آرتور سی. کلارک: تفاوت میان نسخه‌ها

| توضیح تصویر = کلارک در دفتر کار خانگی اشخانگی‌اش در [[سریلانکا]]، [[۲۰۰۵]]

[[رمان]] [[علمی-تخیلی]] بسیار معروف [[۲۰۰۱: اودیسه فضایی]] اثر اوست. فیلمی با همین نام بر مبنای این کتاب توسط [[استنلی کوبریک]] ساخته شد و [[جایزه اسکار]] را برای او و آرتور سی کلارک به ارمغان آورد. او همچنین آخرین عضو بازمانده از گروهی بود که «[[بزرگان سه گانهسه‌گانه علمی-تخیلی]]» نامیده می‌شد. دو عضو دیگر این مجموعه «[[رابرت هاینلین]]» و «[[آیزاک آسیموف]]» بودند.

آرتور سی. کلارک در ۱۶ دسامبر ۱۹۱۷ در شهر ساحلی کوچکی به نام [[ماینهد]] از توابع سامرست واقع در غرب انگلیس در خانواده‌ای فقیر و کشاورز به دنیا آمد.<ref name="o">Economist،۲۷ March ۲۰۰۸</ref>

در نوجوانی موشک‌های دست سازدست‌ساز می‌ساخت و انهاآن‌ها را در مزرعه مادرش به هوا می‌فرستاد.<ref name="g">Andrew Robinson،New Scientist،1 December ۲۰۰۷</ref>

پدر آرتور زمانی که او سیزده سال داشتداشت، از دنیا رفت. مرگ وی ناشی از عوارض طولانی مدت حاصل از مجاورت با گازهای شیمیایی در [[جنگ جهانی اول]] بود.<ref name="g"/>

او در [[۱۹۵۳ (میلادی)|۱۹۵۳]] ازدواج کرد. پس از ۱۱ سال زندگی مشترک در سال [[۱۹۶۴ (میلادی)|۱۹۶۴]] از همسرش جدا شد، و پس از آن دیگر ازدواج نکرد و فرزندی نیز نداشت.

در طول جنگ جهانی مسئول [[رادار]] بود. در رشتهٔ [[فیزیک]] و [[ریاضیات]] از [[دانشگاه کینگز]] [[لندن]] فارغ‌التحصیلدانش‌آموخته شد و [[مدال]] درجه یک فیزیک و ریاضیات را دریافت کرد. سپس به ریاست [[مجمع بین سیارات بریتانیا]] منصوب شد و به عضویت [[آکادمی اخترشناسان]] و [[مجمع اخترشناسان سلطنتی]] و بسیاری از سازمان‌های علمی دیگر در آمد.

ایدهٔ [[ماهواره|ماهوارههای]] مخابراتی، نخستین بار توسط وی مطرح شد. وی علاوه بر کتاب‌هاییکتاب‌های داستانی [[علمی-تخیلی]]، تعدادی آثار علمی نیز داشت.

کلارک از سال [[۱۹۵۶ (میلادی)|۱۹۵۶]] در [[سری‌لانکا]] - که در آن زمان هنوز [[سیلان]] نامیده می‌شد - زندگی می‌کرد. وی در زمان حیات‌اشزندگی‌اش هم شهروند سری‌لانکا و هم تبعهٔ [[بریتانیا]] محسوب می‌شد. او همواره علاقهٔ زیادی به غواصی داشت و در این جزیرهٔ استوایی می‌توانست هر سال آن طور که دوست داشت در اعماق اقیانوس گردش کند. کلارک یک مدرسهٔ آموزش [[غواصی]] در سری‌لانکا تأسیس کرد که در [[زلزله ۲۰۰۴ میلادی در اقیانوس هند|زلزلهٔ ۲۰۰۴ میلادی در اقیانوس هند]] ویران و دوباره بازسازی شد. سری‌لانکا الهام‌بخش کلارک در نوشتن کتاب [[چشمه‌های بهشت]] (یا [[فواره‌های بهشت]]) نیز بود که در آن ایدهٔ [[آسانسور فضایی]] را ارایه کرد. به عقیدهٔ کلارک این آسانسور فضایی است که در آینده یادآور نام او خواهد بود و نه ماهواره‌های مخابراتی. کلارک از دههٔ ۶۰ میلادی تا پایان عمر از علائم ناتوان کنندهناتوان‌کننده فلج رنج می‌برد.

در سال [[۱۹۸۶ (میلادی)|۱۹۸۶]] کلارک جایزهٔ آرتور سی کلارک را بنیان نهاد و هزینهٔ آن را (که در ابتدا ۱۰۰۰ [[پوند استرلینگ|پوند]] بود) تقبّل کرد. این جایزه به بهترین اثر علمی-تخیلی منتشر شده در [[بریتانیا]] در سال پیشین تعلق می‌گیرد. از سال [[۲۰۰۱ (میلادی)|۲۰۰۱]] مبلغ جایزه به اندازهٔ عدد سال در تقویم میلادی [[پوند استرلینگ|پوند]] بریتانیا (یعنی ۲۰۰۱ پوند در سال ۲۰۰۱، و ۲۰۰۵ پوند در سال ۲۰۰۵) افزایش یافت.

وی در سال [[۲۰۰۸ (میلادی)|۲۰۰۸]] صبح روز [[۱۹ مارس]] دربر اثر [[حمله قلبی]] در سن ۹۰ سالگی در خانه‌اش در سریلانکا درگذشت. بر طبق وصیت او بر سنگ قبرش نوشتند: «او هرگز به بزرگسالی نرسید اما هیچ گاه از رشد و تعالی دست نکشید.»<ref name="o"/>

کلارک به [[عرفان]] شرقی و بودایی علاقه بسیار داشت و بیش تربیشتر آثار او آمیخته به این اندیشه و در قالبی اساطیری است.

== عقایداندیشه‌ها ==

وقتی از او پرسیده می‌شد که آیا به [[حیات فرازمینی]] اعتقاد دارد یا نه، همیشه در پاسخ لبخند می‌زد ومی‌گفتو می‌گفت: دو احتمال در این زمینه وجود دارد: یا ما در این جهان تنها هستیم یا اینکه تنها نیستیم. هر دو حالت ترسناک و مبهم است.<ref name="o"/>

کلارک عقیده دارد فراتر از [[منظومه شمسی]] موجودات ذی‌شعوری وجود دارند. او موجوداتی را توصیف می‌کند که قادرند خود را به انرژی و آنگاه بار دیگر به ماده تبدیل کنند. او می‌گوید: این که کسانی از فضای خارج به ملاقات زمین آمده باشند اندیشه‌ای کاملاً معقول است و در واقع اگر این رویداد طی چند میلیارد سالی که از عمر زمین می‌گذرد رخ نداده باشدباشد، جای شگفتی دارد.

کلارک تاکید می‌کرد که قصد او از داستان‌های علمی-تخیلیتخیلی‌اش اش پیش بینیپیش‌بینی آینده نیست. بلکه او به آنچه که ممکن است روی دهددهد، تاکید می‌کند و ذهن انسان‌ها را برای آینده و اتفاقات گوناگونی که ممکن است روی دهددهد، آماده می‌سازد.<ref name="o"/>

به عقیده او سیاستمداران و تصمیم‌گران جهان می‌بایستی به جای خواندن کتاب‌های پلیسی و سیاسی کتاب‌های او را مطالعه کنندکنند، زیرا [[خیال‌پردازی]] می‌تواند راه را برای عملی شدن ایده‌های انقلابی هموارتر سازد.<ref name="o"/>

در مواضع کلارک نسبت به فضا، عنصری از ایمان وجود دارد، اگرچه این عنصر از نوع مذهبی نیست. موضع او بیش تربیشتر به نوعی خوشبینی نامحدود نسبت به قدرت هوش شباهت دارد.<ref name="g"/>

قالب داستان‌های کلارک، بخصوص اودیسه‌ها، قالبی اساطیری و نمادین است، دارای ابهام و ایهامی است که تنها می‌تواند از ذهنی پیشرس نسبت به وقایع آینده نشاتسرچشمه گیرد. بیان نویسنده گاه به نظر می‌آید که برگرفته از [[عرفان شرقی]] است. [[۲۰۰۱: ادیسه فضایی]]، ملهم از عرفان اساطیری، اساطیر یونان، عرفان بودیسم و هند است. او انسان را به ماوراء ماده می‌برد. شیوهٔ کلارک منحصربه‌فرد است، کلارک علم را در قالب اسطوره بیان می‌کند، اسطوره را چنان لباس علم می‌پوشاند که دیگر اسطوره به نظر نمی‌رسد. علم و نظریه‌های علمی را چنان می‌شکافد که خواننده عامی به باغ باورها می‌رود و عالِم به گلزار اندیشهٔ ژرف.

در اودیسه‌ها شما با تخیل باور نکردنی نویسنده در قالب «[[تکسنگ سیاه]]» که با آموزش خود به [[آدم-میمون‌ها،میمون‌]]ها، نسل در حال انقراض آنهاآن‌ها را هدایت کرده و به پیش می‌راند. در فیلم [[راز کیهان (فیلم)|راز کیهان]] در یک صحنه بدیع و استثنایی، کوبریک [[انسان میمون‌نمایمیمون‌نما]]ی اولیه در حال پرتاب استخوان شکارش را نمایش می‌دهد که پس از آن صحنه قطع و به داخل سفینه [[دیسکاوری (فضاناو)|دیسکاوری]] می‌رود، ۴ میلیون سال بعد، و در انتها استحاله فرمانده [[دیوید بومن|بومن]] را با شگفت آورترینشگفت‌آورترین بیان ممکن به تصویر می‌کشد.

کلارک در نوشتن مقالات و کتابهایکتاب‌های علمی‌تواناییعلمی فوقتوانایی العاده‌ایفوق‌العاده‌ای دارد. او پس از [[جنگ جهانی دوم،دوم]]، طی مقاله‌ای با محاسبه دقیق نشان داد که اگر سه ماهواره در ارتفاع ۳۶ هزار کیلومتری زمین قرار گیرند، می‌توانند تمام سطح کره را تحت پوشش خود قرار داده و امر مخابرات از هر نقطه زمین به نقطه دیگر را به راحتی انجام دهد. این نظریه زمانی مطرح شد که موشکهاموشک‌ها حتی قادر نبودند به ارتفاعات پایین در مدار دست یا بندیابند و اصولاً پرتاب ماهواره یک رویا به شمار می‌رفت. اینک این مدار به افتخار او به نام [[مدار کلارک]] نام گذارینام‌گذاری شده‌است.

* [[نغمه‌های زمین دوردست]] (در ایران: [[عملیات آخر تالاسا]]) [[۱۹۸۵ (میلادی)|۱۹۸۵]]