جایزه نوبل فیزیک: تفاوت میان نسخه‌ها

محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
جز ویرایش به وسیلهٔ ابزار خودکار ابرابزار
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۴:
== برندگان جایزهٔ نوبل فیزیک ==
{{اصلی|فهرست برندگان جایزه نوبل فیزیک}}
از سال [[۱۹۰۱ (میلادی)|۱۹۰۱]] تا سال ۲۰۱۱ به ۱۹۲ نفر جایزه اهدا شده است. همچنین در این مدت ۶ بار کسی موفق به دریافت این جایزه نشد و در برخی سال‌ها این جایزه به ۲ یا ۳ نفر اعطا شده است. بر اساس آمار تا سال ۲۰۱۱، دانشمندانی از ۲۱ کشور جهان موفق به دریافت نوبل فیزیک شده‌اند که در این بین [[آمریکاآلمان]] (۸۶ جایزه)، [[آلمان آمریکا]] (۲۳ جایزه) و [[انگلستان]] (۲۲) جایزه با اختلاف قابل توجهی نسبت به دیگران به ترتیب در جایگاه اول تا سوم از نظر تعداد جوایز دریافتی قرار دارند.
 
اولین جایزه نوبل فیزیک در سال ۱۹۰۱ میلادی به [[ویلهلم کنراد رونتگن]] برای کشف [[اشعه ایکس]] اعطا شد. جوان ترین برنده نوبل فیزیک [[لارنس براگ]] است که در ۲۵ سالگی به همراه پدرش این جایزه را به خاطر تحلیل ساختار بلوری مواد با بکارگیری [[پرتو ایکس]] دریافت کرد. لارنس براگ در میان تمامی رشته‌های جوایز نویل نیز جوان ترین برنده می‌باشد. کهن‌سال ترین برنده نوبل فیزیک نیز [[ریموند دیویس]] است که در سن ۸۸ سالگی به خاطر شناسایی نوترون‌های کیهانی موفق به دریافت این جایزه گردید. [[جان باردین]] تنها فیزیکدانی است که دو بار (در سالهای ۱۹۵۶ و ۱۹۷۲) موفق به دریافت نوبل فیزیک شد. از نکات جالب پدر و پسرانی هستند که این جایزه را دریافت کرده‌اند و این رابطه خانوادگی تنها در رشته فیزیک دیده می‌شود. [[ویلیام براگ]] و پسرش [[لارنس براگ]] (سال ۱۹۱۵)، [[جوزف جان]] تامسون (سال ۱۹۰۶) و پسرش [[جورج پاگت تامسون]] (سال ۱۹۳۷)، [[مانه سیگبان]] (سال ۱۹۲۴) و پسرش [[کای سیگمان]] (سال ۱۹۸۱)، [[نیلز بوهر]] (سال ۱۹۲۲) و پسرش [[آگه بوهر]] (سال ۱۹۷۵) فیزیکدانان پدر و پسری بوده‌اند که تاکنون موفق به دریافت جایزه نویل شده‌اند. سهم زنان فیزیکدان در میان برندگان جایزه نوبل فیزیک تاکنون ۲ نفر بوده است.