</ref> بنابر این چند هزار سال پس از سکونت انسان در شمال اروپا به مرور پوست این ساکنان از تیره به سفید تغییر کرد. علت این‌که رنگ موهای مردم زردپوست نواحی شمالی ازجمله اسکیموها هم‌چنان سیاه مانده‌است میزان مصرف بالای ماهی در غذای این مردمان است.<ref name="backintyme.com">Frank W Sweet [http://backintyme.com/essays/item/4 The Paleo-Etiology of Human Skin Tone]</ref><ref>R. Khan, B.S. Razib Khan [http://www.medical-hypotheses.com/article/S0306-9877(10)00159-3/abstract Diet, disease and pigment variation in humans] Volume 75, Issue 4, Pages 363-367 (October 2010)</ref>
2- نظریه ی دیگر حاکی بر این است که در دوره ای از تاریخ جهش ژنی بین انسانها رخ داد که منجر به آلبینو شدن جمعیتی از آنها گشت (آلبینوئیسم بیماری است در آن فرد هیچ ملانینی در پوست خود نداشته باشد، این بیماری ارثی است. به فرد مبتلا به این بیماری آلبینو گفته می شود.)، از آنجا که نور آفتاب شدیدا به آلبینوها ضرر می رساند، آنها مسیر خود را برای یافتن مکانهایی با نور کمتر آغاز کردند. ابتدا به هند رفته و پس از طرد شدن توسط بومیان دراویدی راه خود را به سمت سرزمینهای شمالی ادامه دادند. از این گروه جمعیتی به سمت سرزمینهای شمالی تر یعنی سرزمین اسکاندیناوی مهاجرت کردند و گروهی دیگر در مناطق آسیای مرکزی ماندگار شده و به سکایی ها معروف گشتند. هماره جنگهای زیادی بین مغولهای سیاهپوست و سکایی ها در جریان بود. هونها که مردمان سیاه چهره ای از فدراسیونهای مغول و ترک تبار بودند در آن روزگاران، اقوام وحشت آوری برای همسایگان شناخته می شدند، از آنجا که آلبینوها بتوانند به خود چهره ای رعب آور دهند، خود را هون می نامیدند و بدین روی به هونهای سفید مشهور گشتند، گرچه هیچ نسبتی با هونهای سیاه که همان اقوام مغول و خویشاوندان آنها بودند، نداشتند. در اثر نسل گیری بین آلبینوها و سیاه پوستان، نژادهای دیگری به وجود آمدند که نه به سان آلبینوها کاملا سفید بوده اند و نه مانند دراویدیان و مغولان کاملا سیه چهره. سفیدپوستان کنونی اروپا نیز همگی از نسل آلبینوها و بومیان اروپای قدیم هستند.
