جغتای (خراسان رضوی): تفاوت میان نسخه‌ها

محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۷۹:
شمس الدین محمد صاحب دیوان: وی فرزند بهاء الدین محمدمی باشد و از جوانی در دربار مغول بوده و از اعمال [[هلاکو]] خان بشمار می‌رفت و در سال ۶۶۱به وزارت هلاکو رسید وی در نهایت بر سعایت معرضان به دست [[ارغون خان]] شربت شهادت نوشید. خواجه شمس الدین یکی از بزرگان [[تاریخ ایران]] است که از حیث تدبیر و کاردانی و رعیت پروری ودانش گستری مقامی همتراز [[خواجه نظام الملک طوسی]] را دارد. قنات صاحب آباد(چشمه) یکی از خدمات عمرانی وی در جغتای محسوب می‌شود که هنوز در بافت قدیمی شهر (نارنج قلعه) جاری است.{{سخ}}
فرزندان خواجه شمس الدین محمد صاحب دیوان: به نامهای یحیی، فرج الله، مسعود، اتباک، بهاء الدین محمد، شرف الدین هارون (داماد المعتصم بالله) هریک به نوبه خود از ادیبان و دانشمندان زمانخود به شمار می‌آمده‌اند.{{سخ}}
شیخ عبدالکریم ملقب به آخوند بزرگ (متوفی حدوداواخر 1299قرن 13 ه. ش): وی از علما و رجال عهد قاجار است. او مدتی مسوولیت جمع آوری خراج منطقه جوین را نیز بر عهده داشته است و پس از مرگ در مجاورت آرامگاه [[سید حسن غزنوی]] به خاک سپرده شده استشد. پدر وی نیز در عصر خود ملقب به [[آخوند بزرگ]] بوده است و آرامگاه او در مجاورت مقبره [[شیخ حسن جوری]] در حوالی [[فریومد ]]از توابع شهرستان میامی مدفونواقع است.{{سخ}}
 
- [[هلالی جغتایی]]، بدرالدین، نورالدین
(ملیت: ایرانی قرن:۱۰)