رکاب: تفاوت میان نسخه‌ها

در ابتدا سوارکار برای سوارشدن به اسب از بند زین[[تنگ]] استفاده می کرد سپس زین های تک رکابی اختراع شد که فقط برای کمک به سوار شدن کاربرد داشت و درنهایت از دو رکاب متصل به زین استفاده گردید که علاوه بر سوار شدن جهت کنترل و پایداری سوارکار بسیار مفید بود.

رکاب دوتایی برای اولین بار در [[دودمان جین (۴۲۰–۲۶۵)|دودمان جین]] در چین اختراع و استفاده شده است و قبل از آن در هند و مناطق دیگر از یک حلقه که در زیرکنار بندتنگ زین جاگذاری شده بود برای سوارشدن استفاده می شد. رکاب دوتایی در قرون وسطی به اروپا راه یافت و از آن به بعد انواع مختلف در شکل ها و جنس های متفاوت ساخته شد.