اصلاح: تفاوت میان نسخه‌ها

تلاش‌هایی که از زمان [[شاه عباس اول]] (۱۵۸۷-۱۶۲۹ میلادی) انجام یافت و توسط او اصلاح طلبی خوانده شد، پیگیری تغییراتی بود که وضع موجود را تثبیت می‌کرد و این اولین خواسته محافظه کاران بود. این تغییرات تدریجی گرچه جنبه رشد و توسعه داشتند ولی به هیچ وجه بنیادی نبودند. از دیگر نمونه‌های دیگر اصلاح طلبی در ایران، همچون [[عباس میرزا]] و [[میرزا تقی خان امیرکبیر]] نیز چیزی جز اصلاحات غیر بنیادی و فرهنگی محور و تدریجی نمی‌توان یافت.<ref>باستانی پاریزی، محمدابراهیم، سیاست و اقتصاد عصر صفوی، ۱۳۵۷، تهران</ref>

 

 

حتی اگر [[پهلوی]] اول را بزرگترین اصلاح طلب ایران بنامیم او نیز در نهایت اصلاح طلبی متفاوتی با نظر [[برنشتاین]] را نمایش می‌دهد. به نظر می‌رسد این اصلاح طلبی ریشه در '''فرهنگ خود محوری شرقی''' دارد.<ref>فرهنگ سیاسی ایران، دکتر سریع القلم، صفحه۹۸</ref> در کتاب '''موانع توسعه سیاسی در ایران''' نوشته [[حسین بشیریه]] به طور مشروح در مورد شکست اصلاح طلبی بحث شده است.<ref>موانع توسعه سیاسی در ایران، حسین بشیریه، مقدمه</ref> این ریشه‌های فرهنگی ساختار مفهومی جدیدی برای اصلاح طلبی در ایران ساخته است.