داروهای ضدافسردگی: تفاوت میان نسخهها
محتوای حذفشده محتوای افزودهشده
جز ربات: sk:Antidepresívum یک مقالهٔ خوب است |
Paiamshadi (بحث | مشارکتها) |
||
خط ۸:
2. [[بازدارندههای مونوآمین اکسیداز]] (MAOI) مانند [[ترانیل سیپرومین]] و [[فنلزین]]. مصرف کنندگان این دسته دارویی باید از مصرف غذاهای حاوی [[تیرامین]] مانند [[پنیر]] پرورده اجتناب کنند. این داروها با مهار کردن مونوآمین اکسیداز آنزیمی که انتقالدهندههای عصبی را تخریب میکند، سطح سروتونین، اپینفرین، دوپامین و مونوآمینهای دیگر را در مغز بالا میبرند. بازدارندههای مونوآمین اکسیداز در درمان افسردگی به خصوص انواع مقاوم و آتیپیک بسیار موثر هستند اما عوارض خطرناک و تداخلات دارویی و حتی غذایی گسترده باعث میشود از انتخابهای آخر برای درمان افسردگی باشندذ.
3. [[مهارکنندههای انتخابی بازجذب سروتونین]] (SSRI)، جذب مجدد [[سروتونین]] را در [[سیناپس]] بازداری میکنند. SSRIها عوارض جانبی کم تری دارند مانند [[فلوکستین]]، [[سیتالوپرام]]، [[سرترالین]] و [[فلووکسامین]]. در حال حاضر به علت اثربخشی خوب، عوارض کم ودر دسترس بودن این دسته از داروها خط اول درمان را تشکیل میدهند.
شایعترین عارضه این دسته از داروها عوارض جنسی است؛ مانند کاهش میل جنسی و تاخیر در رسیدن به اوج لذت جنسی. این عوارض کمتر برای آقایان مشکل آفرین است ولی در خانمها نیاز به درمان مستقل پیدا میکند. داروی [[بوپروپیون]] میتواند به بهبود این عارضه کمک کند.
|