حسابداری: تفاوت میان نسخهها
محتوای حذفشده محتوای افزودهشده
خط ۱۲:
== تاریخچه ==
[http://www.biotechsoft.ir حسابداری] همزاد تمدن بشری است و به اندازه آن قدمت دارد. نخستین مدارک کشف شده حسابداری در جهان، لوحههای سفالین از [[تمدن سومر]] در بابل (Babylon) است و قدمت آن به ۳۶۰۰ سال [[قبل از میلاد]] بر میگردد و از پرداخت دستمزد تعدادی کارگر حکایت دارد.<ref>Matulich S. ,and L. E. Heitger, 1985, Financial Accounting, 2nd ed.، New York: McGraw-Hill, P. 16.</ref> مدارک و شواهد نشان میدهند در تمدنهای مصر، رم و [[یونان باستان]] نیز نوعی کنترلهای حسابداری برقرار بوده و نوعی حساب جمع و خرج تنظیم میشده است. شخص جمعدار، مأمور دولت یا شخصی که محافظت از پول یا دارایی دیگری به او محول بوده است در فواصل زمانی مقرر حساب خود را به ارباب یا مسئولان دولتی پس میداده است. برای این کار دو فهرست تفضیلی از دریافتها و پرداختها بر حسب پول، وزن یا مقیاس دیگری تهیه میشد و جمع آن دو مساوی بود. فهرست دریافت شامل موجودی ابتدای دوره به علاوه وجوه یا کالای دریافتی طی دوره بود. فهرست پرداخت شامل مبالغ پرداختی، کالای فروخته شده یا به مصرف رسیده در طی دوره به علاوه مانده پول و کالا نزد جمعدار بوده است که باید به ارباب تحویل داده میشد. بنابراین، حسابداری باستانی تنها جنبههای محدودی از فعالیتهای مالی را در بر میگرفت و با سیستم جامعی که کلیه عملیات مالی حکومت را ثبت و ضبط کند یا به نگهداری حساب معاملات تجاری بپردازد، فاصله بسیاری داشت. این نوع حسابداری تا [[قرون وسطی]] دوام یافت.<ref>علی مدد، مصطفی و نظام الدین ملک آرایی، ۱۳۸۶، پیشین، صص: ۱ تا ۴.</ref> [[پرونده:Clay_accounting_tokens_Susa_Louvre_n2.jpg|بندانگشتی|180px| مهره های 5500 ساله مورد استفاده برای محاسبه در شوش ، [[موزه لوور]]]]{{سخ}}همانند سایر تمدنها در تمدن باستانی ایران نیز حسابداری، گذشتهای مفصل و خواندنی دارد. پیشینه حسابداری در ایران به نخستین تمدنهایی بر میگردد که در این سرزمین پا گرفت و مدارک حسابداری به دست آمده با ۲۵ قرن قدمت، گواه بر پیشرفت این [[دانش در ایران]] باستان دارد. در ایران عصر هخامنشی، نظام مالی و پولی جامع و منسجمی برقرار بوده و حساب درآمدها و مخارج حکومت به ریز و به دقت، ثبت و ضبط و نگاهداری می شده است. حدود سی هزار لوح از بخشی از کاخ جمشید موسوم به خزانه، محل اسناد مالی کاخهای مزبور به دست آمده است که حکایت از وسعت ثبت اطلاعات مالی آن دوران دارد. تاریخ این لوحها حدود ۴۸۰ سال قبل از میلاد است. یکی از این لوحها که به [[خط عیلامی]] است، توسط پروفسور [[جرج کامرون]]، مطالعه و خوانده شده است و کتاب «اصول حسابداری»ترجمة آن را بازگو میکند:
برابر سه «کارشا» و شش «شکِل» نقره به وسیلة «شاکا» (مدیر صندوق) به کارگرانی که درهای آهنی «پارسه» (تخت جمشید) را میسازند و «بردکاما» مسئول کار ایشان است، پرداخت شد. معادل این مبلغ به طور مقرر به قرار هر سه «شکِل» نقره یک گوسفند احتساب گردید. مدت کار ایشان از ماه آدوکنئیش تا ماه ویخن (ماه اول تا دوازدهم) سال ششم (سلطنت خشایار شاه) بوده و دو نفر هرکدام ماهی یک شکل و نیم نقره (دستمزد) دریافت میکردند.<ref>علی مدد، مصطفی و نظام الدین ملک آرایی، ۱۳۸۶، پیشین، صص: ۳ و ۴.</ref>
|