نورالدین کیانوری: تفاوت میان نسخه‌ها

محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۸۰:
کیانوری در سال ۱۳۶۸ هنگامی که ۷۴ سال داشت و پس از شش سال حبس و زیر [[شکنجه]] قرار گرفتن،<ref>[http://www.bbc.co.uk/persian/iran/2012/01/120124_nk_toudeh_party.shtmlنامه سرگشاده نورالدین کیانوری به آیت‌الله خامنه‌ای] </ref>حاضر شد نامش در گزارش «[[گالیندوپل]]» نخستین نماینده [[کمیسیون حقوق بشر سازمان ملل متحد]] که از زندان اوین دیدار نمود، مبنی بر شکنجه‌دیدن و بدرفتاری نوشته شود. او با نشان دادن دست نیمه فلج و انگشت‌های شکسته و پای آسیب دیده، در حضور مسئولین زندان اوین درباره نحوه شکنجه‌شدن وحشیانه خود صحبت نمود و همین‌طور در گزارش اضافه کرد که سه تن از اعضای حزب در سلول‌های انفرادی به سر می‌برند، کیانوری هم‌چنین اتهام جاسوسی و توطئه را رد نموده و اعدام هزاران جوان بیگناه را محکوم کرد.<ref>[http://www.cpa.org.au/z-archive/g1999/980iran.html] ''The Guardian November 17, 1999''</ref><ref>[http://www.abfiran.org/english/document-289-681.php CONFESSIONS] written by ''Ervand Abrahamian'' at ''Human Rights and Democrasy Library'' web site</ref>
 
او در زندان نامه‌ای به [[سید علی خامنه‌ای]] در خصوص شکنجه‌های زندانیان نوشت و در آن نامه گفت که برای اعتراف به اتهام دروغین تدارک کودتای مسلحانه برای سرنگون ساختن نظام جمهوری اسلامی، به همراه سایر رهبران حزب به شدت شکنجه شده و همسرش مریم فیروز و همین‌طور افسانه دخترش را شلاق زده و در مقابل چشمانش از سقف آویزان نموده‌اند.<ref>[http://www.rahetudeh.com/rahetude/kianoori/namehKiabeKhamnei.html متن نامه افشاگرانهسرگشاده نورالدین کیانوری به آیت‌الله خامنه‌ای از زندان اوین] وب‌گاه ''راه توده''</ref> کیانوری پس از آزادی از زندان اوین تحت مراقبت ویژه وزارت اطلاعات و تا پایان عمر خود در حبس خانگی به سر برد و تحت نظر بود. او در آستانه فروپاشی شوروی با اصلاحات [[گورباچف]] مخالفت کرد و بحران و فروپاشی شوروی را به توطئه [[آمریکا]] نسبت داد. کیانوری که در سال‌های آخر عمر خود همچنان از سیاست‌های حزب توده در جهت پشتیبانی از انقلاب اسلامی ایران دفاع می‌کرد، در ۲۶ آبان ۱۳۷۸ در گذشت.
 
== کتاب‌ها و مقالات ==