[['''اولسر پپتیک]]''' (peptic ulcer disease) به معنی نوعی آسیب [[خوش خیمخوش‌خیم]] به مخاط و زیرمخاط [[دستگاه گوارش]] می‌باشد. معمولاً بین ترشح [[اسید]] معده و این آسیب ارتباط وجود دارد ولی امروزه عامل اصلی این زخمها را وجود و تکثیر باکتری [[هلیکوباکتر پیلوری]] می‌دانند که از راههای مختلفی از جمله آسیب به لایه محافظ مخاط معده موجب ایجاد اولسر پپتیک می‌شود، لذا درمان اصلی یک درمان آنتی بیوتیکی است. شیوع این بیماری ۶ تا ۱۵% درصد است.▼
▲[[اولسر پپتیک]] (peptic ulcer disease) به معنی نوعی آسیب [[خوش خیم]] به مخاط و زیرمخاط [[دستگاه گوارش]] می‌باشد . معمولاً بین ترشح [[اسید]] معده و این آسیب ارتباط وجود دارد ولی امروزه عامل اصلی این زخمها را وجود و تکثیر باکتری [[هلیکوباکتر پیلوری]] می‌دانند که از راههای مختلفی از جمله آسیب به لایه محافظ مخاط معده موجب ایجاد اولسر پپتیک می‌شود، لذا درمان اصلی یک درمان آنتی بیوتیکی است.شیوع این بیماری ۶ تا ۱۵% است.
بسته به محل آسیب مخاطی ما زخم معده یا دوازدههدوازدهه، مری یا دیورتیکولوم مکل را داریم. زخم معده اغلب همراه با زخم [[دوازدهه]] است و در مردان سیگاری، میانسال یا مسن، با گروه خونی O و پراسترس بیشتر دیده می‌شود.زخمهای معده با سرعت کمتری از زخم اثنی عشر التیام می‌یابند، بیشتر احتمال بدخیمی دارند و اغلب همراه با التهاب معده ( [[گاستریت]] ) هستند.
علایم بیماری درد ناحیه فوقانی شکم ([[اپی گاستر]]) و سوزش سردل، سوء هاضمه، و وجود [[خون]] در مدفوع می‌باشد .معمولا درد مدت کوتاهی پس از مصرف غذا یا در زمان گرسنگی ایجاد می‌شود . عکس [[رادیوگرافی]] پس از بلع [[باریم]] و [[آندوسکوپی]] در تشخیص ممکن است مفید باشد .اکثر زخمها کوچک هستند (با قطر کمتر از ۲ سانتیمتر) .پراکندگی زخمهای پپتیک معده معمولاً در آنتر (ابتدای معده) است.
[[زخم معده]]
[[زخم دوازدهه]]
== درمان ==
زخم پپتیک بدون درمان تمایل به عود دارد. در خصوص رژیم غذایی سختگیری کمتر از گذشته‌است و بیشتر تاکید بر عدم مصرف مواد اسیدی و ترش، مواد داغ و سوزاننده، ترشیجات، ادویه تند، الکل، نوشابه‌های گازدار و... می‌باشد . همچنین در خصوص مصرف برخی داروها به خصوص [[داروهای ضد التهاب غیر استروئیدی]] و [[کورتون]] باید احتیاط کرد. [[داروهای آنتی اسید]] مانند [[هیدروکسید منیزیوم]] و آلومینیوم، بلوک کننده ترشح اسید مانند [[امپرازول]]، بلوک کننده گیرنده نوع دو [[هیستامین]] مانند [[رانیتیدین]]، [[سایمتدین]] و داروهایی مانند [[سوکرالفیت ]]و [[بیسموت]] در درمان زخم معده به کار می‌رود. ترک سیگار و الکل توصیه می‌شود . از عوارض زخم معده [[خونریزی گوارشی]] ( GIB )، سوراخ شدن معده و راه یافتن اسید و ترشحات به [[حفره صفاق]]، انسداد گوارشی و بروز بدخیمی ([[سرطان معده]]) در زمینه زخم است . به ندرت جراحی ضروری است. ترک [[سیگار]] ضروری است.
امروزه جراحی به ندرت لازم است و فقط در درمان عوارض زخم پپتیک مانند تنگی پیلور و زخمهای کاملا مقاوم به درمان دارویی مطرح می‌شود.عوارض خطرناک بیماری سوراخ شدن دوازدهه، خونریزی گوارشی و انسداد گوارشی است .
