جوچه: تفاوت میان نسخه‌ها

محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
Fexredin (بحث | مشارکت‌ها)
بدون خلاصۀ ویرایش
برچسب: ویرایش همراه
Fatemibot (بحث | مشارکت‌ها)
جز ربات ردهٔ همسنگ (۲۶) +املا+مرتب (۸.۸): + رده:ملی‌گرایی کره‌ای
خط ۱۷:
تبلیغات رسمی در [[کره شمالی]] حاکی از این است که برای دست یابی به جوهر جوچه و خروج از قبر خویش، برای اینکه روزمره نو و تازه بشوید باید به این باور برسید که هرچه دارید از خلق و رهبری است.
 
در جوچه ذوب بشوید و دستتان را به دست «رهبر عزیز» بدهید. با پاهای [[کیم جونگ ]] <ref>Kim Jong-il</ref> حرکت کنید تا در راه نمانید. اینطور تک تک شما جاودان می‌شوید. دستگاه ارزشی تان تغئیر می‌کند و شعله ای خواهید بود که هیچکس نمی‌تواند آنرا خاموش کند.
 
راز «جوچه» اتصال شما به نقطه خارج از خودتان است به [[کیم جونگ ]] کبیر<ref>위대한 령도자 김정일동지</ref>
 
برای غلبه بر ترس و یاس و ناباوری خود را به رهبری بسپارید تا آسمان پر از زیبایی و ستاره باشد.
خط ۴۲:
به قول کیم ایل سونگ «ادبیات به عنوان انسانیات جوچه‌محور، [[فلسفه زندگی]] است و با توصیف هنرمندانه زندگی مردم، به پرسش‌های بشر پاسخ می‌دهد». از آن‌جا که ادبیات هم از انسانیات است، پس باید مشکلات مرد و زن را توصیف کند و برای این مشکلات، راه‌حل‌هایی فراهم کند. به این معنا، ادبیات هم مانند هنر باید کارکردهای معرفت‌شناسانه و آموزشی‌ای را با خود داشته باشد که انتظار می‌رود «معنای زندگی را برای خلق به خانه‌شان بیاورد و به شکل‌دهی به دورنمای آن‌ها در زندگی‌شان کمک کند». در نتیجه، «ادبیات باید حاوی معانی سیاسی و ایدئولوژیکی باشد که منتقل‌کننده ندای عدالت اخلاقی باشد. زمانی که ادبیات فاقد چنین معنا و هدفی باشد، تنها به سمت سانتیمانتالیزم میل پیدا می‌کند و به‌ناچار منحط می‌شود و [[سلامت روانی]] جامعه را مختل می‌کند».{{سخ}}
 
در رمان‌ها، داستان‌های کوتاه، و شعرهای کره شمالی، این یک قاعده‌است که قهرمان‌ها به منظور نشان‌دادن میهن‌پرستی‌شان تصویر بشوند. موفقیت‌ها و دست‌یافت‌های ادبی با توجه موفقیت‌شان در پیش‌بردن و ترویج هدف‌های ایدئولوژیکی که توسط جوچه دیکته شده سنجیده می‌شود و با هر ملاک هنری دیگر در تعارض است. بررسی سرسری ماه‌نامه «ادبیات کره‌ای» (Chosonmunhak) نشان می‌دهد بیشتر داستان‌های کوتاه، شرح‌حال‌ها، شعرها، و حتی کمیک‌ها پر است از پیام‌های ایدئولوژیک و سیاسی. در کره شمالی معمولاً لازم است کتاب‌داستان‌های معینی خوانده شود و سپس در جلسه‌های «روز مطالعه» هر هفته در محل‌های کار درباره‌شان بحث شود. در این روز عملاً همه کارمندان و شهروندان دیگر لازم است که در جلسه‌های برنامه‌ریزی‌شده بحث که توسط واحدهای اجرایی و برای عوام مردم برگزاربر‌گزار می‌شود، شرکت کنند.{{سخ}}
یک مثال مهم دیگر برای ادبیات جوچه، مجموعه‌داستان «ملت و سرنوشت» (Minjok kwa Unmyong) است. در این مجموعه، صدها نفر در طول تاریخ کره شمالی که [[میهن‌پرستی]] خود را با کیفیتی نامعمول نمایش داده‌اند، به عنوان چهره‌های قهرمانی و حماسی ملی معرفی می‌شوند. این قهرمان‌ها شامل افرادی در مشاغل مختلف و در موقعیت‌های اجتماعی مختلف می‌شود؛ از هنرمندها گرفته تا [[اسرای جنگی]]. این مجموعه همچنان دارد بیشتر می‌شود. به محض این‌که یک رمان درباره فردی خاص نوشته می‌شود، آن اثر هم‌زمان به [[فیلم سینمایی]] تبدیل می‌شود تا در سطح ملی در سینماها یا روی ویدئو عرضه شود. علاوه بر این مجموعه‌ها که ستودگان متأخرتری را مجسم می‌کند، گروهی از رمان‌ها، فیلم‌نامه‌ها و داستان‌های کوتاه هستند که برای بازنمایی چهره‌های تاریخی طراحی شده‌اند.{{سخ}}
 
خط ۵۲:
 
== پزشکی جوچه ==
در کره شمالی هر بیمارستان هم به [[تجهیزات پزشکی]] غربی و هم به تجهیزات پزشکی شرقی مجهز شده‌است. برنامه آموزشی دانش پزشکی هم شامل هردو می‌شود. با این حال این دو جور پزشکی بیش از آن‌که جداجدا با هم سروکار پیدا کنند، در هم آمیخته شده‌اند. به «سنتز» جزئیات این دو دانش پزشکی، پزشکی جوچه گفته می‌شود. طرف‌دارهای این روش، آن را عامل اصلی رسیدن به «امید به زندگی» بالا در مقایسه با [[کشورهای غربی]] صنعتی و [[کره جنوبی]] - آن هم در کشوری که از نظر اقتصادی از جهان توسعه‌یافته خیلی دور است - می‌دانند. این‌طور که یک بیمار سرطانی معروف می‌گوید، این روی‌کرد بدعت‌آمیز به او کمک کرده که بیماری‌اش را درمان کند. کیم هیونگ یو، نماینده سابق کره شمالی در سازمان ملل، در سال ۱۹۹۷ بعد از این‌که در بیمارستانی در نیویورک تشخیص داده شد [[سرطان ریه]] دارد، سمتش را از دست داد. او با علم به این که سرطانش قابل‌درمان نیست و دارد برای آخرین استراحتش به وطنش بازمی‌گردد، آمریکا را ترک کرد. گروه پزشکی در نیویورک پیش‌بینی کرده بود که او ۶ماه زنده می‌ماند ولی او دو سال و نیم بعد در نوامبر ۱۹۹۹ در راس یک هیئت فرستادگان به نشست روابط آمریکا با کره شمالی که در [[دانشگاه جورجیا]] برگزاربر‌گزار می‌شد، به آن کشور بازگشت.
او در دوم دسامبر آن‌سال در هتل پلازای [[سازمان ملل]] یک [[کنفرانس خبری]] ترتیب داد و در آن اعلام کرد:{{سخ}}
 
خط ۷۷:
* [http://www.questia.com/library/book/north-korea-the-politics-of-unconventional-wisdom-by-han-s-park.jsp North Korea: The Politics of Unconventional Wisdom
by Han S. Park. 194 pgs.]
{{Link FA|ast}}
 
[[رده:اقتصاد کره شمالی]]
سطر ۸۸ ⟵ ۸۷:
[[رده:مکاتب اقتصادی]]
[[رده:ملی‌گرایی]]
[[رده:ملی‌گرایی کره‌ای]]
 
{{Link FA|ast}}