روباه ترکمنی: تفاوت میان نسخه‌ها
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
جز ربات:افزودن الگو ناوباکس {{سگ‌سانان}}+تمیز (۸.۸) |
|||
خط ۲۲:
روباه ترکمنی کوچکتر از [[روباه قرمز]] می‌باشد و پاهایش نسبتاً بلند تر و گوشش کوچک که در قاعده پهن می‌شود و دندانهای کوچک و همچنین جمجمه‌ای پهن دارد.رنگش [[خاکستری]] می‌باشد و با ته رنگ نقره ای-خاکستری و قهواه‌ای روشن و قرمز.زیر پوزه اش سفید است. طول بدنش بین ۵۰ تا ۶۰ سانتیمتر است و طول دمش بین ۲۲ تا ۳۵ سانتیمتر و پشتشان شدیداً سفید مایل به قرمز هست.این روباه می‌تواند با استفاده از پنجه‌هایش ار [[درخت]] بالا برود.
روباه ترکمنی به روباه «سر دُم سیاه» هم شناخته می‌شود، این روباه نژادی است که در ایران فقط در استان گلستان و در دشت ترکمن‌صحرا زیست می‌کند. پراکندگی جهانی این روباه نیز از آسیای مرکزی تا تبت یعنی در جنوب‌شرقی شوروی سابق، ترکمنستان، مغولستان، شمال منچوری، ترکمنستان چین، افغانستان و شمال‌شرقی ایران است. زیستگاه این حیوان اغلب در زمین‌های باز، استپی، خشک بیابانی و نیمه‌بیابانی یا دارای درختچه بوده و از زندگی در سرزمین‌های جنگلی، مخصوصا جنگل‌های انبوه اجتناب می‌کند. جثه این روباه، کوچکتر و دست‌وپای آن، بلندتر از روباه معمولی است و مشخصه اصلی آن دم نسبتا کوتاهی به‌شمار می‌رود که برخلاف سایر گونه‌ها، انتهای آن به زمین نمی‌رسد. روباه ترکمنی در فصل زمستان، موهایی بسیار بلند و به‌رنگ خاکستری متمایل به سفید دارد که این رنگ در تابستان، به رنگ نخودی مایل به قرمز و موها تغییر پیدا کرده و موهای آن نیز کوتاه می‌شود.
«روباه ترکمنی یا روباه کرساک یکی از پستانداران به‌نسبت کمیاب ایران است و از نظر ظاهری از روباه معمولی کوچکتر و ظریف‌تر است، تشخیص روباه ترکمنی از روباه معمولی کار دشواری نیست. پشت گوش‌های روباه ترکمنی به همان رنگ بدنش یعنی دارچینی‌رنگ است و روباه معمولی پشت گوش‌هایش سیاه‌رنگ. ضمن اینکه روباه معمولی نوک دمش سفید است و نوک دم روباه ترکمنی سیاه‌رنگ. کوچکی جثه، بادامی‌تربودن چشم‌ها و اندازه دمش هم تشخیصش را آسان می‌کند. دم روباه ترکمنی برخلاف بقیه روباه‌های ایران به زمین نمی‌رسد و به نسبت بقیه دم کوتاه‌تری دارد. روباه‌های ازان چهار گونه‌اند: روباه معمولی یا همان روباه قرمز، روباه شنی، شاه‌روباه و روباه ترکمنی.»
== محل سکونت ==
| |||