ابن خردادبه: تفاوت میان نسخه‌ها

محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
Fatemibot (بحث | مشارکت‌ها)
خط ۴:
نیایش ابن خرداد از نجبای [[زرتشتی]] بود که توسط [[برمکیان]] [[اسلام]] آورد و پدرش فرمان‌دار [[طبرستان]] و او خود از کارگزاران دستگاه [[عباسی]] و مأمور دیوان برید (مدیر کل پُست و اخبار) در سرزمین پهلویان «بلادالبهلویین» یا همان [[ماد]] کهن بود.<ref>ستایشگر، ۲۵</ref>
 
به نوشته ابن ندیم، ابن خردادبه، زرتشتی بود که به دست برمکیان اسلام آورد و اداره نامه‌رسانی در نواحی جبل با او بود. (جبل نام شهرهایی است که در میان آذربایجان، عراق، خوزستان، فارس و دیلم است).<ref name="amordad"></ref>
 
== زندگی ==
خط ۱۶:
[[علی بن حسین مسعودی|مسعودی]] در کتاب [[مروج‌الذهب]] به گفتگوهای [[معتمد عباسی]] و ابن خردادبه در مورد موسیقی اشاره دارد بنابراین می‌توان چنین گمان کرد که تبحر او در موسیقی و آوازخوانی در نزدیکی او به خلیفه نقش بسزایی داشته‌است. در هر روی ابن خردادبه از همان آغاز بیشتر جغرافی‌دان و صاحب مسالک و ممالک محسوب می‌شد و آثار او در مورد موسیقی دارای اهمیت ثانوی بود.<ref name="مسالک"/> [[ابوالفرج اصفهانی]] دربارهٔ او می‌نویسد که در آنچه می‌گوید و در کتاب‌های خود می‌آورد تحقیق زیاد نمی‌کند.<ref>اصفهانی، ۵۰۴</ref>
 
محمد مقدسى‌مقدسی پيرامون‌پیرامون جغرافى‌نگاران‌جغرافینگاران سلف‌سلف خود مى‌نويسدمینویسد: «در كتاب‌کتاب جيهانى‌جیهانی همة مطالب‌مطالب اصلى‌اصلی مندرج‌مندرج در آثار ابن‌ابن خردادبه‌خردادبه آمده‌آمده».<ref name="adel">[http://www.citytomb.com/wiki/view/Abu_Al_Qasim_Ubaid_Allah_ibn_Khordadbeh زندگینامه ابوالقاسم عبیدالله بن عبدالله ابن خردادبِه‌خردادبِه (خرداذبه)] citytomb.com </ref>
=== جغرافیا ===
[[پرونده:Radhanites.png|چپ|بندانگشتی|300px|نقشه شبکه داد و ستد بازرگانان یهودی [[راذانیه]] در [[اوراسیا]] که در کتاب ''مسالک و ممالک'' ابن خردادبه گزارش شده‌است.]]
ابن خردادبه نویسنده اولین کتاب باقی ماندهباقی‌مانده دربارهٔ جغرافیای اداری است. آنسان که پیداست او اولین جغرافی‌دانی که به [[عربی]] نوشته‌است، نیست ولی کتاب او اولین کتابی است که مانند نسخه ابتدایی آن باقی مانده.<ref>{{یادکرد وب| نشانی= http://www.iranicaonline.org/newsite/index.isc?Article=http://www.iranicaonline.org/newsite/articles/v8f1/v8f1046.html | عنوان= EBN ḴORDĀḎBEH | تاریخ بازدید= ۲ مه ۲۰۰۹ | نویسنده= C. EDMUND BOSWORTH| اثر=دانشنامه ایرانیکا | زبان= انگلیسی}}</ref>
او راهنمایی برای مسافران نوشت و راه دریایی‌ای را که از ریزشگاه [[دجله]] به [[خلیج فارس]] در نزدیکی [[ابله (شهر)|ابله]] آغاز می‌شد و به [[چین]] و [[هندوستان]] می‌رسید، توصیف کرد.<ref>حسن، ۲۷۰</ref>
 
خط ۲۷:
ابن خردادبه بهرهمند از آموزش‌های [[اسحاق موصلی]] در موسیقی و ادبیات بود. خطبه‌های مشهور او در حضور معتمد خلیفه شامل اطلاعات و جزئیاتی دقیق از قدیمی‌ترین سنت‌های موسیقایی عرب است. یکی از مباحث مهم ابن خردادبه، مسأله کارسازی [[موسیقی عرب]] از [[موسیقی ایران|ایرانیان]] است. او باور داشت افزون بر این تأثیر، تا سه سده موسیقی ایران به روشنی در موسیقی عرب مشهود بوده‌است.<ref name="ستیش ۲۶">ستایشگر، ۲۶</ref>
 
او در گفتگو با معتمد عباسی می‌گوید [[موسیقی ایران|موسیقی ایرانیان]]یان به وسیله [[عود]] و [[سنج]] که ویژه آنهاست، بوده‌است و آنها نغمه‌ها و [[آهنگ|آهنگها]]ها و [[پرده (موسیقی)|پرده‌ها]] و [[دستگاه (موسیقی)|دستگاه‌های]] شاهانی داشتند که هفت دستگاه بوده. موسیقی مردم [[خراسان]] و فرای خراسان به وسیله [[زنگ]] نواخته می‌شده که هفت بار داشت و نغمه آن چون سنج بوده. موسیقی مردم [[ری]] و [[طبرستان]] و [[دیلم]] به [[سه‌تار]] نواخته می‌شده و ایرانیان سه‌تار را بر بسیاری سازهای دیگر مقدم می‌داشتند.<ref>مسعودی، ۶۱۸</ref>
 
او همچنین می‌گوید موسیقی ذهن را لطیف و اخلاق را ملایم و جان را شاد و قلب را دلیر و بخیل را بخشنده می‌کند و با نبیذ غم توان‌فرسا را می‌برد و نشاط می‌آورد و غم می‌زداید. او درباره نغمه‌گر ماهر، می‌گوید نغمه‌گر ماهر کسی است که به نفس خود مسلط باشد و با ظرافت از دستگاهی به دستگاهی رود و نغمه‌های گوناگون آرد.<ref>مسعودی، ۶۲۰</ref>
 
== گفت‌وگویگفتگوی معتمد عباسی و ابن خردادبه درباره موسیقی ==
«[[علی بن حسین مسعودی|مسعودی]] در [[مروج الذهب]] به گفتگوی [[معتمد عباسی]] و ابن خردادبه درباره موسیقی پرداخته که همانندی بسیاری با گفتگوی خسروقبادان با ریدیک درباره خنیاگری دارد. <br />{{سخ}}
 
هنگامی که معتمد از ابن خردادبه درباره موسیقی می‌پرسد او پس از اندکی زمینه‌چینی که بی گمان برگرفته از افسانه‌های انیرانی (ناایرانی) است، سپس به موسیقی ایرانیان می‌رسد و درباره آن این‌گونه می‌گوید: موسیقی ایرانیان به وسیله [[عود]] و [[سنج]] بود که ویژه آن‌ها بود و نغمه‌ها، آهنگ‌ها، پرده‌ها و دستگاه‌های شاهانی داشتند. (که منظور همان سرودهای خسروانی است) <br />{{سخ}}
 
در دنباله آن می‌گوید: رسم ملوک بود که با آهنگ موسیقی می‌خفتند که شادی در جانشان روان شود. ملوک عجم جز به آهنگ مطرب یا افسانه‌ای شیرین نمی‌خفتند.
و سپس از یحیی بن خالدبن برمک سخن به میان می‌آورد که: موسیقی آن است که تو را شاد کند و برقصاند و بگریاند و اندوهگین کند و جز آن هرچه باشد رنج و بلاست. <br />{{سخ}}
 
معتمد گفت: نکو گفتی... صفت نغمه‌گر کارآزموده چیست؟ <br />{{سخ}}
 
ابن خردادبه گفت: نغمه‌گر استادکار کسی است که به نفس خود چیره باشد و با ظرافت از دستگاهی به دستگاهی رود و نغمه‌های گوناگون آرد... <br />
 
و پرسش‌های دیگر درباره گونه‌های موسیقی - دستگاه‌ها و ترتیب آن‌ها که ابن خردادبه آن پاسخ می‌دهد و در پایان می‌گوید: موسیقی ذهن را لطیف و خوی را ملایم و جان را شاد و قلب را دلیر و بخیل را بخشنده می‌کند، آفرین بر خردمندی که موسیقی را پدید آورد.»<ref name="amordad"></ref>ن
 
ابن خردادبه گفت: نغمه‌گر استادکار کسی است که به نفس خود چیره باشد و با ظرافت از دستگاهی به دستگاهی رود و نغمه‌های گوناگون آرد... <br />{{سخ}}
 
و پرسش‌های دیگر درباره گونه‌های موسیقی - دستگاه‌ها و ترتیب آن‌ها که ابن خردادبه آن پاسخ می‌دهد و در پایان می‌گوید: موسیقی ذهن را لطیف و خوی را ملایم و جان را شاد و قلب را دلیر و بخیل را بخشنده می‌کند، آفرین بر خردمندی که موسیقی را پدید آورد.»<ref name="amordad"></ref
 
== آثار ==
سطر ۷۶ ⟵ ۷۴:
* [http://www.jazirehdanesh.com/find.php?item=19.480.592.fa ابن‌خردادبه در دانش‌نامهٔ جزیره]
 
{{ترتیب‌پیش‌فرض:ابن خردادبه}}
{{علم جغرافی اسلامی}}
 
{{ترتیب‌پیش‌فرض:ابن خردادبه}}
 
[[رده:تاریخ‌نگاران اهل ایران]]
[[رده:جغرافی‌دانان اسلام در قرون وسطی]]
[[رده:جغرافی‌دانان اهل ایران]]
[[رده:درگذشتگان ۹۱۲ (میلادی)]]