خشکه‌چین: تفاوت میان نسخه‌ها

محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
Sanam saffari (بحث | مشارکت‌ها)
ترجمه از ويكي انگليسي
Sanam saffari (بحث | مشارکت‌ها)
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۳:
 
 
خشکه چین به روی هم یا کنارهم چیدن [[سنگ]] یا [[عناصر]] ساختمانی به شکل منظم و بدون استفاده از [[ملات]] گفته می‌شود. انواع خشکه‌چین عبارتند از:
# [[دیوارچینی]]
# [[قلوه‌کاری]]
# سنگ چسبانی با اتصالات خشک
# برای حصار کشی ها بدون ملات
خط ۱۴:
نوعی از این دیوار به نام دیوار دو پشته است و با قرار دادن دو ردیف سنگ در امتداد مرز دیواری ساخته می شود. سنگ های پی به وضع مطلوب در زمین نصب می گردند به نحوی که پایداری ایستش در خاک را دارا باشد. ردیف ها از سنگ های بزرگ مسطح تشکیل شده است، هرچه دیوار بالا میرود سایز دیوار کاهش می یابد. سنگ های کوچکتر ممکن است به عنوان پرکُنَک یا گوه در محل های سنگ کاری که در آن سنگ به شکل طبیعی گرد است، استفاده شود.
 
این سنگ در ابعاد بزرگ برای ساخت بناهای[[بنا]] های سنگی روستایی استفاده می شود.
کروی بودن آن باعث می شود که فاقد [[اتصالات]] خوب و درگیر با هم باشند
[[ضخامت]] دیوار 50 س کمتر نباشد
غیر [[باربر]] بودن دیوار
[[بند کشی]] در این دیوارها در سطحی وسیع است تا برجستگی سنگها کمتر مشخص شود
 
سنگها يا به وسيله ي ملات هاي مختلف به هم متصل مي شوند, و يا توسط [[بستهاي فلزي]] و يا با تراش خاصي كه به سنگ مي دهند در آنها حالت توخالی و توپری ايجاد كرده و آنها را كنار هم مي چينند.�مثلامثلا در بناهاي [[تخت جمشيد ]]از دوسنگيدو سنگي كه قراربود دركنارهم قرارگيرند دو ذوزنقه بيرون مي آوردند و در وسط قسمت خالي شده، [[بست]] فلزی كارگذاشته واطرافش راسربرا [[سرب]] مي ريختند. كه به اين نوع بست [[دم چلچله]] اي مي گفتند.در غرب به جفت کردن سنگ ها بدون ملات و با استفاده از بست در کنار یکدیگر، [[استروتومی]] میگویند. این شیوه در [[معابد یونانی]] اجرا شده است
 
 
 
سنگ خشک روش ساخت و سازی است که در آن سازه ها از سنگ های بدون ملات و ساروج به هم پیوند خورده اند. سازه های سنگ خشک به دلیل روش ساخت و ساز منحصر به فرد خود با مشخصه ای از یک نمای تحمل بار از سنگ هایی که با دقت انتخاب گردیده اند، دارای استقامت می باشند.
تکنولوژی سنگ خشک بهترین روش در زمینه ساخت و ساز دیوار شناخته شده است اما آثار هنری خشک سنگ ها در ساختمان ها، [[پل ها]] و سازه های دیگر نیز وجود دارد.
دیوار سنگی خشک همچنین به عنوان یک دایک[[(سد)]]، [[چینه ]]ی سنگی،پرچینسنگی،[[پرچین]] سنگ خشک، حصار [[صخره]] ای یا حصار سنگی، یک دیوار ساخته شده از سنگ و بدون اینکه ملاتی آن هارا به هم پیوند داده باشد شناخته شده است. همانطور که در هر ساخت و ساز سنگ خشک،فراگشتی ساختاری از نیروهای همفشاری و هم چفتی از سنگ ناشی می شود. چنین دیوارهایی به طور [[سنتی ]]در ساخت و ساز ساختمان به عنوان مرزهای [[کشتزارها ]]، [[دیوار باغ ]]و یا دیوار [[حیاط کلیسا]] و در دامنه های شیب دار در جهت دیوارهای حایل برای تراس بندى و کرت بندی مورد استفاده بوده است.
 
*ساختار
 
چندین روش برای ساخت دیوارهای سنگی خشک با توجه به میزان و نوع سنگ های قابل دسترس وجود دارد. بیشتر دیواره های قدیمی تر از سنگ وتختهو تخته سنگ هایی ساخته می شد که از پاک سازی [[مزارع]] در [[طول]] آماده سازی برای کشاورزی جمع آوری می شد اما بسیاری از معدن استخراج سنگ نزدیک محل فراهم می آمد. برای دیوارهای امروزی، تقریباً همگی از سنگ استخراجی استفاده می شود. نوع دیوار ساخته شده به [[طبیعت]] سنگ های موجود بستگی دارد.
نوعی از این دیوار به نام [[دیوار دو پشته]] است و با قرار دادن دو ردیف سنگ در امتداد [[مرز]] دیواری ساخته می شود. سنگ های پی به وضع مطلوب در زمین نصب می گردند به نحوی که پایداری ایستش در [[خاک]] را دارا باشد. ردیف ها از سنگ های بزرگ مسطح تشکیل شده است، هرچه دیوار بالا میرود سایز دیوار [[کاهش]] می یابد. سنگ های کوچکتر ممکن است به عنوان پرکُنَک یا گوه در محل های سنگ کاری که در آن سنگ به شکل طبیعی گرد است، استفاده شود. دیوارها لایه به لایه(دوره دوره) تا ارتفاع مورد نظر ساخته شده است، و در فواصل، سنگ های همبند( تيرافقي) یا سنگ های سراسری هر دو نمای دیوار و برخی اوقات طرح قرار می گیرد. این مساله بر پیوند سازه و تا حد زیادی افزایش قدرت دیوار تاثیر دارد، در غیر این صورت دو دیوار باریک بر یکدیگر خمش پیدا می کنند. در بریتانیا عرض دیوار همچنانکه دیوار بالاتر می رود همواره کاهش می یابد. فضاهای خالی بین سنگ های نما و روکار به دقت با سنگ های کوچکتر بسته بندی شده است.
لایه نهایی در بالای دیوار نیز از سنگ های بزرگ که سرسنگ، هِرَّّّه یا سر دیوار نامیده می شود، تشکیل گردید است. بطوریکه که با سنگ تیر همبند، سرسنگ ها تمامی عرض دیوار را احاطه می کنند، و از شکستن و از هم جدا شدگی جلوگیری می کند. در برخی مناطق، مانند ساوت ولز در انگلستان یک سنت از قرار دادن سرسنگ در لایه(چینه) نهایی از سنگ های صاف کمی پهن تر غیر از بالای دیوار مناسب وجود دارد.
علاوه بر محل ورود(دروازه) یک دیوار ممکن است به عمد به کوچکی یک شکاف برای عبور و یا کنترل جانوران وحشی حیات وحش و حیوانات اهلی مانند گوسفند ساخته شود. رخنه های کوچکتر معمولا کمتر از 8 اینچ در ارتفاع "سوراخ جهش " نامیده می شود. رخنه های بزرگ تر، ممکن است بین هیجده و 24 اینچ ارتفاع داشته باشند، که "سوراخ لَس(لنگ)" نامیده می شود.
خط ۴۱:
*نشانه گذاری های خشک سنگ
 
در [[انگلستان]] و سوئیس،[[سوئیس]]، ممکن است برای پیدا کردن سازه های سنگ خشک و بدون هر گونه عملکرد آشکار است. بزرگترین و قدیمی ترین آنها، مانند استون هنج، به احتمال زیاد به مراسم بت پرست باستان مرتبط است. با این حال، ساختارهای کوچکترسنگی ممکن است تنها به عنوان نشانه برای نشان دان مسیرهای کوه و یا مرزهای صاحبان زمین ساخته شده باشند. در بسیاری از کشورها، سنگ چین ها به عنوان نشانگر راه به سوی بالای کوه استفاده می شود.
ساختمان های سنگی خشک (خشکه چین)
همچمانچه تکنیک دیوار خشکه چین عموما برای حصارکشی دشت ها مورد استفاده قرار می گیرد، در ساختمان ها نیز کاربرد دارد. بلاک هاوس های دارای سقف علفی مناطق کوهستانی با استفاده از روش دیوار خشکه چینی مضاعف ساخته می شود. هنگامیکه این ساختمان ها بدین روش ساخته می شوند وسط دیوار بمنظور مقابله با خشکی عموماً با خاک و شن پر می شود. در عصر آهن و شاید زودتر این تکنیک نیز در ایجاد ساختمان های محافظ مانند دیوار قلعه Eketorp (سوئد)، قلعه Maiden و قلعه های North Yorkshire, Reeth, Dunlough در جنوب غربی ایرلند و در خندق Long Scar Dyke مورد استفاده قرار گرفته است. اکثر این خشکه چین ها که امروزه وجود دارند متعلق به قرن 14 و قبل از آن هستند که بمنظور تقسیم نمودن زمین ها و نگهداری [[حیوانات]] استفاده می شدند. نمونه بی نظیر آن را می شود در سرزمین Muchalls Castle یافت
 
*پل های خشکه چین:
 
از زمان [[قرون وسطی]] تعدادی از پل ها بوسیله روش خشکه چین ساخته شدند که توانایی حمل اسب ها و رفت و آمد مردم را داشتند. نمونه بارز آن پل دو [[قوسی]] سنگ آهکی در Alby سوئد و در جزیره Öland موجود است
 
*بناهای یادبود خشکه چین:
خط ۵۵:
*دیواره های باستانی
 
تاریخ برخی از سازه های دیوار خشکه سنگ ها در شمال غرب اروپا را به قرن نوسنگی مربوط می گردد.به باور اتحاديه ى حرفه اى يا كارگرى قدمت برخی از پرچین های کرنوالی بیش از 5000 سال قبل از میلاد بر می گردد،اگر چه به نظر می رسد شواهد تاریخی کمی برای این ادعا وجود دارد. همانند مهارت های قدیمی تر امروزه والرهای مجرب بسیار اندک هستند. با پیدایش فنس گذاری سیمی مدرن می توان دشت ها را با هزینه و زمان کم تری فنس گذاری کرد. به دلیل اهمیت و چشم انداز رو به رشد دیوارهای سنگی خشک والرها همچنان مورد تقاضا هستند. در County Mayo ایرلند زمین بناهای آن از دیوارهای خشکه چین ساخته شده است و از کود گیاهی (تورب) ساخته شده اند و از نظر کربنی تاریخ آن متعلق به 3800 سال قبل از میلاد است. بناهای عظیم [[آکروپولیس]] Mycenae نیزو متعلق[[تخت بهجمشيد]] نیز 1350با سالاين قبلروش ازساخته میلادشده است.