استصحاب: تفاوت میان نسخه‌ها
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
جز ویرایش 2sadeghi.alavi (بحث) به آخرین تغییری که طاها انجام داده بود واگردانده شد |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱:
'''استصحاب''' یا '''اعتبار حالت سابق'''<ref>جعفری لنگرودی ۲۲۰</ref> اصلی در [[اصول فقه]] و [[حقوق]]، به معنای حکم به بقای چیزی‌ست که پیشتر وجود داشته‌است. <ref> محمد رضا شب خیز ، اصول فقه دانشگاهی ، ته‍ران - ایران ، انتشارات کتاب آوا، نهم ، 1393 </ref>
استصحاب زمانی کاربرد دارد که ما در مورد وضعیت فعلی چیزی تردید و در مورد وضعیت سابق آن یقین داشته باشیم. به این ترتیب فرض را بر بقای حالت سابق می‌گذاریم، مگر آنکه خلافش ثابت گردد. برای مثال هرگاه از زنده بودن یا مرگ سربازی که به جنگ رفته تردید داریم، فرض را بر زنده بودنش می‌گذاریم که تا چندی پیش به آن یقین داشته‌ایم.
| |||