بسیار کم یاب و شاید بهتر باشد بگوییمبگم نایاب بوده کشاورزان جو (در زبان آذری آرپا) می کاشتند که شاید باعث شده این روستا اسم آرپاتپه بخود بگیرد.این محوطه باستانی میان کناسه و گردنهٔ حاجی امیر در جاده [[آستارا]] به اردبیل و در ۳۰ کیلومتری شهر [[اردبیل]] و در ۱۰ کیلومتری جنوب شهر [[نمین]] قرار گرفته‌است.جنگل فندقلو در شهریور۵ ۱۳۲۰کیلومتری اینآریاتپه روستاواقع وشده چندیکه یکی از روستازیباترین هایمناطق اطرافایران مورداست حملهکه لشکراتحادمشرف جماهیربه شوروی(روسیه)گردنه قرارزیبای حیران گرفتمیباشد.
جنگل فندقلو در ۵ کیلومتری آریاتپه واقع شده که یکی از زیباترین مناطق ایران است که مشرف به گردنه زیبای حیران میباشد.
 
از نیاکان این خطه می توان از خاندان های یزدانی، رضایی، رحمانی، اصغری نام برد.
 
از نظرجاده ارتباطی دو جاده به این روستا ختم میشود که که هردو آنها از بزرگراه شهیددادمان منشعب میشوند یکی از روستای دودران و خانقاه سفلی گذشته و به آرپاتپه ختم میشود و دیگری که راه اصلی است از طرف روستای سولا به این روستا میرسد در منطقه ویلکیج شمالی ،مرکزی و جنوبی فقط آرپاتپه است که تا جنگل جاده آسفالته دارد.تا قبل از انقلاب اسلامی ایران این روستا توقفگاه مسافرانی بود که قصد مسافرت به شهرهای دیگر از جمله رشت - تهران - قزوین و ... داشتند بود، چون تنها جاده اردبیل از این روستا میگذشت و همچنین نویسنده سفرنامه ،آقای اوژن اوبن aubin eugen سفیر فرانسه در دربار مظفرالدین شاه و محمد علی شاه است. این دیپلمات که اسم واقعی او کولار دسکوkoulard deskos است از مرداد ماه 1285 تا تیر ماه 1286 به عنوان سفیر فرانسه در ایران خدمت کرده و در این مدت کوتاه شاهد وقایع بسیار مهم و حساس تاریخ معاصر ایران بوده است. به امضاءرسیدن فرمان مشروطیت، در گذشت مظفر الدین شاه، جلوس محمد علی شاه قاجار از جمله وقایع دوران خدمت اوست.او علاوه بر تبحّر سیاسی خود، از نویسندگی و تحقیق نیز بی بهره نبوده و در سفرهای تحقیقاتی خود به بسیاری از شهر های ایران از جمله اردبیل به بررسی فرهنگ، آداب و رسوم،دین و مذهب، عرفان و ادب، شعر و موسیقی و خلقیات مردم پرداخته است و حاصل مطالعات خود را در سال 1908 میلادی در کتابی تحت عنوان ایران امروز، ایران و بین النهرین در پاریس به چاپ رسانده است.این کتاب بعدها بعنوان مأخذ عمده ای درباره انقلاب مشزوطیت در آمده و در سال 1362 توسط مترجمی بنام علی اصغر سعیدی به فارسی ترجمه و با عنوان ایران امروزدر تهران چاپ شده است. مقام ومنزلت سیاسی و ادبی و پژوهشی اوژن اوبن در حدی است که امروزه یکی از خیابانهای پاریس به نام او نامیده می شود. درباره جاده اردبیل به آستارا می نویسد راه شوسه در دست ساختمان، رفت و آمد میان اردبیل و آستارا را بسیار آسان کرده است و می نویسد که عملیات ساختمانی راه مزبور به یک شرکت ایرانی واگذار شده و خط سیر آن توسط یک مهندس بومی، به نام سلیمان خان که یکی از شاگردان قدیمی دار الفنون تهران است، تعیین و طرح ریزی شده است و در آمد ماهانه این جاده را از بابت اخذ عوارض حمل بار بالغ بر 10 تا 12 هزار تومان ذکر می کند.شکوه و عظمت و زیبائیهای کوه و جنگل، تنوع رنگ وبوی درختان و گیاهان، و رودخانه ها وآبشارها در منطقه حیران، او را به حیرت واداشته و می نویسد این ناحیه هیچ شباهتی به نواحی دیگر ایران ندارد و عیناً منظر فرانسه را به یاد می آورد؛
طبق آمار سرشماری عمـومی نفوس ومسکن مرکز آمار ایران در سال 1385 این روستا دارای 34 خانوار و 130 نفر جمعیت بوده که از این 130 نفر 66 نفر زن و 64 نفر آن مرد بودند که از این تعداد 90 نفر آن باسواد و 40 نفر آن بیسواد میباشند ولی اکنون آرپاتپه تقریباً دارای 50 خانوار و حدوداً 150 الی 160 نفر جمعیت است.
 
در ضلع غربی روستا تپه ای قرار دارد که طول آن 150 متر و عرض 100 متر و ارتفاع آن 10 متر میباشد فاصله تپه با جاده آسفالته روستا 30 متر است اگر از نظر قدمت بخواهیم تپه را مورد بررسی قرار دهیم باید به این اشاره نمود که در برشهای صورت گرفته بر روی تپه (سمت روستا)آثار خشتی به ضخامت 10 سانتی متر قابل رویت میباشد و ضمناً از اهمیت این تپه میتوان به نام آن نیز اشاره نمود که روستا نیز به همین نام نامیده میشود.این تپه بصورت بیضوی در امتداد شمالی جنوبی واقع گردیده که رودخانه ای فصلی در ضلع جنوبی آن جریان دارد بر اساس سفالهای سطحی جمع آوری شده میتوان به سفالهای خاکستری چرخ ساز و سفال قرمز رنگ و همچنین سفال نخودی با تزیینات سیاهرنگ زیگزاگ اشاره نمود که عمدتاً به هزاره اول قبل از میلاد منتسب میباشند این تپه به عنوان یک اثر ملی در تیر ماه 1382در فهرست آثار ملی ، تاریخی سازمان میراث فرهنگی با شماره ۹۱۶۲ و کد ۱۹۷۰۹ به ثبت رسیده‌است.
 
در بین روستا های اطراف آرپاتپه بیشترین جذب گردشگر را به خود اختصاص داده است با توجه به اینکه جنگل فندقلو در 5 كیلومتری آریاتپه واقع شده كه یكی از زیباترین و بی نظیرترین مناطق گردشگری ایران محسوب شده و همه ساله میلیونها گردشگر خارجی و داخلی با پیمودن صدها و یا هزاران کیلومتر راه می آیند تا با دیدن قدرت الهی لذت برده و از این طبیعت زیبا استفاده نمایند.
 
آب و هوای منطقه معتدل کوهستانی میباشد البته تا 10 سال قبل این روستا به ندرت هوای آفتابی به چهره خود میگرفت و اکثر اوقات هوایی ابری ، مه آلود و بارانی داشت ولی اکنون که حدود 10 سال است خشکسالی بر منطقه چیره شده و این خشکسالی نیز باعث چندین آتش سوزی بزرگ در منطقه شده است.
شغل ساکنان روستا کشاورزی و دامپروی است ولی به علت موقعیت جغرافیایی روستا و کمی اراضی کشاورزی دامپروری مناسبترین فعالیت برای ساکنان میباشد.
 
جنگل فندقلو
این جنگل در استان اردبیل و در 35کیلومتری شهرستان اردبیل واقع شده‌است.
 
این جنگل دارای درختان مختلف میوه مانند فندق، سیب وحشی، گوجه سبز، ازگیل، به، تمشک و توت فرنگی است. در داخل جنگل هم یک استخر آب‌گرم به نام مشه سویی وجود دارد که آب ان خاصیت درمانی دارد و افراد زیادی به این دلیل و بسیاری هم برای گشت و گذار به آنجا می‌آیند و با خانواده چند روزی را داخل جنگل و در کنار استخر آب‌گرم و آبشاری که در منصقه قراردارد، اقامت می‌کنند.
 
جنگل فندق‌لو به دلیل نزدیکی به شهر نمین (نمین در زبان تالشی یعنی مکان نم‌ناک) و برخورداری از رطوبت منطقه و دسترسی آسان از جاده بین شهری اردبیل – آستارا، همواره به‌عنوان یک گردش‌گاه مورد توجه بوده است. این جنگل یکی از مناطق مهم گردش‌گری جنگلی است که به فاصله ۱۰ کیلومتر از شهر نمین و 35کیلومتر از شهر اردبیل قرار گرفته است. با توجه به اینکه درخت فندق بیش از سایر گونه‌ها در این جنگل روییده است، این منطقه فندق‌لو نامیده می‌شود. این جنگل در سطحی به طول تقریبی ۲۵ کیلومترمربع پراکنده‌است که از شرق خانقاه علیا واقع در مسیر جاده بین شهری نمین – آستارا شروع و با جهت شمال غربی – جنوب شرقی در شرق روستای حور خاتمه می‌یابد.
 
شیب مراتع آن نسبتاً کم و به دلیل پوشش فشرده آن بخصوص چمن، آثار فرسایش به جز بخش‌های تخریب یافته، کمتر به چشم می‌خورد و به همین دلیل است که این نواحی جهت ایجاد پیست اسکی روی چمن مورد توجه قرار گرفته‌است. در بین انواع شناسایی شده، گونه‌های نادری نظیر فندق، ممرز، راش، بلوط (بلندمازو)، بیدمشک یافت می‌شوند که به ارزش گیاهی منطقه می‌افزایند. در منطقه فندق‌لو خرس قهوه‌ای و سمور و پرندگانی مانند قرقاول، کبک و عقاب طلایی زندگی می‌گنند.
 
این منطقه دو بهار دارد، یکى از ابتداى فروردین تا پایان خرداد و دیگرى از مهر تا آبان. «فندق لو» در مجموع ۴ هزار هکتار وسعت دارد که هزار هکتار آن جنگل فندق و ۳ هزار هکتار آن پوشیده از گلهاى زیباست است. این جنگل استعداد پرورش صد نوع گل از جمله بوماداران و بابونه را دارند. به گفته فرماندار «نمین» این جنگل مکمل گردشگرى سرعین در نظر گرفته شده است.این منطقه بخاطر داشتن جاذبه های منحصر بفرد جنگلی – مرتعی و گردنه زیبای حیران با جذابیتهای طبیعی متنوع ، قابلیتی بسیار ممتاز برای توسعه در صنعت اکوتوریسم را دارد.عرصه جنگلی فندقلو بخشی از جنگلهای شرق استان اردبیل به شمار می رود
 
 
موقعیت جغرافیایی:
 
منطقه فندقلو بین طول جغرافیایی ۲۵/۳۸ و عرض جغرافیایی ۴۰/۴۸ قرار گرفته و حداقل ارتفاع آن از سطح دریاهای آزاد ۱۵۰۰ متر و حداکثر ۱۸۵۰ متر می باشد که از شمال به راه قدیم اردبیل – آستارا و آبادیهای آرپاتپه، خانقاه علیا و سفلی از جنوب به کوه معروف خان بلاغی و آبادیهای نیارق و از غرب به ننه کران، مهدی پستی، آبی بیگلو، کریم کندی، دگرماندرق و از شرق به حیران محدود است. مساحت کل این جنگل در حدود ۹/۴۴۲۲ هکتار می باشد.
 
آب و هوا:
 
هوای این ناحیه به علت قرار گرفتن در ارتفاعات ، دارای تابستانی بسیار خنک و مطبوع و زمستانی سرد و مرطوب است که جزو مناطق سردسیر استان محسوب می گردد، این منطقه در ارتفاعات گیلان (آستارا) و شرق اردبیل واقع شده و از رژیم بارندگی و رطوبت دریای مازندران بهره می گیرد. ریزش بارانهای فصلی و وجود مه های دائمی رطوبت منطقه را به حد کافی تامین می نماید، میانگین بارندگی در سال ۴/۲۹۰ میلی متر و دمای حداکثر مطلق ۳۷ درجه در شهریور و دمای حداقل مطلق آن ۳۷- درجه سانتیگراد در بهمن ماه است.
 
حیات وحش:
 
گونه های جانوری مختلفی از قبیل: گرگ، روباه، خوک وحشی، خرگوش، خرس قهوه ای و پرندگانی چون عقاب طلایی، بلدرچین، هدهد، قرقاول، کبک، چکاوک، کلاغ ابلق و سیاه و … در آن زندگی می کنند.
 
پوشش گیاهی:
 
انواع تیپ های جنگل فندقلو عبارتند از :
 
راش ممرز
 
بلوط ممرز
 
فندق ممرز
 
فندق خالص
 
ساختار جنگل از لحاظ آمیختگی شامل: فندق، بلوط، راش، ممرز، ازگیل، ال اسبی، آلوچه، زالزالک و غیره می باشد و گونه های علفی منطقه چون نسترن، تمشک، خاس، پامچال، بابونه، سرخس، گیلدیگ، بنفشه وحشی، گل گاو زبان و … در زمینهای آن به وفور یافت می شود.
 
 
این تپه به عنوان یک اثر ملی در تیر ماه [[۱۳۸۲]] در فهرست آثار تاریخی [[سازمان میراث فرهنگی]] با شماره ۹۱۶۲ و کد ۱۹۷۰۹ به ثبت رسیده‌است.