درگیری‌های جانشینی شاه تهماسب یکم: تفاوت میان نسخه‌ها

پس از مرگ شاه طهماسب (۱۴ مه ۱۵۷۶)، حیدر میرزا تاج بر سر گذاشت و شمشیر پدر را بر کمر بست و ادعای پادشاهی کرد.<ref>والتر هینتس، شاه اسماعیل دوم صفوی بخش جانشینی شاه تهماسب</ref> وی وصیت نامه ممهور به مهر [[شاه طهماسب]] را دلیل نیابت خود اعلام نمود و در ایوان چهل ستون جلوس نمود، اما اشتباهاتی مرتکب شد که باعث شد تا حکومت و پادشاهی وی به شب نرسید. اولین خطای وی رها ساختن [[پریخان خانم]] خواهر ناتنی خودش برای خروج از تالار قصر بود.<ref>ترکمان، عالم آرای عبّاسی، ۱۹۲.</ref> حیدرمیرزا در عین حال اسیر نگهبانان قصر گردید زیرا نگهبانان (کشیکچیان) از طوایف روملو، بیات و افشار بودند. حیدرمیرزا هر چه به ایشان دستور داد که درب‌های حرم را به سوی طرفدارانش بگشایند، کشیکچیان به بهانه‌های مختلف اطاعت نکردند. هواخواهان حیدرمیرزا مانند حسین‌بیگ یوزباشی و سران طایفه استاجلو و سراداران گرجی، چون حیدرمیرزا را دربند دیدند به کمک وی روانه شدند. گروهی از طرفداران اسماعیل میرزا مثل [[حسین‌قلی خلفای روملو]] و شمخال‌خان چرکس (دایی پریخان خانم) به قصد کشتن حیدرمیرزا به سمت حرمخانه شاهی هجوم آوردند و حیدرمیرزا را کشتند و سرش را به پیش پای هوادارانش پرتاب کردند. خبر قتل حیدرمیرزا باعث پراکندگی طرفدارانش گردید. اسماعیل میرزا نیز برای کسب مقام شاهی و تاجگذاری از قلعه قهقهه خارج شد و به سوی پایتخت (قزوین) حرکت کرد..<ref>والتر هینتس، شاه اسماعیل دوم صفوی بخش جانشینی شاه تهماسب</ref>در [[عالم آرای عباسی]] آمده، [[پریخان خانم]] که در آن شب در چنگال [[حیدر میرزا (فرزند شاه طهماسب یکم)|حیدرمیرزا]] بود و قبلاً دشمن سرسخت وی به شمار می‌رفت با تملق و چرب‌زبانی [[حیدر میرزا (فرزند شاه طهماسب یکم)|حیدرمیرزا]] را قانع نمود تا وی را رها سازد تا از کاخ بیرون آمده و [[سلطان سلیمان]] و [[شمخال‌خان سلطان چرکس|شمخال‌خان]] را که آنها نیز از مخالفان [[حیدر میرزا (فرزند شاه طهماسب یکم)|حیدرمیرزا]] بودند در سلک مرافقان او درآورد، اما بعد از خروج کلید درب‌های تالار قصر را به مخالفان سپرد و آنها نیز توانستند به راحتی به وارد قصر شده [[حیدر میرزا (فرزند شاه طهماسب یکم)|حیدرمیرزا]] را به قتل برسانند.<ref>ترکمان، عالم آرای عبّاسی، ۱۹۲.</ref>