قانون واسپاری: تفاوت میان نسخه‌ها

این قانون ابتدا با هدف گسترش و حفاظت از مجموعه‌های سلطنتی و ملی تصویب شد. فرانسوای اول به قصد جمع‌آوری و نگهداری منابع منتشر شده در کشورش در مجموعه سلطنتی خود این فرمان را صادر کرد. اما در طول سالیان به ابزاری برای اهداف دیگر از جمله نظارت بر نشر، ممیزی، و حتی سانسور تبدیل شد. در فنلاند، فرانسه، و بسیاری کشورها تحت لوای این قانون و با تغییر هدف آن، سانسورهای شدیدی اعمال شد؛ ولی بعدها، به عنوان جزئی از قانون [[حق مؤلف،مؤلف]]، احقاق حقوق نویسندگان را مورد توجه قرار داد . امروزه، هدف قانون واسپاری حفظ میراث فرهنگ ملی هر کشور برای نسل‌های آینده است. این قانون همچنین به تدوین کتابشناسی ملی ــ به‌عنوان وسیله‌ای برای کنترل اطلاعات کتابشناختی و تسهیل آزادی دسترسی شهروندان به منابع و انتشارات ملی جهت تحقیق و پژوهش ــ کمک شایان میکند.<ref>دائرةالمعارف کتابداری</ref>

در ایران طبق قانون مصوب ۱۴/۹/۱۳۶۸ شورا عالی انقلاب فرهنگی هر ناشری موظف است ده نسخه به [[وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی]] تسلیم نماید که دو نسخه از آن طبق قانون به [[کتابخانه ملی]] تعلق دارد. بنابراین کتابخانه ملی را می‌توان یک [[کتابخانه واسپاری]] خواند.