داروهای ضدافسردگی: تفاوت میان نسخه‌ها

محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
Xqbot (بحث | مشارکت‌ها)
جز ربات: sk:Antidepresívum یک مقالهٔ خوب است
خط ۸:
2. [[بازدارنده‌های مونوآمین اکسیداز]] (MAOI) مانند [[ترانیل سیپرومین]] و [[فنلزین]]. مصرف کنندگان این دسته دارویی باید از مصرف غذاهای حاوی [[تیرامین]] مانند [[پنیر]] پرورده اجتناب کنند. این داروها با مهار کردن مونوآمین اکسیداز آنزیمی که انتقال‌دهنده‌های عصبی را تخریب می‌کند، سطح سروتونین، اپینفرین، دوپامین و مونوآمین‌های دیگر را در مغز بالا می‌برند. بازدارنده‌های مونوآمین اکسیداز در درمان افسردگی به خصوص انواع مقاوم و آتیپیک بسیار موثر هستند اما عوارض خطرناک و تداخلات دارویی و حتی غذایی گسترده باعث می‌شود از انتخاب‌های آخر برای درمان افسردگی باشندذ.
 
3. [[مهارکننده‌های انتخابی بازجذب سروتونین]] (SSRI)، جذب مجدد [[سروتونین]] را در [[سیناپس]] بازداری می‌کنند. SSRIها عوارض جانبی کم تری دارند مانند [[فلوکستین]]، [[سیتالوپرام]]، [[سرترالین]] و [[فلووکسامین]]. در حال حاضر به علت اثربخشی خوب، عوارض کم ودر دسترس بودن این دسته از داروها خط اول درمان را تشکیل می‌دهند. در بین داروهای ذکر شده بهترین تاثیر را [[سیپرامیل Cipramil- از شرکت Lundbeck]] نشان داده است که نوع پیشرفته تر داروی سیتالوپرام میباشد.
شایعترین عارضه این دسته از داروها عوارض جنسی است؛ مانند کاهش میل جنسی و تاخیر در رسیدن به اوج لذت جنسی. این عوارض کمتر برای آقایان مشکل آفرین است ولی در خانم‌ها نیاز به درمان مستقل پیدا می‌کند. داروی [[بوپروپیون]] می‌تواند به بهبود این عارضه کمک کند.