منطقهی '''''سِلانسَر'''''، یکی از مناطق سحرانگیزمهم طبیعیگردشگری در شمال ایران است که در فاصلهی 12 کیلومتریِ غربِ شهر [[رستمآباد (گیلان)]] واقع میباشدشده است.
ارتفاع '''سِلانسَر''' از سطح تراز دریا حدود 1200 تا 1450 متر است. در دامنههای این ییلاق، انواع درختان تنومند و علفزارهای زیباگسترده وجوددیده داردمیشود. این ییلاق که در فاصلهی کمی از کرانهی غربیِ [[سفیدرود]] قرار دارد، با برخورداری از آب و هوای بسیار مطبوع، غبارِ افسردگی و خستگی را از رخسار هر گردشگری میزداید. برخورداری از نعمات بالقوهی خدادادی، جاذبههای بکر گردشگری، مناظر سحرانگیز طبیعی و جنگلی، اهمیت منطقهی '''سِلانسَر''' را دو چندان کرده استدارد.
سِل در گویش محلّی، به معنای «آبگیر» و «مرداب» است و نام سِلانسَر (سِل + ان + سَر) به منطقهای اشاره دارد که در گذشته، مُشرف به تعدادی آبگیر بوده است.
ساکنان دائمی در این ییلاق حضور ندارند امّا در گذشتهای نه چندان دور، خیل عظیمیبسیاری از دامداران مناطق شفت و فومن، این ییلاق را برای تابستانگذرانی انتخاب میکردند که. اخیراً با اجرای طرح صیانت از جنگل، تعداد کوچکنندگانِ تابستانی به طرز قابل توجهی کاهش یافته است.
'''سِلانسَر'''، از لحاظ تاریخی نیز اهمیت ویژهای دارد؛ به طوری که بقایای '''''قلعهی لشگرگاه''''' - مربوط به سدههای ۵ تا ۷ [[هجری قمری]] - در این منطقه واقع شده است. این اثر با ارزش، در تاریخ ۲۶ دی ۱۳۸۶ با شمارهٔ ثبت ۲۰۶۱۷ بهعنوان یکی از [[آثار ملی ایران]] به ثبت رسیده است. <ref>فهرست آثار ملی ایران</ref>
به دلیل ارتفاع زیاد این منطقه، بخشی از تأسیسات و دکلهای مخابراتی نیز از سالها پیش در منطقهی '''سِلانسَر''' نصب و راهاندازی شده است .