پلوتونیم: تفاوت میان نسخهها
محتوای حذفشده محتوای افزودهشده
جز املا |
|||
خط ۲۰:
پلوتونیوم یکی از مواد مهم شکافت هستهای در سلاحهای هستهای پیشرفته است. باید احتیاط لازم جهت جلوگیری از جمع شدن مقداری از پلوتونیوم که به جرم بحرانی نزدیک میشود به عمل آورد، چرا که این مقدار از پلوتونیوم خودبه خود واکنشهای شکافت هسته ای تولید میکند. بدون توجه به محدود نشدن پلوتونیوم توسط فشار خارجی که برای یک سلاح هستهای لازم است، پلوتونیوم میتواند خودش را گرم کرده و هر چیزی را که، پیرامون آن را محدود میکند بشکند. جلوگیری شود. شکل ظاهری پلوتونیوم هم در این امر موثر است، بنابر این، باید از ایجاد اشکال فشرده مانند کره، پرهیز کرد.
همچنین پلوتونیوم مخصوصا نوع بسیار خالص آن، آتش زا بوده و به صورت شیمیایی با اکسیژن و آب واکنش میدهد که میتواند باعث انباشتگی هیدرید پلوتونیوم و یک ترکیب Pyrophoric شود، که مادهای است که در دمای اتاق در هوا میسوزد. حجم پلوتونیوم به هنگام ترکیب شدن با اکسیژن بسیار افزایش میابد و میتواند ظرف خود را بشکند بنابر این احتیاطهای لازم برای حمل پلوتونیوم در هر شکل آن، باید انجام شود، عموماً یک اتمسفر خشک و خنثی نیاز میباشد<ref> http://tis.eh.doe.gov/techstds/standard/hdbk1081/hbk1081d.html#ZZ28</ref>. علاوه بر اینها، خطرات رادیو اکتیوی نیز وجود دارد. خاک اکسید منیزیم موثرترین ماده برای فرو نشاندن آتش پلوتونیوم میباشد. آن ماده مشتعل را مانند یک کاهنده دما(
پلوتونیوم همچنین در ساخت جنگافزار هسته ای و ساخت زهرهای (نه الزاما مهلک) کاربرد دارد. تودههای انباشته شده پلوتونیوم توسط اتحاد جماهیر شوروی قدیم و ایالات متحده آمریکا به وجود میآمد.از پایان جنگ سرد تمرکز بر نگرانی ازگسترش تکنولوژی هستهای بوجود آمد. در سال ۲۰۰۲ دپارتمان انرژی ایالات متحده ۳۴ تن از مواد پلوتونیوم را که برای ساخت سلاحهای هستهای استفاده میشد را از دپارتمان دفاع ایالات متحده گرفت و از اوایل سال ۲۰۰۳ تصمیم گرفت برای خلاصی از این اورانیومها، به تبدیل چندین نیروگاه هستهای در آمریکا، از سوخت اورانیوم غنی شده به سوخت MOX اقدام کند.
|