ایل پیرانیها ابتدا کوچنده بودند ولی در نیمۀ سدۀ 14ش بسیاری از پیرانیها اسکان یافتند و در روستاهای قشلاقی خود ساکن شدند. اکنون برخی از آنها نیمه کوچنده و برخی دیگر در کهنه و لاهیجان اسکان یافتهاند و در فاصله ی ماههای اردیبهشت تا اواخر مرداد در مراتع اطراف روستاهای قشلاقی خود به حدود کوه سران به رمهگردانی میپردازند(برنامۀ توسعه، 7/50، 51 ؛ راسخ ص122 و دهقان ص64 ). شمار بخش کوچنده ی ایل پیران در 1366ش، 133 خانوار و برابر با 1115 نفر بوده است، اما در سرشماری 1377ش، با 95 خانوار و 964 نفر، 9/15٪ کاهش نشان میدهد .این ایل حدود 05/0 درصد ازکل عشایر کوچنده ی ایران را تشکیل میدهد.