سین-شار-ایشکون: تفاوت میان نسخه‌ها

محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۲۵:
مانند [[آشور اتیل ایلانی]] و [[سین شومو لیشیر]]، اطلاعات درباره وی نیز اندک است. به نظر می رسد که وی در چیزی حدود سال ۶۲۷ پ.م. به حکومت آشور رسیده باشد. رسیدن او به پادشاهی با آشوب های شدید و بلواهای بسیار خشونت آمیز و جنگ داخلی فلج کننده در سرزمین مادری آشور همراه بوده است. همه اینها به کنار، اقوام و ملل تابع آشور هم از این هرج و مرج و ضعف حکومت مرکزی استفاده کردند و علم طغیان و شورش برافراشتند.
 
او در ابتدا مجبور بود که سین شومو لیشیر غاصب و برادر بزرگتر خود، آشور اتیل ایلانی را از قدرت ساقط کند. وی پس از این که رقیبان و حریفان خود را به طور موقتی شکست داد، با یک تهدید بسیار بزرگتر مواجه شد: [[بابل (دولت شهر)|بابل]] که در طی سیصد سال گذشته دست نشانده آشور بود، از اوضاع استفاده کرد و تحت رهبری [[نبوپولاسار]]، رهبر [[کلده (تمدن بابل)|کلدی]] ها (که قبلاً معروفیتی نداشت و شناخته شده نبود)، در سال ۶۲۶ پ.م. شورید. در نتیجه این اقدام، جنگ بزرگی درگرفت. نبوپولاسار سعی کرد که [[نیپور]]، مرکز قدرت اصلی آشوری ها در بابل را تصرف کند، اما از نیروهای امدادی که آشوری ها فرستادند، شکست خورد. با این حال، وی موفق شد که خود شهر بابل را به کمک شهروندان و ساکنان آن شهر تصرف کند. وی در حدود سال ۶۲۵ پ.م. به عنوان پادشاه بابل در آن شهر تاجگذاری کرد. سینشاریشکون، [[اوروک]] را در منتهی الیه جنوبی بین النهرین در سال ۶۲۴ ق.م. تصرف کرد، اما اندکی بعد آن را از دست داد. در سال ۶۲۳ پ.م. سین شار ایشکون لشکر بزرگی را برای تصرف قلمرو حکومتی نبوپولاسار و در هم کوبیدن شورشیان بابلی و [[کلده (تمدن بابل)|کلدی]] به سمت جنوب هدایت کرد، با این حال، یک شورش عمده دیگر در سرزمین اصلی آشور به وقوع پیوست. سین شاریشکون قشونی امدادی به شمال فرستاد، اما این قشون به سرعت به شورشیان پیوست و به این ترتیب شورش کننده توانست بدون اینکه مقاومتی در برابر خود ببیند، به [[نینوا]] پایتخت آشور برسد و ادعای تاج و تخت نماید. به دلیل اشتغال آشوریان به شورش و جنگ، [[سالنامه]] های مربوط به این سال ها اندک است، اما در هر صورت پادشاه آشور سرانجام توانست که آخرین شورش پایتخت را سرکوب نماید، ولی در عوض فرصت طلایی برای سرکوب بابلیان و حل شورش بابل را از دست داد. در ۶۲۰ یا ۶۱۹ پ.م. نبوپولاسار، [[نیپور]] را با موفقیت تسخیر کرد و به این ترتیب پادشاه مسلم سرزمین بابل گردید. با این وجود در چهار سال آینده، وی مجبور بود که با نیروهای سین شارایشکون که تلاش می کردند وی را از تخت به زیر کشند، مبارزه کند. در سال ۶۱۶ پ.م. نبوپولاسار با [[هوخشتره]] پادشاه [[مادیماد]] ها متحد شد و نیروهای متحد در سال های آینده به [[آشور]]، [[کلخو]] و نینوا حمله کردند و آن شهرها را محاصره و تصرف و ویران نمودند. عاقبت کار سینشاریشکون معلوم نیست، چرا که آن قسمت از وقایع نامه (سالنامه) بابلی که به روایت سرانجام وی می پردازد (یعنی واقعه محاصره نینوا)، آسیب دیده است. به نظر می رسد که وی در جریان جنگ نینوا در سال۶۱۲ ق.م. به هنگام دفاع از شهر به قتل رسیده باشد.
 
آشور علیرغم از دست دادن بزرگترین شهرها و مرکز امپراتوری خود، تا چند سال آینده هم در آخرین پایتخت خود [[حران]] و تحت حکومت [[آشوراوبالیت دوم]]، آخرین پادشاه خود به حیاتش ادامه داد. این نیروها در سال ۶۰۸ پ.م. از مهاجمان شکست خوردند و آخرین پیروزی نیروهای متفق در سال ۶۰۵ پ.م. در [[کارکمیش]] به دست آمد، این پیروزی به حیات امپراتوری آشور به طور قطع پایان داد.