رصدخانه مراغه: تفاوت میان نسخه‌ها

محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
خط ۴:
 
== پیشینه ==
بنای رصدخانهٔ مراغه در سه‌شنبه [[۴ جمادی‌الاول]] [[۶۵۷ قمری]] ([[۱۶ اردیبهشت]] [[۶۳۸]]) برابر با شب تولد [[زینب]] دختر [[علی بن ابی‌طالب]] <ref name="badkoobeie"/>آغاز شد . به سفارش خواجه نصیرالدین طوسی و به فرمان [[هولاکو]] -نوهٔ [[چنگیزخان]] مغول- آغاز شد. هولاکو برای نگهداری این سازمان پژوهشی موقوفه‌های ویژه‌ای درنظر گرفت. کتابخانه‌ای شامل ۴۰۰ هزار جلد کتاب و ابزارهای اخترشناسی، از جمله ذات‌الربع دیواری به شعاع ۴۳۰ سانتی‌متر، [[حلقه‌دار]] (ذات‌الحلق)، حلقهٔ انقلابی، حلقهٔ اعتدالی و حلقهٔ سموت نیز فراهم شدند. در همین‌جا بود که زیج ایلخانی به‌سال ۶۷۰ هجری (۱۲۷۶ میلادی) فراهم شد.
 
رصدخانهٔ مراغه فقط مخصوص رصد ستارگان نبود و یک سازمان علمی گسترده بود که بیش‌تر شاخه‌های دانش درس داده می‌شد و مشهورترین دانشمندان آن عصر -از جمله [[قطب‌الدین شیرازی]]، کاشف علت اصلی تشکیل رنگین کمان- در آن‌جا جمع شده بودند. به‌علاوه چون در آن زمان ارتباط علمی [[چین]] و [[ایران]] به‌علت استیلادی [[مغول|مغولان]] بر هر دو سرزمین برقرار شده‌بود، دانشمندان چینی -از جمله فردی به‌نام فائو مون‌جی- در این مرکز فعالت داشتند. همچنین فیلسوف و فرهنگ‌نامه‌نویس مسیحی -ابن‌العبری- در رصدخانهٔ مراغه به درس‌دادن کتاب‌های [[اقلیدوس|اصول اقلیدوس]] و [[بطلمیوس|المجسطی بطلمیوس]] مشغول بود.