چارلز ببیج: تفاوت میان نسخه‌ها
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
جز ربات ردهٔ همسنگ (۲۶) +مرتب+تمیز (۸.۸): + رده:نظریهپردازان کسب و کار اهل بریتانیا |
هدی آزادیان (بحث | مشارکت‌ها) ←پانویس: برچسب ویکی‌سازی، برچسب منبع |
||
خط ۳۹:
رایانه بر اساس موتور تجزیه و تحلیل(آنالیتیکال) چارلز بابیج Charles Babbage پایه ریزی شده است. این ایده در قرن هجدهم شکل گرفت، در دههٔ [[۱۹۴۰ (میلادی)|۱۹۴۰]] به بهره برداری رسید و تا دههٔ ۱۹۸۰ استفادهٔ رایانه فراگیر شد. این پیشرفت با تغییر موضع از پردازش دسته‌ای به پردازش تعاملی و معرفی اینترنت هم‌زمان گردید.<ref>{{یادکرد وب| نشانی = http://www.jamejamonline.ir/papertext.aspx?newsnum=100953325424| عنوان = چارلز ببیج| نویسنده = | تاریخ بازدید = ۷ دسامبر ۲۰۰۸| تاریخ = | ناشر = جام‌جم آنلاین| صفحه = | زبان = فارسی}}</ref>
{{بدون منبع}}
{{ویکی‌سازی}}
== پانویس ==
{{پانویس}}
چارلز بابیج (Charles Babbage)، فیلسوف، ریاضیدان و مخترع انگلیسی، در 26 دسامبر 1791 در شهر توستانس لندن، در خانواده‌ی یک بانکدار به دنیا آمد. یکی از 4 فرزند بنجامین بابیج و بتسی است. بابیج در حدود 8 سالگی به مدرسه فرستاده شد ولی بخاطر شرایط سلامتی اش مجبور به تحصیل در خانه به همراه معلم سرخانه شد.
بعد از آموزس های اولیه بابیج به 30 دانش آموز آکادمی holmwood ملحق شد.در آکادمی کتاب خانه ای وجود داشت که باعث علاقه مند شدن بابیج به ریاضیات شد.بعد از ترک کردن آکادمی در سنین 16 یا 17 سالگی بابیج تحت آموزش دو معلم سرخانه ی دیگر قرار گرفت.اولی چارلز سیمون که مردی روحانی بود ولی آموزش های او چیزی نبود که بابیج به آن علاقه مند باشد.دومین معلم او معلم سرخانه ی آکسورد بود کسی که بابیج بواسطه ی او توانست به سطح شایسته و قابل قبولی برای پذیرفته شدن در دانشگاه کمبریج برسد.
در دانشگاه کمبریج : بابیج در اکتبر 1810 وارد کمبریج شد.او برخی مباحث ریاضیات را خود مطالعه میکرد و از استاندارد های آموزش ریاضیات در دانشگاه راضی نبود. در آنجا با د. هرشل و د. پیکوک دوست شد. دوستان با هم عهد کردند که «با تمام نیروی خود تلاش کنند تا جهان را خردمندانه‌تر و حکیمانه‌تر از آن چه وجود دارد، ترک کنند». در سال 1812، بابیج، هرشل و پیکوک، «انجمن تحلیلی» را تشکیل دادند که تاثیر زیادی بر تکامل ریاضیات در انگلستان و تکامل جبر در جهان داشت.او همچنین عضو گروه های علمی مختلف دیگری نیز بود از جمله عضو ghost club بود که در مورد حوادث فراطبیعی اظهار نگرانی میکردند.بابیج در سال 1812 به peterhouse کمبریج فرستاده شد و بهترین ریاضیدان در آنجا بود و در سال 1814 درسش پایان یافت ولی او با افتخار فارغ تحصیل نشد و مدرک او فاقد نمره ی آزمایشی بود.
بعد از دانشگاه : بعد از به پایان رساندن تحصیلات به سرعت پیشرفت کرد.در سال 1815 در موسسه نجوم سخنرانی کرد و در سال 1816بابیج بعد از چاپ کتابی به نام «محاسبه‌ی تابعی»، به عضویت جامعه‌ی سلطنتی (فرهنگستان علوم) برگزیده شد.در همان سال کاندید تدریس در کالج haileybury شد.در سال 1819 بابیج به همراه Herschel به پاریس رفت در آنجا با شخصیت پیشتاز در فیزیک و ریاضیات ملاقات کرد. در همان سال توسط simon laplace از او درخواست شد تا به عنوان پروفسور در دانشگاه Edinburgh تدریس کند.
مجمع نجوم : بابیج تاثیر سودمندی در مجمع سلطنتی نجوم داشت.نخستین هدف او کاستن محاسبات نجومی و ایجاد فرمی استاندارد و منتشر کرد ن نتایج آن بود.بابیج در سال 1824 به دلیل اختراع ماشینی که محاسبات نجومی را انجام میداد و همچنین ارئه ی جداول نجومی برنده ی مدال طلا از جامعه ی سلطنتی نجوم شد.
در 1825بابیج به همراه Herschel بر روی حرکت دوار الکترودینامیک کار کرد.
بابیج ماشین آماری George barrett که در سال 1821 فوت کرده و کارش را نیمه تمام گذاشته بود را خریداری کرد و روی آن کارکرد . بعد از آن باببیج به مساله ی بیمه علاقه مند شد و از ماشین آماری برای انجام محاسبات بیمه ی منصفانه در جامعه استفاده کرد.
در سال های 1828 الی 1839 بابیج در سمت پروفسور ریاضیات در کمبریج تدریس میکرد.در این دوره از زندیگی خود 3 تا از معروفترین کتاب های خود را نوشت.در سال 1832 او به عنوان عضو افتخاری آکادمی هنر و علم آمریکا انتخاب شد.بابیج به دلیل فقدان توانایی در سخنرانی , مورد موافقت شخص معروف George biddell که پروفسور کالج trinity بود قرار نگرفت و نتوانست از حمایت وی برخوردار شود.یکی از ضعف های بابیج این بود که نمیتوانست به خوبی در مورد ایده هایش صحبت کند و اغلب نسبت به افرادی که برای او سرمایه گذاری میکردند بی تفاوت بود.
بابیج در اخترشناسی، زمین شناسی و برخی زمینه‌های دیگر نیز، نوشته‌هایی دارد و برای تکمیل جدول‌های مختلف کار کرده است. کارل‌مارکس، برای کتاب او، به نام «اقتصاد ماشین و تولید»، ارزش والایی می‌دهد. بابیج، اختراعات زیادی نیز در صنعت دارد.
بابیج برای وارد شدن به سیاست نیز تلاش هایی کرد.او حتی دو بار در برابر پارلمان به عنوان کاندید ایستاد .در سال 1832 بابیج در بین پنج کاندید سوم شد.
چارلز بابیج علاوه بر اینکه ریاضیدان , فیلسوف و منجم بود , به سیاست و اقتصاد نیز علاقه داشت و در این زمینه ها نیز فعالیت هایی داشت.بابیج در سال 1836 کتاب اقتصاد سیاسی و محلی “domestic and political economy” را منتشر کرد .این کتاب فروش خیلی خوبی داشت و به سرعت به چاپ چهارم رسید.
بابیج دوره ای هم در راه آهن وسترن نیز کار میکرد و در آنجا وسیله ای برای راه آهن ساخت که جلوی موانع مسیر راه آهن را میگرفت.پسر بزرگ بابیج به نام بنجامین به عنوان مهندس در راه آهن کار میکرد.
بابیج همچنین وسیله ای برای معاینه چشم اختراع کرد و توماس وارتون آن را تست کرد هر چند این وسیله رد شد.زیرا این وسیله زمانی اختراع شد که دیگر نیازی به آن نبود زیرا وسیله ای بهتر و کامل تر دیگری توسط Hermann von Helmholtz ساخته شده بود.
ولی هدف اصلی بابیج، ساخت ماشین محاسبه بود. بابیج در اینراه مشکلات فراوانی پیش‌رو داشت. اولین مشکل این بود که با توجه به زمان زندگی او، این دستگاه باید دستگاهی مکانیکی می‌بود و ساخت دستگاهی مکانیکی که قابلیت برنامه‌نویسی داشته باشد، در آن زمان چالشی بزرگ محسوب میشد. مشکل دیگری که وجود داشت آن بود که ساخت قطعات دقیق چنین دستگاهی، با توجه به صنعت موجود آن زمان، کاری بسیار سخت و تقریباً غیرممکن بود. به هر حال او در سال 1822، با سخت کوشی فراوان، توانست نمونه‌ی آزمایشی ماشین مکانیکی را، برای جدول بندی برخی چند جمله‌ای آماده کند. اين ماشين به اندازه يک اتاق بود و مي‌توانست فهرست‌هايي از اعداد را مانند جدول لگاريتمي حساب کند.
وی در سال ۱۸۲۰ طراحی ماشین محاسبه گر خود را آغاز نمود؛ ماشینی که بعدهابه نام ماشین تفاضلی معروف شد. بابیج ایده و وقت بسیار زیادی را صرف کرد تا بتواند ماشین محاسبه گر مکانیکی را طراحی کند که :
اولاً: بتواند به صحت نتایج اعلام شده به وسیله او اطمینان داشت و دوم: این که زمان طولانی را که صرف محاسبات پیچیده و طولانی می‌شدرا کاهش دهد
او کمک مالی و همین طور استفاده از مجموعه‌ای از مهندسان و صنعتگران، وی زمانی طولانی را صرف ساخت ابزارهای لازم برای بدنه نهایی ماشین تفاضلی خود کرد اما برخلاف انتظار، وی به نتیجه جالبی نرسید و حتی نتوانست نمونه کاملی از ماشین خود را ارائه کند.
لیدی آدا لاولیس (1815-1852)، دختر ج. بایرون و همکار بابیج، تجزیه و تحلیلی عمیق روی ماشین تحلیلی بابیج انجام داده است. چارل. و آدا یکدیگر را برای اولین بار در یک مهمانی شام در سال 1834 ملاقات کردند آدا در آنجا با طرح ماشین حسابگر بابیج آشنا و به تشویق وی پرداخت.شهرتت آدا بیشتر به نوشتن توضیحاتد در مورد ماشین بابیج است .آدا الگوریتمی در ماشین تحلیل گر بابیج نوشته بود کهبا آن میشد اعداد برنولی را محاسبه کرد .بخاطر نوشتن همین الگوریتم ها که قابلیت بکارگیری در یک رایانه مکانیکی اولیه را داشت آدا نخستین الگوریتم نویس کامپیوتری محسوب میشود.نتیجه‌گیری اصلی و مهم لاولیس، این بود که اساس کار برنامه‌ریزی را برای ماشین‌های محاسبه، مشخص میکرد.
همکاری ودوستی آدا و چارلز تا آخر عمرادامه پیدا کرد.آدا در سال 1852 در سن36 سالگی بر اثر سرطان درگذشت.اما با وجود عمر کوتاهی که داشت تاثیر به سزایی در شکل گیری کامپیوترهای امروزی داشت و از او به عنواناولین برنامه نویس دنیا یاد میکنند. به همیندلیل وزارت دفاع آمریکا نام اولین زبان برنامه نویسی خود را به او آدا نام گذاری کرد.
در سال ۱۹۹۱ بر پایه طرح‌های اصلی بابیج یک دستگاه تفاضلی (Difference engine) ساخته شد که بخوبی کار میکرد. این امر نشان داد که دستگاه بابیج درصورتی‌که کامل میشد می‌توانست بخوبی کار کند. وی همان سالها روی طرح ماشین پیچیده تری هم کار میکرد که نام ماشین تحلیلی بر آن گذشته بود.بابیج برای این که ابزار تحلیل گرش بتواند چیزی فراتر از یک ماشین حساب میکانیکی باشد مجبور شد برخی ایده ها را وارد سیستم طراحی خود کند که سالها بعد به عنوان سنگ بنای محاسبات رایانه های جدید تر به حساب آمدند. از جمله این موارد می توان به کارت های پانچ شده در این دستگاه اشاره کرد . بابیج پیشنهاد کرده بود که در این ابزار از دو گونه کارت سوراخ دار یا پانچ شده استفاده شود.
با کمک یک دسته از این کارتها (که به عنوان ورودی سیستم عمل می کردند) اعدای که باید محاسبات روی آن انجام می گرفت به دستگاه داده می شد و با کمک کارت های دوم نوع عملیاتی که باید روی اعداد به انجام برسد مشخص می شد. بدین ترتیب ماشین با گرفتن فرمان از این ورودی های خاص با کمک ابزارهایی مکانیکی به تحلیل داده ها و اعلام نتیجه نهایی می پرداخت. طرح‌های بابیج، از زمان زندگی وی بسیار جلوتر بود و وی نام خود را به عنوان اولین طراح دستگاه‌های محاسبه‌گر و تحلیل‌گر قابل برنامه‌نویسی در تاریخ ثبت نمود، دستگاه‌هایی که بعداً نام کامپیوتر بر آنها نهاده شد و به صورت الکترونیکی درآمد.
بابیج تحت حمایت پدرش بود و ازدواجی در سال 1814 با جورجیانا ویتمور داشت.بابیج به همراه خانواده ی بزرگ خود در لندن زندگی میکرد.او صاحب هشت فرزند بود ولی فقط چهار فرزند او دوران کودکی را سپری کردند و به سنین بالا رسیدند. پس از فوت پدرش در سال 1827 بابیج مالک خانه ی بسیار بزرگی شد و در همان سال همسرش نیز فوت کرد.پسر کوچک او , هنری بر روی برخی اختراعات های پدرش کار کرد و به اتمام رساند که یکی از آنها را به دانشگاه هاروارد فرستاد که مورد قبول قرار گرفت و هم اکنون در موزه علوم نمایش داده میشود. بابیج در 18 اکتبر 1871، در لندن، چشم از جهان فروبست.
در سال 2008 فیلم کوتاهی در مورد بابیج ساخته شد.
== منابع ==
| |||