رشک قضیب: تفاوت میان نسخهها
محتوای حذفشده محتوای افزودهشده
+ |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱:
'''رشک آلت مردی''' یا '''رشک قضیب'''<ref>برابرنهادههای فرهنگستان زبان فارسی: [http://www.nipc.net/vajeh/VajehayeMosavab_Daftar8/08Howze.pdf دفتر هشتم]. بازدید: نوامبر ۲۰۱۱.</ref> (penis envy) یک نظریه در [[روانکاوی]] [[فروید]]ی است مبنی بر این که دختربچهها هنگامی که متوجه میشوند [[آلت مردی]] ندارند احساس [[رشک]] میکنند. به باور فروید، این لحظهای اساسی در تشکیل [[هویت جنسیتی]] و [[هویت جنسی]] او است. به گفته فروید، واکنش متناظر رشک [[قضیب]] در پسربچهها در لحظهای رخ میدهد که آنها متوجه میشوند زنان [[آلت مردی]] ندارند. فروید این را «[[اضطراب اختگی]]» (castration anxiety) مینامند. این نظریه و نظریات رشد جنسی فروید توسط برخی روانکاوان و جامعهشناسان نقد یا رد شده است. روانکاوانی همچون [[کارن هورنای]]، [[اوتو فنیچل]]، [[ارنست جونز]]، [[اریک اریکسون]]، [[ژان پیاژه]]، [[جولیت میچل]] و فیلسوفان یا جامعهشناسانی مانند [[کلارا تامسون]]، [[بتی فریدان]]، [[لوس ایریگاره]]، [[ژولیا کریستوا]]، و [[هلن سیکسو]].
در متنهای غیرعلمی امروزی گاه از اصطلاح «رشک قضیب» برای اشاره به احساس زنانی استفاده میشود که آرزوی مرد بودن دارند.
|