سالواتوره شارینو: تفاوت میان نسخه‌ها

 

آهنگساز خودآموخته که در کنسرواتوارهای میلان، پروجا و فلورانس تدریس می کرد. اولین بار در دهه شست میلادی با آثاری مثل سونات برای دو پیانو 1966 (la sonata per 2 pianoforti) و برسیوز برای ارکستر 1967 (Berceus per orchestra) ویژگی های اساسی سبک بسیار شخصی زبان موسیقی خود را نشان داد.

 

بافت صوتی موسیقی شارینو فضایی غبارآلود، جادویی و خیالی است که حاصل استفاده و برجسته کردن اصوات حاشیه ای سازها می باشد که بواسطه تکنیک های مدرن سازها، هارمونیک ها و مناطق صوتی غیرمعمول سازها و نت های تزئینی خاص، حاصل می شود.

'''آثار سازی'''