فرخ غفاری: تفاوت میان نسخه‌ها

محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
Fatemibot (بحث | مشارکت‌ها)
جز ربات ردهٔ همسنگ (۲۶) +املا+مرتب+تمیز (۸.۸): + رده:منتقدان فیلم اهل ایران
ابرابزار
خط ۶:
| تاریخ تولد = [[۷ اسفند]] [[۱۳۰۰]]{{سخ}}[[۱۹۲۲ (میلادی)|۱۹۲۲]]
| محل تولد = [[تهران]]
| تاریخ مرگ = [[۲۶ آذر]] [[۱۳۸۵]]{{سخ}}[[دسامبر]] [[۲۰۰۶ (میلادی)|۲۰۰۶]]
| محل مرگ = [[پاریس]]{{سخ}}بیماری قلبی
| نام دیگر = '''محمد ابراهیم فرخ غفاری'''
خط ۱۴:
| همسر = [[مهشید امیرشاهی]]
| فرزندان =
| والدین =
| نقش برجسته = [[جنوب شهر]]{{سخ}}[[شب قوزی]]{{سخ}}[[زنبورک (فیلم)|زنبورک]]
|imdb_id =0315469۰۳۱۵۴۶۹
|soure_id =138201100216۱۳۸۲۰۱۱۰۰۲۱۶
|جایزه اسکار =
|جایزه کن =
خط ۲۴:
| جایزه جشن سینمای ایران =
| وب‌گاه =
| گفتاورد =
}}
'''فرخ غفاری''' ([[۷ اسفند]] ماه [[۱۳۰۰]] در [[تهران]] - [[۲۶ آذر]] [[۱۳۸۵]] در [[پاریس]]) سینماشناس، مورخ،، منتقد، کارگردان و قائم مقام مدیرعامل [[جشن هنر شیراز]] در سال هایسال‌های پیش از [[انقلاب ۵۷ ایران]] بود.
 
== زندگینامه ==
فرخ غفاری دانش‌آموخته ادبیات از [[دانشگاه گرونوبل]] [[فرانسه]] بود. وی فعالیت هنری را با تئاتر در [[فرانسه]] آغاز کرد.
 
فرخ غفاری دانش‌آموخته ادبیات از [[دانشگاه گرونوبل]] [[فرانسه]] بود. وی فعالیت هنری را با تئاتر در [[فرانسه]] آغاز کرد.
او سینمای حرفه ای را با ساخت فیلم "[[جنوب شهر]]" تجربه کرد.
جنوب شهر بیش از چند شب روی پرده دوام نیاورد و توقیف شد. نام این فیلم درسال 1342 به رقابت در شهر تغییریافت و با سانسور روی پرده رفت. جنوب شهر از بسیاری جهات بر فیلمهای فارسی برتری داشت.
یک سال بعد به واسطه شکست فیلم جنوب شهر ، فیلم «عروس کدومه» را در سال 1338 ساخت . عروس کدومه ضعیف ترین کار غفاری بود .
پس از جنوب شهر و عروس کدومه ، تا چندسال فیلم سینمائی نساخت تا آنکه در سال 1343 فیلم شب قوزی را با بازی پری صابری با اقتباس یکی از داستانهای هزار و یک شب پدیدآورد .
شب قوزی، با اهمیت ترین فیلم این سال و سالهای گذشته سینمای ایران است . غفاری شب قوزی را در تنگدستی بوجود آورد. این فیلم براساس یکی از داستانهای هزار و یکشب (البته در قالبی نو و در چارچوب مسائل روز) شکل گرفته بود و غفاری نیز در آن بازی داشت. تیزبینی فرخ غفاری در امروزی کردن داستان هزار و یکشب سبب می شد که تماشاگر با کیفیت شرایط زندگی قشرهای مختلف جامعه و جنبه های تیره و روشن اخلاقیات مردم آشنایی دقیقی داشته باشد. هژیر داریوش، پیرامون این فیلم و جوّ سینمایی آن زمان چنین نوشت:
"در ایران، صرفنظر از فیلمفارسی، بقوط کاووسی که همه کس می داند جزو سینما به هیچ صورت حسابشان نمی‌کنیم، در سالهای اخیر یکسری فیلمهای کوتاه، توسط شفتی و فرخزاد و طیاب و غفاری و گلستان و فاروقی و خود من بوجود آمد که در سطح بالاتری از سینمای فیلمفارسی قرار داشتند. اما ما خودمان جایز نشمردیم که در مقابل این آثار فریاد سینمای ایران بوجود آمد: یعنی همان فریادی را که سالها در ستاره سینمای آنوقت مثلاً وعده داده بودیم، از گلو بر آوریم. با شکیبایی بی حد منتظر اولین فیلم طویل ایران شدیم، که بتوان اولاً امروز، در مقابل شب قوزی اثر فرخ غفاری (سومین فیلم طویل کارگردانی که قبلاً 9 فیلم کوتاه مستند نیز ساخته) با جمعیت خاطر کامل اعلام میکنیم که سینمای ایران شروع شد اما آنچه مهمتر است، آنچه بیشتر خوشحالمان می کند این است که این شروع خوبی است.
در شب قوزی یک سلسله بی دقتیهای فنی در فیلمبرداری و بازی و صدا و مونتاژ به چشم می خورد، اما خوانندگان می دانند که من، در هنر و سینما تا چه حد به جنبه های عملی کار فیلمسازی بی اعتنایم و گفتگو درباره فیلمبرداری درخشان و بازی خارق العاده یا برعکس، آکتوری که در تجسم رلش موفق نمی‌شود را به اهلش واگذار می کنم. بعلاوه اینها شب قوزی در ایران ساخته شده و ما از شرایط تهیه اش کم و بیش مطلع هستیم و می دانیم که کارگردان، که خودش تهیه کننده هم بوده، در هرمرحله از کارش با فقدان وسیله روبرو شده. پس نقایص فنی و عملی شب قوزی در قضاوتمان تاثیر نمی‌گذارد، ولی آنچه دچار هیجانمان می کند، این است که خیلی از چیزهایی را که اصولاً در سینما دوست داریم در اثر فرخ غفاری می یابیم."
مجله هنر و سینما- شماره 7، دوشنبه دهم اسفند 1343
شخص دیگری با امضای سام (رضا سهرابی) درباره این فیلم نظر می دهد و در قسمتی از نوشته خود می گوید:
"چندی قبل، سینما آزاد این فرصت را پیش آورد که بتوانیم شب قوزی فیلم ارزشمند فرخ غفاری را ببینیم . با مشاهده ی این فیلم در حالیکه سالها (شش سال) از نمایش آن می گذرد، نقش تاریخی یک فیلم بخوبی آشکار می شود ، چون بنظر ما یک فیلم یا یک اثر هنری در هر رشته ی هنری، زمانی می تواند از نظر تاریخ آن هنر مطرح باشد که در آن نسبت به آثار زمان خود دگرگونی هایی حس شود . شب قوزی در تاریخ سینمای ایران چنین اثری است، چون در زمانیکه فیلمسازان ما غرق در فیلمهای کلاه نمدی و کلاه مخملی و ملودرام های اشگ آور و ... بودند بوجود آمد ."
شب قوزی در ایران و خارج از ایران و در سینما تک فرانسه ، جشنواره ی جهانی فیلم تهران ، جشنواره لوکارنو 1965، سینماتک های انگلیس ، بلژیک و سوئیس به نمایش درآمد و تحسین بسیاری از این فیلم شد.
اما با وجود این همه، غفاری تا یازده سال ساختن فیلم سینمایی را کنارگذاشته بود و در سال 1354، آخرین فیلمش «زنبورک» را ساخت . زنبورک، پرداخت طنزگونه ی غفاری از آمال و آرزوهای بَدوی انسانها در گذشته ای نه چندان دور است . در این فیلم که شکل گزارش گونه ای دارد ، قصه با بیان سینمایی هماهنگ است . طنز سیاه فیلم، استوار بر قواعد قراردادی سینمائیست . نوعی از کار که ، در پاره ای موارد با کارهای پازولینی شباهت دارد . در کلیت، زنبورک فیلمی است بدون ادعا که به خواست اکثریت تماشاگران نزدیک است، بدون آنکه در ورطه ی سینمای بازاری و مبتذل افتاده باشد . او در این فیلم ، برخلاف اثر قبلی اش «شب قوزی»، از ستارگان معروف سینما چون پرویز صیاد و پوری بنائی استفاده نمود و پس از این دیگر فیلم سینمائی نساخت.
از دیگر فعالیت‌های جنبی غفاری میتوان به تأسیس کانون ملی فیلم در تهران، محقق تاریخ سینمای ایران، مدیرعامل فدراسیون بین‌المللی آرشیوهای فیلم در پاریس، مؤسس و مدیر [[آرشیو فیلم ایران]] و [[فیلمخانه ملی ایران]]، معاون فرهنگی [[سازمان رادیو و تلویزیون ملی ایران]]، قائم مقام مدیرعامل [[جشن هنر شیراز]] و مدیر نخستین [[جشنواره جهانی فیلم تهران]] اشاره کرد.
 
او سینمای حرفه ایحرفه‌ای را با ساخت فیلم "[[جنوب شهر]]" تجربه کرد.
فرخ غفاری «کانون فیلم ایران» را پس از بازگشت از پاریس بنیاد گذاشت و نخستین جلسه آن را در آذرماه سال ۱۳۲۸ در تهران بر‌گزار کرد.
 
جنوب شهر بیش از چند شب روی پرده دوام نیاورد و توقیف شد. نام این فیلم درسال 1342۱۳۴۲ به رقابت در شهر تغییریافت و با سانسور روی پرده رفت. جنوب شهر از بسیاری جهات بر فیلمهای فارسی برتری داشت.
 
یک سال بعد به واسطه شکست فیلم جنوب شهر ،شهر، فیلم «عروس کدومه» را در سال 1338۱۳۳۸ ساخت . عروس کدومه ضعیف ترین کار غفاری بود .
 
پس از جنوب شهر و عروس کدومه ،کدومه، تا چندسال فیلم سینمائی نساخت تا آنکه در سال 1343۱۳۴۳ فیلم شب قوزی را با بازی پری صابری با اقتباس یکی از داستانهای هزار و یک شب پدیدآورد .
 
شب قوزی، با اهمیت ترین فیلم این سال و سالهای گذشته سینمای ایران است . غفاری شب قوزی را در تنگدستی بوجود آورد. این فیلم براساس یکی از داستانهای هزار و یکشب (البته در قالبی نو و در چارچوب مسائل روز) شکل گرفته بود و غفاری نیز در آن بازی داشت. تیزبینی فرخ غفاری در امروزی کردن داستان هزار و یکشب سبب می شدمی‌شد که تماشاگر با کیفیت شرایط زندگی قشرهای مختلف جامعه و جنبه هایجنبه‌های تیره و روشن اخلاقیات مردم آشنایی دقیقی داشته باشد. هژیر داریوش، پیرامون این فیلم و جوّ سینمایی آن زمان چنین نوشت:
 
"در ایران، صرفنظر از فیلمفارسی، بقوط کاووسی که همه کس می داندمی‌داند جزو سینما به هیچ صورت حسابشان نمی‌کنیم، در سالهای اخیر یکسری فیلمهای کوتاه، توسط شفتی و فرخزاد و طیاب و غفاری و گلستان و فاروقی و خود من بوجود آمد که در سطح بالاتری از سینمای فیلمفارسی قرار داشتند. اما ما خودمان جایز نشمردیم که در مقابل این آثار فریاد سینمای ایران بوجود آمد: یعنی همان فریادی را که سالها در ستاره سینمای آنوقت مثلاً وعده داده بودیم، از گلو بر آوریم. با شکیبایی بی حد منتظر اولین فیلم طویل ایران شدیم، که بتوان اولاً امروز، در مقابل شب قوزی اثر فرخ غفاری (سومین فیلم طویل کارگردانی که قبلاً 9۹ فیلم کوتاه مستند نیز ساخته) با جمعیت خاطر کامل اعلام میکنیممی‌کنیم که سینمای ایران شروع شد اما آنچه مهمتر است، آنچه بیشتر خوشحالمان می کندمی‌کند این است که این شروع خوبی است.
 
در شب قوزی یک سلسله بی دقتیهای فنی در فیلمبرداری و بازی و صدا و مونتاژ به چشم می خورد،می‌خورد، اما خوانندگان می دانندمی‌دانند که من، در هنر و سینما تا چه حد به جنبه هایجنبه‌های عملی کار فیلمسازی بی اعتنایم و گفتگو درباره فیلمبرداری درخشان و بازی خارق العاده یا برعکس، آکتوری که در تجسم رلش موفق نمی‌شود را به اهلش واگذار می کنممی‌کنم. بعلاوه اینها شب قوزی در ایران ساخته شده و ما از شرایط تهیه اش کم و بیش مطلع هستیم و می دانیممی‌دانیم که کارگردان، که خودش تهیه کننده هم بوده، در هرمرحله از کارش با فقدان وسیله روبرو شده. پس نقایص فنی و عملی شب قوزی در قضاوتمان تاثیر نمی‌گذارد، ولی آنچه دچار هیجانمان می کند،می‌کند، این است که خیلی از چیزهایی را که اصولاً در سینما دوست داریم در اثر فرخ غفاری می یابیممی‌یابیم."
مجله هنر و سینما- شماره ۷، دوشنبه دهم اسفند 1343۱۳۴۳
 
شخص دیگری با امضای سام (رضا سهرابی) درباره این فیلم نظر می دهدمی‌دهد و در قسمتی از نوشته خود می گویدمی‌گوید:
"چندی قبل، سینما آزاد این فرصت را پیش آورد که بتوانیم شب قوزی فیلم ارزشمند فرخ غفاری را ببینیم . با مشاهده یمشاهدهٔ این فیلم در حالیکه سالها (شش سال) از نمایش آن می گذرد،می‌گذرد، نقش تاریخی یک فیلم بخوبی آشکار می شود ،می‌شود، چون بنظر ما یک فیلم یا یک اثر هنری در هر رشته یرشتهٔ هنری، زمانی می تواندمی‌تواند از نظر تاریخ آن هنر مطرح باشد که در آن نسبت به آثار زمان خود دگرگونی هاییدگرگونی‌هایی حس شود . شب قوزی در تاریخ سینمای ایران چنین اثری است، چون در زمانیکه فیلمسازان ما غرق در فیلمهای کلاه نمدی و کلاه مخملی و ملودرام هایملودرام‌های اشگ آور و ... بودند بوجود آمد ."
 
شب قوزی در ایران و خارج از ایران و در سینما تک فرانسهفرانسه، ، جشنواره یجشنوارهٔ جهانی فیلم تهران ،تهران، جشنواره لوکارنو 1965، سینماتک های۱۹۶۵، انگلیسسینماتک‌های ،انگلیس، بلژیک و سوئیس به نمایش درآمد و تحسین بسیاری از این فیلم شد.
اما با وجود این همه، غفاری تا یازده سال ساختن فیلم سینمایی را کنارگذاشته بود و در سال 1354،۱۳۵۴، آخرین فیلمش «زنبورک» را ساخت . زنبورک، پرداخت طنزگونه یطنزگونهٔ غفاری از آمال و آرزوهای بَدوی انسانها در گذشته ایگذشته‌ای نه چندان دور است . در این فیلم که شکل گزارش گونهگونه‌ای ای دارد ،دارد، قصه با بیان سینمایی هماهنگ است . طنز سیاه فیلم، استوار بر قواعد قراردادی سینمائیست . نوعی از کار که ،که، در پاره ایپاره‌ای موارد با کارهای پازولینی شباهت دارد . در کلیت، زنبورک فیلمی است بدون ادعا که به خواست اکثریت تماشاگران نزدیک است، بدون آنکه در ورطه یورطهٔ سینمای بازاری و مبتذل افتاده باشد . او در این فیلم ،فیلم، برخلاف اثر قبلی اش «شب قوزی»، از ستارگان معروف سینما چون پرویز صیاد و پوری بنائی استفاده نمود و پس از این دیگر فیلم سینمائی نساخت.
 
از دیگر فعالیت‌های جنبی غفاری میتوانمی‌توان به تأسیس کانون ملی فیلم در تهران، محقق تاریخ سینمای ایران، مدیرعامل فدراسیون بین‌المللی آرشیوهای فیلم در پاریس، مؤسس و مدیر [[آرشیو فیلم ایران]] و [[فیلمخانه ملی ایران]]، معاون فرهنگی [[سازمان رادیو و تلویزیون ملی ایران]]، قائم مقام مدیرعامل [[جشن هنر شیراز]] و مدیر نخستین [[جشنواره جهانی فیلم تهران]] اشاره کرد.
 
فرخ غفاری «کانون فیلم ایران» را پس از بازگشت از پاریس بنیاد گذاشت و نخستین جلسه آن را در آذرماه سال ۱۳۲۸ در تهران بر‌گزاربرگزار کرد.
 
فرخ غفاری در سال ۱۳۴۵ به معاونت سازمان رادیو تلویزیون ایران منصوب شد و سال بعد از آن اداره جشن هنر شیراز را عهده‌دار شد.
غفاری که از مدیران اثرگذار جشن هنر شیراز بود پیشگامان فرهنگ و هنر ایران را به جستجوی هنرمندان به نقاط دورافتاده ایران فرستاد و هنرمندان گمنام را پیدا کرد و در معرفی آنها به علاقه‌مندان تلاش هایتلاش‌های بسیاری کرد.<ref>محمود خوشنام: [http://www.bbc.co.uk/persian/arts/2011/12/111219_l78_farrokh_ghaffari.shtml جشن هنر شیراز از زبان فرخ غفاری]. در: بی‌بی‌سی فارسی. بازدید: ژانویه ۲۰۱۲.</ref>
 
غفاری در روز یکشنبه [[۲۶ آذر]] [[۱۳۸۵]] در شهر [[پاریس]] درگذشت و در [[گورستان مون‌پارناس]] به خاک سپرده‌شد.<ref>[http://www.bbc.co.uk/persian/arts/2012/12/121217_l44_farrokh_ghaffari_cultural_heritage.shtml میراث فرهنگی و سینمایی فرخ غفاری]، بی‌بی‌سی فارسی</ref>
 
== فیلم‌شناسی ==
 
; سینمایی‌ها:
* ''جنوب شهر'' ۱۳۳۷
* عروس کدومه؟ ۱۳۳۸
* ''[[شب قوزی]]'' ۱۳۴۳
* زنبورک ۱۳۵۴
* مرد کرایه‌ای
 
; مستندها<ref>محمود خوشنام: [http://www.bbc.co.uk/persian/arts/2011/12/111219_l78_farrokh_ghaffari.shtml جشن هنر شیراز از زبان فرخ غفاری]. در: بی‌بی‌سی فارسی. بازدید: ژانویه ۲۰۱۲.</ref>:
* قالیشوها
* جزیره فارسی
سطر ۶۷ ⟵ ۸۰:
* مخابرات نفتی
* وام‌های صنعتی
* سپاه بهداشت
* سیمان تهران
* نوروزمان
سطر ۷۴ ⟵ ۸۷:
== منابع ==
{{پانویس}}
 
== پیوند به بیرون ==
* [http://www.isna.ir/ISNA/NewsView.aspx?ID=News-846283&Lang=P اظهارات هنرمندان ایرانی درباره غفاری]