عیار: تفاوت میان نسخه‌ها

در زبان انگلیسی و دیگر زبان‌های اروپایی «عیار» را «قیراط» (carat یا Karat) با حرف اختصاری ''K'' می‌نامند که این قیراط را نباید با [[قیراط]] که یک واحد وزنیکای جرم برای اندازه‌گیری وزنجرم سنگ‌های قیمتی و جواهراتمروارید است اشتباه گرفت. هر قیراط ۲۰۰ میلی‌گرم (۰٬۲۰٫۲ گرم) وزن دارداست.

طلای خالص با توجه به نرمی زیاد برای ساخت بیشتر وسایل مناسب نیست و به همین جهت بیشتر طلایی که در جواهرات به کار می‌رود، طلای خالص نیست. در کشورهای مختلف یک یا چند عیار برای طلاسازی مرسوم است. در کشورهای اروپایی طلای عیار پایین به دلیل قیمت کم‌تر رونق زیادی دارد اما در کشورهای شرقی به دلیل نگاه سرمایه‌ای مردم به طلا از عیارهای بالاتر برای تولید استفاده می‌شود. البته شرایط اقلیمی نیز در این مورد موثر است چراکه رطوبت بالا باعث تیرگی طلاهای عیار پایین‌تر می‌شود در نتیجه در هوای شرجی و گرم طلاهای عیاربالا محبوبیت بیشتری پیدا می‌کنند. در ایران معمولا از عیار ۱۸ استفاده می‌شود و عیارهای ۲۰ و ۲۲ هم به رسمیت شناخته می‌شوند اما تولید طلا با عیار پایین‌تر از ۱۸ فقطرفقط برای صادرات مجاز است و عرضه آن در بازار داخل ممنوع است. البته درگذشتهدر گذشته طلاهای ۱۷ عیار هم در ایران ساخته می‌شدند.<ref>[http://www.aftabir.com/news/view/2008/jan/02/c2c1199266351_economy_marketing_business_financial_market_gold.php/%DA%86%D9%88%D8%A8-%D8%B2%D9%86%DB%8C-%D8%A8%D8%B1-%D8%B9%DB%8C%D8%A7%D8%B1-%D8%B7%D9%84%D8%A7 چوب زنی بر عیار طلا] آفتاب</ref> عیار سکه‌ها معمولا بالاتر از عیار جواهرات است و گاهی از طلای خالص هم در سکه‌زنی استفاده می‌شود. در ایران تمام انواع [[سکه بهار آزادی|سکه‌های بهار آزادی]] با عیار ۲۱٫۶ (۹۰٪) ضرب می‌شوند.