وکالت: تفاوت میان نسخه‌ها
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
اصلاح مقدمه) (ویرایش شده با استفاده از «ویکی‌پدیا:آن‌را اثبات کن» |
اصلاح ارقام |
||
خط ۱:
'''وکالت''' در فقه و حقوق ایران عبارت از [[عقد|عقدی]] جایز است، که به موجب آن یکی از طرفین، طرف دیگر را برای انجام امری نایب (جانشین) خود قرار می‌دهد.<ref>باید توجه داشته باشیم که وقتی از عقد
وکالت صحبت می‌کنیم، صرفا قرارداد وکالت در دعاوی دادگستری مطمح نظر نیست</ref> وکالت دهنده را مُوَکِّل، و وکالت گیرنده را [[وکیل]] می‌نامند. وکالت در لغت به معنای واگذار کردن، اعتماد و تکیه کردن به دیگری است.<ref>المنجد، ص
== انحلال ==
| |||