ویکی‌پدیا

هویت روایی: تفاوت میان نسخه‌ها

نمایش تاریخچه به صورت تعاملی
→ تفاوت قدیمی‌ترتفاوت جدیدتر ←
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
دیداریویکی‌متن
Abdossamad Talebpour (بحث | مشارکت‌ها)
۱٬۷۵۹ ویرایش‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش
Abdossamad Talebpour (بحث | مشارکت‌ها)
۱٬۷۵۹ ویرایش‌ها
ویرایش دو پاراگراف نخست.
خط ۱:
{{در دست ویرایش ۲|ماه=تیر|روز=۱۰|سال=`۱۳۹۳}}
{{تمیزکاری}}
[[هویت]] شخصی هر فرد عبارت است از برداشتی که خود او از زندگیش دارد. این برداشت در شکل [[روایت|روایتی]] است که از گذشته فرد آغاز شده و تا چشم اندازی از آینده او ادامه مییابد. <ref>{{cite book|last1=Davenpor|first1=John J.|title=Narrative Identity, Autonomy, and Mortality|date=2012|publisher=Routledge|location=New York|page=2}}</ref> بدین‌ترتیب، '''هویت روایی''' داستانی است پویا که هر فردی، برای معنی‌ بخشیدن به زندگیش، در ذهن خود ایجاد میکند.<ref>{{cite journal|last1=Bauer|first1=Jack J|last2=McAdams|first2=Dan P.|last3=Pals|first3=Jennifer L.|title=Narrative identity and eudaimonic well-being.|journal=Journal of Happiness Studies|date=2008|volume=9|issue=1|pages=81-104|url=http://www.abcdinstitute.org/docs/publications/2030384645490a12ab0895f.pdf}}</ref>
بر اساس تئوری '''هویت روایی''' [[فرد|افراد]] با یکپارچه سازی تجربیات زندگی در یک داستان درونی خویشتن را با نوعی حس یکپارچگی و هدف در زندگی مجهز می‌کنند.<ref name = McAdams2001>McAdams, D. (2001). “The psychology of life stories. ” ''Review of General Psychology 5(2)'', 100-122.</ref> این روایت در حال تحول، که بر محور [[خود]] شکل گرفته است، گذشته بازسازی شده، حال درک شده، و آینده متصور را در هم می‌تند. بعلاوه، این روایت در شکل داستان است؛ دارای شخصیت‌ها، اپیزودها، شبیه‌سازی ، پلات، و تم است، و مانند هر داستان آغاز (رویداد شروع)، میانه (کوشش و نتیجه آن)، و پایان مشخص دارد. هویت روایی، با وجود ریشه داشتن در علم [[روانشناسی]]، در کانون تحقیقات [[میان‌رشته‌ای]] قرار دارد.
[[File:Narrative Books on Library Shelf.JPG|thumb|قفسه‌ای انباشته از کتابهایی در مورد روایت.]]
 
در دهه‌های اخیر، تحقیقات [[روانشناسی]] در مورد هویت روایی برای این رشته اساس محکم تجربی فراهم نموده است.
 
== زمینه ==
=== [[روان‌شناسی رشد]] ===
هویت روایی کودکان هنگام صحبت آنها با مراقبین یا همبازیهای شان رشد می‌کند. فرد صحبت کننده هنگام مکالمه با مخاطبین سراپا گوش، در کنتراست با مخاطبین بی توجه، اطلاعات [[حافظه خودزندگی‌نامه‌ای|خودزندگی‌نامه‌ای]] دقیقتری را بیان کرده و در نتیجه به گسترش [[حافظه خودزندگی‌نامه‌ای|خودزندگی‌نامه]] و، متعاقب آن، شکل گیری روایتهای شخصی غنی تری خلق می‌کند.<ref name="Hoyt 2009 588-574">{{cite journal|last=Hoyt|first=Timothy|coauthors=Monisha Pasupathi|title=The Development of Narrative Identity in Late Adolescence and emergent Adult|journal=Developmental Psychology|year=2009|volume=2|issue=45|pages=588-574|doi=10.1037/a0014431}}</ref> کودکانی که از والدینشان داستانهای شخصی زیاد می‌شنوند قبل از سنّ [[پیش دبستانی]] به بیان روایاتهای منسجم قادر هستند.<ref>{{cite journal|last=Singer|first=Jefferson|coauthors=Pavel BAglov, Meredith Berry, Kathryn M. OOst|title=Self-Defining Memories, Scripts, and the Life Story: Narrative Identity in Personality and Psychotherapy|journal=Journal of Personality|year=2013|doi=10.1111/jopy.12005|url=http://digitalcommons.conncoll.edu/cgi/viewcontent.cgi?article=1014&context=psychfacpub&sei-redir=1&referer=http%3A%2F%2Fwww.google.com%2Furl%3Fsa%3Dt%26rct%3Dj%26q%3Dautobiographical%2520memory%2520and%2520narrative%2520identity%26source%3Dweb%26cd%3D3%26ved%3D0CEMQFjAC%26url%3Dhttp%253A%252F%252Fdigitalcommons.conncoll.edu%252Fcgi%252Fviewcontent.cgi%253Farticle%253D1014%2526context%253Dpsychfacpub%26ei%3DztihUp7uNI7mkAevjYGgBg%26usg%3DAFQjCNEDZWLg0SAsqhlg5vwg59o6k9Gl_w%26sig2%3DWicnpDR0cf9fxCos0x8M1A%26bvm%3Dbv.57752919%2Cd.eW0%26cad%3Drja#search=%22autobiographical%20memory%20narrative%20identity%22}}</ref> توانایی پردازش روایات در قالب داستان زندگی و ایجاد هویت در حوالی [[بلوغ]] ظاهر شده،<ref name=Habermas2000>Habermas, T. & Bluck, S. (2000). Getting a life: The emergence of the life story in adolescence. ''Psychological Bulletin, 126''(5).</ref> رسیدن به [[بزرگسالی]] را ممکن کرده<ref name="Goldberg, L. R. 1993">Goldberg, L. R. (1993). "The structure of phenotypic personality traits". American Psychologist 48 (1): 26–34.</ref> و تا پایان امر به زندگی معنی می‌بخشد.<ref>Bohlmeijer, E. , Roemer, M. , Cuijpers, P. , & Smit, F. (2000). The effect of reminiscence on psychological well-being in older adults: A meta-analysis. ''Aging & Mental Health, 11''(3), 291-300.</ref><ref>Staudinger, U. (2001). Life reflection: A socialcognitive analysis of life review. ''Review of General Psychology, 5'', 148-160.</ref> توسعه روایات داستان زندگی در زمان [[بلوغ]] از طریق بحث، مقایسه، و تحلیل تمایلات درونی و غور در حوادث گذشته صورت می‌گیرد. بدینسان، نوجوانان به درکی از رابطه بین [[خود]] موجود در گذشته و روایت شخصی‌شان در زمان حال نائل می‌شوند.<ref>{{cite journal|last=Fivush|coauthors=Nelson|title=Parent-child reminiscing locates the self in the past.|journal=BRitish Journal of Developmental Psychology|year=2006|issue=24|pages=235–251|doi=10.1348/026151005X57747}}</ref>▼
 
=== [[معرفت‌شناسی]] ===
به روات می‌توان از دو جنبه [[معرفت‌شناسی]] نگاه کرد: [[هرمنوتیک]]، یا [[الگوواره]].<ref name = "Bruner1986">Bruner, J. “Two Modes of Thought,” in Actual Minds, Possible World, (Harvard University Press, 1986), pp. 11-43.</ref> رهیافت [[هرمنوتیک]] تلاش دارد عناصر ویژه، شخصی، و به شدت [[زمینه‌گرایی|زمینه در]] دستان افراد را در نظر بگیرد.<ref name="Josselson2004">Josselson, Ruthellen (2004). "On Becoming the Narrator of One's own Life"</ref> در مقابل، رهیافت [[الگوواره]] ٔبر طبقه‌بندی روایت‌ها، مشخص کردن روابط، و پیدا کردن علتها و معلول‌ها، در راستای تولید یافته‌های علمی تعمیم پذیر تاکید می‌کند.<ref name = "Bruner1986"/>
 
== شکل گیری هویت روایی ==
▲هویتکودکان رواییدر طی‌ کودکاننخستین هنگامسال صحبتزندگی‌شان آنهانقش با''بازیگر'' مراقبینرا یادارند همبازیهایو شانبه رشدتدریج می‌کند. فرداز صحبتطریق کننده[[تقلید]] هنگام([[w:en:Immitation|immitation]]) مکالمهو با[[توجه]] مخاطبین سراپادر گوش،می‌یابند درکه کنتراسترفتار باوالدینشان مخاطبینهدفمند بیاست.<ref>{{cite توجه،book|last1=Young|first1=Gerald|title=Development and اطلاعاتCausality: [[حافظهNeo-Piagetian خودزندگی‌نامه‌ایPerspectives|خودزندگی‌نامه‌ای]]date=2011|publisher=Springer دقیقتریSciences|location=London|page=446}}</ref> رادر بیاندو کردهسالگی، کودک وعلاوه بر بازیگری در نتیجهنقش به''کارگردانی'' گسترشنیز [[حافظهعمل خودزندگی‌نامه‌ای|خودزندگی‌نامه]]میکند. و،به متعاقبمرور آن،زمان شکلوالدین گیریکودک را روایتهایبه شخصیبیان غنیتجربیات تریخودش خلقتشویق می‌کندمی‌کنند.<ref name="Hoyt 2009 588-574">{{cite journal|last=Hoyt|first=Timothy|coauthors=Monisha Pasupathi|title=The Development of Narrative Identity in Late Adolescence and emergent Adult|journal=Developmental Psychology|year=2009|volume=2|issue=45|pages=588-574|doi=10.1037/a0014431}}</ref> تا پنج سالگی کودک به ویژگی‌های استاندارد داستان آگاه میشود. از آن به بعد، داستانهای گفته شده توسط کودک دارای نظم علت-معلولی و نظم موضوعی هستند. کودکانی که از والدینشان داستانهای شخصی زیاد می‌شنوند قبل از سنّسن [[پیش دبستانی]] به بیان روایاتهای منسجم قادر هستند.<ref>{{cite journal|last=Singer|first=Jefferson|coauthors=Pavel BAglov, Meredith Berry, Kathryn M. OOst|title=Self-Defining Memories, Scripts, and the Life Story: Narrative Identity in Personality and Psychotherapy|journal=Journal of Personality|year=2013|doi=10.1111/jopy.12005|url=http://digitalcommons.conncoll.edu/cgi/viewcontent.cgi?article=1014&context=psychfacpub&sei-redir=1&referer=http%3A%2F%2Fwww.google.com%2Furl%3Fsa%3Dt%26rct%3Dj%26q%3Dautobiographical%2520memory%2520and%2520narrative%2520identity%26source%3Dweb%26cd%3D3%26ved%3D0CEMQFjAC%26url%3Dhttp%253A%252F%252Fdigitalcommons.conncoll.edu%252Fcgi%252Fviewcontent.cgi%253Farticle%253D1014%2526context%253Dpsychfacpub%26ei%3DztihUp7uNI7mkAevjYGgBg%26usg%3DAFQjCNEDZWLg0SAsqhlg5vwg59o6k9Gl_w%26sig2%3DWicnpDR0cf9fxCos0x8M1A%26bvm%3Dbv.57752919%2Cd.eW0%26cad%3Drja#search=%22autobiographical%20memory%20narrative%20identity%22}}</ref> مهارت داستانگویی در دوره نوجوانی، از طریق بحث، مقایسه و تحلیل تمایلات درونی و غور در حوادث گذشته، پیوسته روندی صعودی دارد. همزمان عوامل فرهنگی‌ در شکل گیری هویت روایی تاثیر میگذارند. توانایی پردازش روایات در قالب داستان زندگی و ایجاد هویت در حوالی [[بلوغ]] ظاهر شده،<ref name=Habermas2000>Habermas, T. & Bluck, S. (2000). Getting a life: The emergence of the life story in adolescence. ''Psychological Bulletin, 126''(5).</ref> رسیدن به [[بزرگسالی]] را ممکن کرده<ref name="Goldberg, L. R. 1993">Goldberg, L. R. (1993). "The structure of phenotypic personality traits". American Psychologist 48 (1): 26–34.</ref> و تا پایان امر به زندگی معنی می‌بخشد.<ref>Bohlmeijer, E. , Roemer, M. , Cuijpers, P. , & Smit, F. (2000). The effect of reminiscence on psychological well-being in older adults: A meta-analysis. ''Aging & Mental Health, 11''(3), 291-300.</ref><ref>Staudinger, U. (2001). Life reflection: A socialcognitive analysis of life review. ''Review of General Psychology, 5'', 148-160.</ref> توسعه روایات داستان زندگی در زمان [[بلوغ]] از طریق بحث، مقایسه، و تحلیل تمایلات درونی و غور در حوادث گذشته صورت می‌گیرد. بدینسان، نوجوانان به درکی از رابطه بین [[خود]] موجود در گذشته و روایت شخصی‌شان در زمان حال نائل می‌شوند.<ref>{{cite journal|last=Fivush|coauthors=Nelson|title=Parent-child reminiscing locates the self in the past.|journal=BRitish Journal of Developmental Psychology|year=2006|issue=24|pages=235–251|doi=10.1348/026151005X57747}}</ref>
== اجزا روایت‌های هویتی ==
روایت‌های زندگی اغلب ٔبربر مبنای حضور و گستره ساختار و اجزای موضوعی‌شانموضوع ارزیابی می‌شوند.
 
=== ساختار ===
نظم (Coherence) از اصلی‌ترین اجزای ساختاری روایت هاست. همچنانکه کودکان بالغ می‌شوند، چهار نوع نظم در توانایی داستان گویی‌شان ظاهر می‌شود:<ref name = Habermas2000/>
برگرفته از «https://fa.wikipedia.org/wiki/هویت_روایی»