قیچک: تفاوت میان نسخه‌ها

محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
MahdiBot (بحث | مشارکت‌ها)
فارسی سازی ارقام
خط ۱۳:
 
== شکل ساز ==
شکم ساز از دو قسمت مجزا از یکدیگر تشکیل یافته. قسمت تحتانی کوچک ترکوچک‌تر و به شکل نیم کره است که بر سطح مقطع جلو پوست کشیده شده و خرک ساز روی پوست قرار دارد. قسمت بالایی بزرگتر، مثل چتری روی قسمت پایینی قرار گرفته و هر دو قسمت توسط سطح منحنی از عقب به هم اتصال یافته اندیافته‌اند و در نتیجه در جلو یا بین دو قسمت، حفره ایحفره‌ای تشکیل شده است. سطح جلویی قسمت بالا، جز در ناحیه یناحیهٔ وسط که زیر گردن ساز قرار گرفته به صورت دو شکاف پهن باز است.
دسته ساز تقریباً در نصف طول خود روی شکم قرار گرفته و نیمه ینیمهٔ دیگر در بالا به جعبهجعبهٔ ی گوشی هاگوشی‌ها متصل است. دسته فاقد پرده (دستان)می باشدمی‌باشد.
 
== خاستگاه ==
ساز قیچک اساساً محلی است و بیشترین رواج را در نواحی جنوب شرقی ایران و خصوصاً[[استان سیستان و بلوچستان]] و [[هرمزگان]] دارد.در سالدر هایسال‌های اخیر این ساز در شهرهای دیگر نیز استفاده می شودمی‌شود. در آن نواحی طبق عقیده و سنت اهالی، برای معالجه امراض به کار می رودمی‌رود.
در شمال افغانستان نیز قیچک در موسیقی سنتی رواج وسیعی دارد. در ولایات مثل بغلان، کندز و بلخ از قیچک در محافل عروسی و دیگر مراسم خوشی استفاده می شودمی‌شود.
 
== انواع قیچک ==
با رواج بیشتر قیچک، با حمایت وزارت فرهنگ و هنر وقت ساختمان و کوک آن تکمیل و تنظیم شد و سه گونه قیچک تکمیل‌تر به نام‌های قیچک [[سوپرانو]] (به طول ۵۶٫۵ سانتی‌متر)، قیچک [[آلتو]] (۶۳ سانتیمتر) و قیچک [[باس]] به همان نسبت بزرگ‌تر ساخته‌اند. وسعت هریک از این انواع حدود سه اکتاو است. قیچک سوپرانو سازی است که قابلیت ثکنوازی و همنوازی هر دو را حائز است ولی دو نوع دیگر (آلتو و باس) بیشتر به منظور همنوازی در ارکستر به کار می رودمی‌رود.آرشه یآرشهٔ قیچک، پس از استاندارد سازی، عیناً همان آرشه ویولن است.
 
== سازندگان قیچک ==
از سازندگان به نام این ساز می توانمی‌توان به استاد [[حسین قلمی]]<ref>http://sharifzade.com/data/index.php?newsid=102</ref><ref>http://honarmand.ichto.ir/View.aspx?TID=1970678</ref> اشاره کرد.
 
== پانویس ==
{{پانویس}}
 
== منابع ==
* سازشناسی، پرویز منصوری از انتشارات اداره کل آموزش هنری وزرات فرهنگ و هنر 1355۱۳۵۵
* {{یادکرد کتاب |نام خانوادگی= اطرایی|نام=ارفع |کتاب= سازشناسی ایرانی| ناشر= موسسهٔ فرهنگی-هنری ماهور|سال=۱۳۸۸}}