پلاتین: تفاوت میان نسخه‌ها

در سال ۲۰۱۰ در مجموع ۲۴۵ تن پلاتین فروخته شد که از این میان ۱۱۳ تن در تولید ابزارهای کنترل گازهای سمی خودروها (۴۶٪) و ۷۶ تن در ساخت [[جواهرات]] (۳۱٪) استفاده شده‌اند و ۳۵ تن باقیمانده هم به کاربردهایی چون سرمایه‌گذاری، الکترودها، داروهای ضدسرطان، حسگرهای اکسیژن، کلیدهای اشتعال و موتورهای توربینی (مثل [[جت]]) اختصاص یافته‌اند.

بیشترین مورد استفاده پلاتین به ساخت [[مبدل کاتالیست|مبدل‌های کاتالیست]] خودروها مربوط می‌شود که گازهای سمی ناشی از احتراق سوخت در موتور یعنی [[مونوکسیدکربن]]، هیدروکربن‌های نسوخته و اکسیدهای نیتروژن را به مواد بی‌خطر مثل بخار آب و دی‌اکسیدکربن تبدیل می‌کنند. برای این استفاده از پودر پلاتین همراه با دو فلز هم‌گروه آن [[پالادیم]] و [[رودیم]] استفاده می‌شود. قابلیت جذب هیدروژن و خاصیت‌های کاتالیزوری بالای پلاتین باعث شده تا در فرایندهای شیمیایی مختلف از جمله در تولید [[اسید سولفوریک]]، فرایند تبدیل الکل به [[فرمالدئید]] و [[کراکینگ]] تولیدات نفتی کاربرد داشته باشد و از آلیاژهای پلاتین - [[رنیوم]] برای تولید بنزین‌های مرغوب بدون سرب و [[اکتان]] بالا استفاده شود.

اندازه دقیق واحد کیلوگرم از سال ۱۸۷۹ جرم یک وزنه ساخته شده از آلیاژ ۹۰٪ پلاتین و ۱۰٪ [[ایریدیوم]] است. [[الکترود استاندارد هیدروژن]] نیز از پلاتین ساخته شده‌است. از سال ۱۸۸۹ تا ۱۹۶۰ اندازه دقیق [[متر]] طول یک میله از ۹۰٪ پلاتین و ۱۰٪ ایریدیوم بود. پیش از آن هم در سال ۱۷۹۹ تا ۱۸۸۹ یک میله ساخته شده از پلاتین اندازه دقیق متر را مشخص می‌کرد.

در سطح لابراتواری از سیم‌های پلاتین برای استفاده در [[الکترود]]ها استفاده می‌شود. همچنین با توجه به خنثایی شیمیایی در حرارت‌های بالا (تا حدود هزار درجه سانتیگراد) در ساخت ظرف‌های مخصوص ذوب فلز کاربرد دارد. از این فلز در ساخت [[تجهیزات پزشکی|ابزارهای مختلف پزشکی]]، پروتزهای دندان‌پزشکی، [[ترموکوپل|ترموکوپل‌ها]] و اتصال‌های الکتریکی نیز استفاده می‌شود. همچنین برای ساختن [[آهنربا]]های قوی پلاتین و [[کبالت]] را با هم ترکیب می کنند. آندهای[[آند]]های پلاتین هم به طور گسترده در سیستمهای حفاظتی کاتدی برای کشتی‌های بزرگ، موج‌شکن‌های فولادی و لوله‌کشی‌ها کاربرد دارد.