ادبیات کودکان: تفاوت میان نسخه‌ها

شخصیت نوجوان داستانها برای بیان افکار محرمانه خود یا افکار آزاردهنده از [[دفتر خاطرات]] استفاده می‌کنند. در این مکان خاص که محل یادداشتهای خصوصی است گذر از تمامی مراحل سخت تصمیم گیری توصیف می‌شود. این دفتر پر از رازهای درونی است. در زیر این پوشش که جز خودبه کس دیگر نمی‌توان اعتماد کرد نوجوان فضایی را می‌آفریند که خواننده خود را درآن می‌یابد.

فهم این نوشته‌ها آن قدر که به نظر می‌رسد آسان نیست چون شخصیت داستان همیشه به یک [[ساختار]] اهمیت نمی‌دهد. برای مثال در روایت یک چیز نوع نوشتار از نوجوانی به نوجوان دیگر فرق می‌کند;اما ساختار آن مثل یادداشتهای خصوصی است واینجاست که نزدیکی بین نامه‌ها[[نامه‌]]ها ویادداشتهای خصوصی معلوم می‌شود. نهایتا (گرایش) نوجوان‌به نوشتن در یک برهه از زمان عموما به یک جست وجو ارتباط دارد او به دنبال ابراز وجوداست.<ref>{{یادکرد کتاب |نام خانوادگی=بهداد |نام= بهاره|کتاب= ادبیات کودک| ناشر= سوره مهر|سال1386=}}صفحه125</ref>

اسمی مذکر است. البته خاطره‌نویسی رابه شخصیت دخترها نسبت می‌دهند وکتابهای بررسی شده هم این ادعا را رد نمی‌کند. خاطره نویسی با نامه نگاری متفاوت است چون نامه‌ها هرچند که محرمانه باشند برای یک مخاطب نوشته می‌شود. نوجوانان دارای سطحی از [[زبان]] هستند که با سن آنها مطابقت دارد. آنها بین افکارکودکی ونوجوانی در نوسان به سرمی‌برند بنابراین زبان آنها متاثر ازاین نوسان است. عامل مهمی که برنوع نگارش تاثیر می‌گذارد تنها (مخاطب) است. اگر نوجوان خواننده‌ای رابرای نوشته‌هایش درذهن داشته باشد نمی‌تواند به توصیف خود بپردازد.<ref>{{یادکرد کتاب |نام خانوادگی=بهداد |نام= بهاره|کتاب= ادبیات کودک| ناشر=سوره مهر |سال1386=}}صفحه126-127</ref>

برای [[ماتیلد]] در داستان نامه‌های محرمانه این مسئله کاملا واضح است. اودراین دوران اولین عشق بزرگ خود زندگی می‌کند. [[پاسکال]] در داستان دختر عابر هم دراین شرایط است تنها فرق او این است که کمی از دیگر شخصیتها بزرگتر است ورابطه عاشقانه‌ای را که [[تشریح]] می‌کند متفاوت است.

این مانع می‌تواند ناشی ازارتباط ساده والدین ونوجوان باشد که اجازه هیچ حرفی رابه اونمی‌دهد. اینکه فردی چیزهایی که دراعماق قلبش هست به کسی نگوید اورا درنظر دیگران فردی خوددارومحکم جلوه می‌دهد و البته اورا به سمت نوشتن سوق می‌دهد. می‌توان گفت که میل به کسب اعتماد به نفس برگرفته از سنگینی امور روزانه است. نوشتن قبل از هرچیز پیداکردن وسیله ایست برای تخلیه [[فشارروحی]] که گاهی غیر قابل تحمل است. پس دفتر خاطرات کلید اسرار درونی هر فرد است هرانچه رانمیتوان گفت فورا تبدیل می‌شود به یک راز. این رازها گاه می‌توانند بی معنی باشند وگاه بارمعنایی زیادی دارند لحن آنها همیشه شدید است چون هرچه که ازنظر [[شخصیت]] داستان رازمحسوب می‌شود قسمتی از وجود خود اوست. آنها به محظ بازگو کردن رازشان در دفترخاطرات ذهنشان آزاد است<ref>{{یادکرد کتاب |نام خانوادگی= بهداد|نام= بهاره|کتاب= ادبیات کودک| ناشر= سوره مهر|سال1386=}}صفحه129-130</ref>

عمل نوشتن برای نوجوان متود وروشی است برای آزاد شدن ازوابستگی به پدرومادر است البته باید گفت این روش مستقل شدن برای رشد هرشخص لازم است. پس ازحل مشکلات نوشتن پایان می‌پذیرد پس نوجوان بابیرون آمدن از دفترچه خاطرات بزرگ می‌شود وموفقمیشودوموفق میشود براتفاقات وعواطفی که دردناک بوده غلبه کند وتمام این کارها بدون کمک والدین است. بنابراین دفترخاطرات درادبیات کودک چیزی بیشتراز یک وسیله برای بیان احساسات است این وسیله امکان می‌دهد تاشخصیت نوجوان شکل گیرد خاطره نویسی هم تکیه‌گاه است وهم وسیله ابرازوجود. بنابر این استفاده از یادداشتهای خصوصی در یک اثر یک داستان تکوین است دراین مفهوم که راهکارهایی به نوجوان می‌نماید وساختاری ازافکاررا برایش ترسیم میکندوشاید هم به اوانگیزه نوشتن می‌دهد حتی اگربرای درد دل باشد<ref>{{یادکرد کتاب |نام خانوادگی=بهداد |نام= بهاره|کتاب= ادبیات کودک| ناشر= سوره مهر|سال1386=}}صفحه131-133</ref>