محمد شاه‌بختی: تفاوت میان نسخه‌ها
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۳:
مدتی در آتریاد (هنگ) همدان و زمانی در قزوین و اصفهان خدمت کرد. در [[۱۲۹۹]] جزو اردوی [[رضاشاه|میرپنج رضاخان]] بود و در حمله به تهران دخالت داشت و روز اول کودتا به درجهٔ [[سرتیپ|سرتیپی]] رسید و در طول خدمت خود در ارتش در جنگ‌های مختلف شرکت کرد.
مدت‌ها فرمانده لشکر [[لرستان]] و [[آذربایجان غربی]] و [[خوزستان]] بود. در سال [[۱۳۱۲]] درجهٔ [[سرلشکر|سرلشکری]] گرفت. نشان ذوالفقار که عالی‌ترین نشان [[ارتش]] بود دریافت کرد. همچنین از رضاشاه شمشیر مرصع جایزه گرفت و ژنرال آجودان شد. وی دومین [[سپهبد]] ایرانی ارتش ایران است.<ref group="">پیش از او و پس از سپهبد امیراحمدی یک سرلشکر فرانسوی به نام فرانسوا ژرژ ژاندر با یک درجه بالاتر (سپهبدی) مدتی به استخدام ارتش ایران در آمد و مدیر دروس دانشگاه جنگ در زمان رضا شاه بود.</ref> شاه‌بختی پس از تشکیل کانون افسران و درجه‌داران بازنشسته، ریاست کانون را عهده‌دار شد و تا آخر عمر این سمت را داشت.
شاه‌بختی تا سال ۱۳۰۵ به نام سرتیپ محمد زکریا معروف بود ولی در یکی از جنگ‌ها فاتح شد و آن را از بخت شاه دانست و نام فامیل خود را از زکریا به شاه‌بختی تغییر داد.<ref>عاقلی، باقر، شرح حال رجال سیاسی و نظامی معاصر ایران، چاپ اول ۱۳۸۰، جلد دوم، ص ۸۵۶، نشر گفتار با همکاری نشر علم</ref>
== پانویس ==
{{پانویس|گروه=پانویس}}
== منابع ==
{{پانویس}}
| |||