کتاب‌سنجی: تفاوت میان نسخه‌ها

'''کتاب‌سنجی''' نوعی روش پژوهش در [[علوم کتابداری و اطلاع‌رسانی]] است که به مطالعه یا سنجش کمّی متون و [[اطلاعات]] می‌پردازد. [[تحلیل استنادی]] و [[تحلیل محتوا]] دو روش رایج در حوزه کتاب‌سنجی هستند. با این حال تحلیل استنادی تشکیل دهنده هسته اصلی علم کتاب‌سنجی است.{{سخ}}

پریچارد در سال ۱۹۶۹ واژه کتاب سنجی را به مفهوم "مطالعه کمیت پذیر فرایند ارتباطات مکتوب" به کاربرد (احمدلو و امانی، ۱۳۸۷، ص۳۵)اما کاربرد آن عملاً به سال ۱۸۹۰ بر می‌گردد. و شاید بتوان اثر کمپل را که با استفاده از روش‌های آماری به مطالعه موضوعی انتشارات می‌پرداخت را به عنوان اولین تلاش در مطالعات کتاب سنجی به حساب آورد (عصاره، ۱۳۷۶، ص ۶۷).{{سخ}}

بارزترین عامل رشد کتاب سنجی را می‌توان در قوانین بنیادی زیر یافت:

# قانون "لوتکا" دربازه بازدهی علمی

# قانون پر اکندگی مقاله‌های علمی "بردفورد"{{سخ}}

این سه قانون تجربی، موجب ترقی و پیشرفت سریع فعالیت‌های پژوهشی کتاب سنجی شده است (احمدلو و امانی، ۱۳۸۷، ص ۳۷).{{سخ}}

* احمدلو، علی اکبر و عبدالباقر امانی (۱۳۸۷). "کتاب سنجی: تعاریف، مفاهیم و کاربردها". کتاب ماه،(تیرماه)، ص ۳۵-۳۷.

* سن گوپتا، آی. ان (۱۳۷۲). "مروری بر کتاب سنجی، اطلاع سنجی، علم سنجی و کتابخانه سنجی". ترجمه مهردخت وزیرپور کشمیری (گلزاری)، فصلنامه اطلاع رسانی، دوره دهم، ش۳ (تابستان و پاییز)، ص۳۹.

 

[[رده:کتاب‌سنجی]]