ابراهیم بن ولید: تفاوت میان نسخه‌ها

{{بهبود منبع}}

'''ابراهیم بن ولید''' خلیفه‌ای از خلفای اموی بود؛ او مدت کوتاهی در سال ۷۴۴ میلادی خلافت کرد، و پس از آن از ترس رقیبان و دشمنان سیاسی، خلافت را واگذاشت؛ [[مروان بن محمد]] که اوضاع را برای بازگرداندن خلافت به موقعیت قبلی آماده دید به سمت [[دمشق]] حرکت کرد و با درگیری که در صفر سال ۱۲۷ انجام شد سپاه دمشق را شکست داد. او برای حکم و عثمان، کسانی که ولید فاسق آنها را جانشین خود کرده بود بیعت گرفت. اما تا هنگام پیروزی او، این دو نفر که در زندان بودند کشته شدند و مردم بالاجبار با خود مروان بن محمد بیعت کردند. شاید برای اینکه بیعت او را مشروع جلوه دهند، اعلام کردند که حکم و عثمان در زندان، ضمن شعری مروان را به عنوان جانشین خود تعیین کرده‌اند. بدین ترتیب بود که آخرین خلیفه اموی بر سر کار آمد.

 

* {{یادکرد|فصل= |کتاب=تاریخ اسلام از پیدایش تا ایران اسلامی|نویسنده=رسول جعفریان|ترجمه=|ناشر=انتشارات حوزه علمیه|چاپ= |شهر=قم|کوشش=مرتضی رحیمی|ویرایش= |صفحه=۸۸|سال=۱۳۷۸ |شابک=}}

* {{یادکرد|فصل= |کتاب=امویان: نخستین دودمان حکومت‌گر در اسلام (۶۶۱-۷۵۰م)|نویسنده=جرالد هاوتینگ|ترجمه=عیسی عبدی|ناشر=امیرکبیر|چاپ= |شهر=تهران|کوشش=سعید ذوالفقاری|ویرایش= |صفحه=۹۷|سال=۱۳۸۷ |شابک=}}

[[رده:خلفای اموی]]

[[رده:درگذشتگان ۷۵۰ (میلادی)]]