مهدی مهدوی لاهیجی: تفاوت میان نسخه‌ها

محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
CommonsDelinker (بحث | مشارکت‌ها)
جز پروندهٔ 2_اجازه_اجتهاد.jpg که در ویکی‌انبار به دست JuTa حذف شده بود، به این علت برداشته شد: No source since 3 May 2014
آئیل (بحث | مشارکت‌ها)
-عالم بزرگوار، معظم‌له، علیه السلام،قدس سره
خط ۱:
{{تمیزکاری|تاریخ=مه ۲۰۱۳}}
{{بدون پانویس}}
[[File:مهدوی.jpg|thumb|آیت الله مهدی مهدوی لاهیجی]]
[[File:آیت الله العظمی مهدی مهدوی لاهیجی.jpg|thumb|آیت الله العظمی مهدی مهدوی لاهیجی]]
[[File:آیت الله.jpg|thumb|مهدی مهدوی لاهیجی]]
 
{{تمیزکاری|تاریخ=مه ۲۰۱۳}}
آیت‌الله حاج شیخ مهدی مهدوی لاهیجانی (مهدی لاهیجی)، از [[مشاهیر لاهیجان]]، در شب جمعه نیمه شعبان المعظم سال ۱۳۱۳ ه. ق. در نجف اشرف متولد شد و به اتفاق خانواده به [[لاهیجان]] مهاجرت کرد. او مجددا به نجف بازگشت و تحصیلاتش را در آنجا به پایان رساند. او از شاگردان مبرز آقاضیاءالدین عراقی وآیه‌الله اصفهانی و آیه‌الله نائینی وایه لله شیخ شعبان دیوشلی گیلانی و آیه لله شیخ عبدالحسین رشتی و علا مه محمد جواد بلاغی وایه لله محمدحسین کاشف الغطاوشیخ مرتضی طالقانی ومیرزااقااستهباناتی و از همدرسان آیه‌الله العظمی مرعشی نجفی بود.
[[File:آیت الله العظمی حاج شیخ مهدی مهدوی.jpg|thumb|مهدی مهدوی لاهیجی]]
[[File:اجازه اجتهاد.jpg|thumb|اجازه اجتهاد آیت الله العظمی آقا ضیاالدین عراقی]]
سطر ۲۰ ⟵ ۲۲:
آیت الله [[مهدی مهدوی لاهیجی]]
 
آیت الله شیخ مهدی مهدوی لاهیجانی در نیمه شعبان ۱۳۱۳ ق در نجف اشرف در بیت تقوا و فضیلت، دیده به عالم هستیدنیا گشودآمد و در سال ۱۳۱۵ ق همراه والدین خویش به زادگاه پدری اش (لاهیجان) مراجعت نمود.
 
وی قرائت قرآن و ادبیات فارسی را از میرزا کاظم لاهیجی، مقدمات علوم حوزوی و علوم ریاضی را نزد شیخ عبدالحسین کوشالی، شیخ بهایی لاهیجی، سید عبدالرحیم درگاهی و سید اسدالله کسیمی وپدرش ایت الله شیخ حسین مهدوی در لاهیجان آموخت. او سپس به رشت آمد و نزد شیخ اسماعیل رشتی، سید مهدی لشت نشایی و شیخ عبدالرحیم کوچصفهانی تلمذ نمود. وی در سال ۱۳۲۷ ق در ۱۴ سالگی به نجف اشرف هجرت نمود و معالم را نزد شیخ علی اکبر خوانساری و شرح لمعه را نزد شمس کرمانشاهی فراگرفت.
 
مهدوی، اصول را نزد شیخ حبیب اردبیلی و مکاسب را نزد میرزا احمد آشتیانی، کفایه را نزد شیخ عبدالحسین رشتی دروس خارج را از بسیاری از بزرگان مانند آیات عظام: سید محمد فیروزآبادی، سید میرزا آقا اصطهباناتی، شیخ شعبان گیلانی، میرزا حسین نایینی، آقا ضیاءالدین عراقی، سید ابوالحسن اصفهانی و سید جمال گلپایگانی تلمذ نمود. وی عقاید، عرفان، تفسیر و حکمت را نزد آیات: شیخ مرتضی طالقانی، ابوالحسن مشکینی، طلوعی اشکوری، شیخ محمدجواد بلاغی، شیخ محمدحسین کاشف الغطا، شیخ محمدکاظم شیرازی و... فراگرفت و با موفقیت به درجه عالیه اجتهاد نائل آمد. او با کسب چهارده اجازه اجتهاد و به دنبال یک بیماری طولانی و سخت به قصد زیارت امام هشتم علیه‌السلامشیعیان به ایران سفر کرد و بعد از زیارت، به لاهیجان عزیمت نمود. این عالم بزرگواراو با توصیه بستگان، دوستان و عالمان شهر، تا آخر عمرش در لاهیجان سکونت گزیدو نسبت به احیای حوزه علمیه طلاب وتدریس وتربیت شاگردان واقامه جماعت وسایر خدمات دینی وعلمی ورفع مشکلات اجتماعی وحل وفصل مسایل مردم همت گماشت.
 
از استادان بزرگی که ایشان داشتند چنین استنباط می‌شود که وی با نظرات و عقاید آنان کاملاً آشنا و به حق از مجتهدان مسلم و مشهور زمان خود در گیلان بوده است. وی با این که عمر طولانی داشت، مبانی فقه و اصول از خاطرش بیرون نرفت و همواره در مناظرات، سخن برای گفتن داشت.
 
سال ورود ایشان به ایران ۱۳۱۶ ش. در عصر خفقان رضاخانی بوده است. وی در همان عصر، مدارس دینی و مساجد را تعمیر کرد و موقوفات شهر را احیا نمود. او اولین سخنرانی روشنگرانه و هشدار دهنده‌اش را در لاهیجان، در حالی ایراد کرد که حکومت رضاخان نه تنها از تبلیغات دینی و ارشاد امت اسلامی جلوگیری به عمل می‌آورد؛ بلکه هرگونه فعالیت‌های دینی را نیز به شدت سرکوب می‌کرد. وی در بهبوهه انقلاب اسلامی۱۳۵۷ به رهبری امامروح خمینیالله قدسخمینی سره برای پیوستن به عالمان متحصن در تهران - که از همه جای ایران شرکت داشتند - به همراه آیات سیدمحمودضیابری وسید حسن بحرالعلوم به سمت تهران حرکت نمودند که در رودبار دستگیر و چند ماهی در قزل قلعه زندانی شدند. از آثار باقی مانده او عبارتند از:
 
حقیقة البیع والمعاملة؛
سطر ۳۹ ⟵ ۴۱:
احداث حسینیه جامع و...
 
وی در لاهیجان به «حاج شیخ» شهرت داشت و این عنوان، لقبی بود که به خاطر برجستگی علمی و درخشندگی بحث‌های فقهی معظم‌لهاو از سوی عالمان اعلام و مراجع عظام نجف اشرف به ایشاناو داده شد که بعدها در ایران به خصوص لاهیجان به همین عنوان شهرت یافت. وی هیچ‌گاه از سهم امام استفاده نکرد. شرح خدمات و فعالیت‌های علمی، سیاسی و اجتماعی وی در این مقاله نمی‌گنجد. آیت الله مهدوی در روز جمعه، ۲۱ صفر سال ۱۴۱۳ ه. ق در ۱۰۰ سالگی از دنیا رفت و پیکر پاکش با تشییع کم‌نظیری در کنار برادرش آیت الله حاج شیخ محمد مهدوی، در حسینیه جامع لاهیجان دفن گردید.
 
== منابع ==