سرزمین کوهستانی ارمنستان: تفاوت میان نسخه‌ها

محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
MahdiBot (بحث | مشارکت‌ها)
ابرابزار
خط ۲:
'''سرزمین کوهستانی ارمنستان''' یا '''فلات [[ارمنستان]]''' سرزمینی است با [[کوهستان]]‌های بلند و [[دژ]] طبیعی باشکوهی است که حصارهای آن از دشت [[قفقاز جنوبی]] گرفته تا [[فلات|فلاتی]] که امروزه به اشتباه نام فلات آناتولی<ref>نام آناتولی شرقی کلمه‌ای کاملاً ساختگی محسوب می‌شود. در واقع آناتولی کلمه‌ای یونانی به معنای شرق و آناتولیکون در این زبان به معنای شرقی است. در زمان [[امپراتوری روم شرقی]]، بخشی از سپاه آناتولیون نامیده می‌شد زیرا در منطقهٔ آناتولیا قرار گرفته بود که براساس جغرافیای تاریخی و منابع علمی بر جای مانده از آن دوران به منطقهٔ [[آسیای صغیر]] گفته میشده و از آنجایی که آسیای صغیر در غرب کوهستانهای ارمنستان قرار گرفته پس آناتولی و هیچ یک از بخشهای غربی، مرکزی و شرقی آن، با توجه به نقشه‌های موجود و همچنین تقسیمات اداری آن زمان، نمی‌توانسته از مرزهای آسیای صغیر بیرون باشد.</ref> نام گرفته و از [[دریای سیاه]] تا دشت [[میان رودان]] گسترده است.
 
کلمهٔ کوهستانها یا فلات ارمنستان کلمه‌ای کاملاً علمی است که از لحاظ [[زمین شناسیزمین‌شناسی]] به مناطق خاص جغرافیایی، که دارای شرایط یکسان از لحاظ جغرافیایی و زمینشناسی هستند، گفته می‌شود. فلات ارمنستان از لحاظ علمی عبارت است از برجستگیهایی در سطح زمین که پیدایش آنها معلول شرایطی خاص در [[آسیا]] بوده. این برجستگیها را زمینشناس معروف آلمانی، هرمان آبیخ،<ref>Herman Abikh 1806-1886</ref> بلندیها یا کوهستانهای ارمنستان<ref>Das Armennische Hochland or Bergland</ref> نامیده است.
 
== تاریخ ==
خط ۱۵:
ارمنستان از زمانهای بسیار قدیم برای مرغوبیت و تنوع میوه‌هایش مشهور است و [[لوکولوس]] بود که نهال [[آلبالو]] و [[گیلاس]] و [[زردآلو]] را از ارمنستان به اروپا آورد. آب و هوای این سرزمین اصولاً" بری است بطوری که هم دارای [[زمستان|زمستانهای]] بسیار سرد است و هم [[تابستان|تابستانهای]] بسیار گرم.
 
در میان [[منابع طبیعی]] ارمنستان در درجه اول پرورش [[اسب]] است که به صورتی بسیار خوب رواج داشت، و ارمنستان از این نظر از شهرت فوق العاده‌ایفوق‌العاده‌ای برخوردار بود. به گفته [[استرابون]] از زمانهای بسیار پیشین ارمنیان از پرورندگان بزرگ اسب در مشرق زمین بوده‌اند. این اسبها اجداد همان اسبی هستند که امروزه به اسب کردی موسوم است و از آن اسبهای کوه پیما است که در صعود از کوههای بلند استفاده می‌کردند.<ref>گ، آرتزرونی، کتاب وضع اقثصادیاقتصادی ارمنیان در ترکیه، چاپ 1880 سن پطرزبورگ</ref>
 
ارمنستان که هنوز هم از لحاظ منابع معدنی غنی است در زمانهای قدیم نیز دارای معادنی سرشار بوده و مرکز [[صنعت]] یا [[فلز|فلزکاری]] بشمار می رفته است.<ref>در خور تذکر است که در دوران باستان و حتی در قرون وسطی مهمترین فلزات مورد مصرف برای اسلحه سازی و امور اقتصادی فلزات غیر آهنی بوده‌اند که ارمنستان همیشه از آنها فراوان داشته است.</ref>
خط ۲۵:
پل روهر باخ می‌نویسد:
 
<<چگونگی شکل طبیعی سرزمین ارمنستان است که محدودیت مقاومت کشور نامبرده را در طول تاریخ در برابر حملاتی که از سمت مشرق یا مغرب به او شده است توجیه می‌نماید. در حقیقت سرزمین ارمنستان بوسیله کوهها به چند منطقه مهم و اصلی تقسیم شده است (مانند دره ارس، منطقه‌ای که [[دغوبایزید]] تا [[ارزروم]] گسترده است و منطقه [[دریاچه وان]])، و این مناطق بسیار بزحمت می‌توانند با یکدیگر ارتباط برقرار کنند و وقتی از خارج حمله‌ای به آنان بشود نمی‌توانند همه نیروهای کشور را بسرعت در نقطه مورد تهدید متمرکز سازند.>><ref>پلPaul Rohrbachپل روهر باخ، از قفقاز تا مدیترانه، چاپ 1903 لایبزیک</ref>
 
در دورانهای تسلط بیگانگان هرگز یک امپراتوری یا یک قدرت همسایه موفق نشده است بر تمامی فلات مرتفع ارمنستان تسلط پیدا کند. خواه به دلیل شکل طبیعی سرزمین که مساعد برای دفاع است، و خواه به سبب اهمیتی که قدرتهای دیگر هم مرزهم‌مرز برای تصرف آن سرزمین قایل بوده‌اند، فاتحان ناگزیر شده‌اند قبول کنند که قسمتی از ارمنستان به صورت یک کشور مستقل یا [[خودمختاری]] باقی بماند و یا آن را با همسایه دیگر تقسیم کنند.
[[پرونده:Suphan 01.jpg|بندانگشتی|250px|چپ|کوه سیپان نزدیکی دریاچه وان در شرق ترکیه]]
آلفرد نیکولاس<ref>Alfred Nicolas Rambaud</ref> می‌نویسد:<ref>امپراتوری یونان در قرن دهم، چاپ 1870 پاریس</ref>
خط ۴۱:
از آنجا که ارمنستان در عهد باستان میان ایران و رم قرار داشت و سپس مورد نزاع بین [[اسلام]] و [[امپراتوری رم شرقی]] بود متناوباً" طعمه ملتهای شرق و غرب می‌شد. در دورانهایی که کشور ارمنستان چندان قوی که دوستان خودش را خود انتخاب می‌کرد اغلب به سمت غرب گرایش می‌یافت، ولی همانگونه که ماکلر می‌نویسد:
 
<<چون ارمنستان کاملاً" نه غربی بود و نه شرقی و فرهنگ و تمدن خود را از هر دو قطب می‌گرفت از هر دوی آنان هم صدمه می دیدمی‌دید.>>
 
لیکن تنها موقعیت ارمنستان نیست که بر تاریخ آن تاثیر گذاشته بلکه شکل طبیعی آن نیز در این مورد بی تاثیر نبوده است. سرزمینهای دارای کوههای بلند همواره کانون نژادهای جنگجو و سخت مصمم به دفاع از استقلال خود بوده‌اند.