مراقبه: تفاوت میان نسخه‌ها

محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
Yekiranii (بحث | مشارکت‌ها)
ویرایش شده با استفاده از «ویکی‌پدیا:آن‌را اثبات کن»
خط ۱:
'''مراقبه''' در اخلاق و عرفان اسلامی بخش مهمی از سیر سلوک است که پس از توبه و مشارطه و پیش از محاسبه است.<ref name="Makarem">{{یادکرد وب | تاریخ بازبینی=۰۸ آوریل ۲۰۱۳ | عنوان=مشارطه، مراقبه، محاسبه | نشانی=http://www.hawzah.net/fa/article/articleview/6724?SearchText=%D9%85%D8%B1%D8%A7%D9%82%D8%A8%D9%87مراقبه | ناشر=وبگاه حوزه | نام=مکارم شیرازی}}</ref>
[[شیخ محمد بهاری]] در باره لفظ مراقبه می‌گوید:«مراقبه یعنی کشیک نفس را کشیدن که مبادا اعضا و جوارح را به خلاف وا دارد و عمر عزیز را که هر آنی از آن بیش از تمام دنیا و ما فیها قیمت دارد، ضایع بگرداند.»<ref>{{یادکرد وب | عنوان=آداب مراقبه | نشانی=http://www.hawzah.net/fa/magazine/magart/0/0/86902?SearchText=%D9%85%D8%B1%D8%A7%D9%82%D8%A8%D9%87مراقبه | ناشر=وبگاه حوزه | تاریخ بازبینی=۰۸ آوریل ۲۰۱۳}}</ref>
 
[[عبدالکریم حق‌شناس|آیت الله عبدالکریم حق‌شناس]] نیز در باب اهمیت مراقبه می‌گوید<ref name="حق شناس">{{یادکرد کتاب | عنوان=ز ملک تا ملکوت | تاریخ بازبینی=۲۰ آوریل ۲۰۱۳ | سال=۱۳۹۰ | شابک=۹۷۸-۹۶۴-۰۴-۳۶۴۳-۱ | فصل=سخنرانی شماره ۶۳ب تاریخ ۲۹/۰۹/۶۸ | مکان=صفحه ۱۶۲ | کوشش=غلام حسن بخشی}}</ref>:{{نقل قول|شیطان کاملا به وضعیت شما مطلع است که چه کسی احکام شرع را یک دستی گرفته و چه کسی خودش را در حضور پروردگار می داندمی‌داند و چه کسی نمی داند؛ چه کسی مراقب است و چه کسی مراقب نیست پس بنابر این حضرت [امام صادق] فرمودند:کسی از شر این خبیث (شیطان) محفوظ است که دایم در مقام مراقبه باشد و خودش را در حضور و محضر پروردگار بداند و در ادامه فرمودند:آن کسی که شب و روزش را بی تفاوت می گذراند،می‌گذراند، دایم صید شیطان است. «واماالمهمل لاوقاته فهو صید الشیطان»}}
 
از [[محمد علی جاودان]] نقل شده است که وی مراقبه را بالاتر از ذکر می‌دانست: «هیچ‌گاه دستور ذکر نمی‌دادند. بنده در خاطر ندارم که توصیه ذکر کرده باشند. آن چیزی که می‌فرمودند، و صد بار و هزار بار ما از ایشان شنیده بودیم مراقبه بود. مراقب چشمت باش. مراقب گوشت باش. مراقب زبانت باش که آن را چگونه به کار می‌بری»
 
همچنین از وی نقل شده است: «یک وقت گفتم: پروردگارا این مراقبه چگونه است؟ همان طوری که استراحت کرده بودم، چرتم برد، یک دفعه دیدم، باران مثل سیل از آسمان جاری است. بعد یکی در کنار من ایستاد. من[که ابتدا] توجهم به باران بود، تا این طرفم را نگاه کردم، باران قطع شد. گفت: بالاخره فهمیدی مقام مراقبه چه شد؟ مقام مراقبه این است که خودت را در حضور و محضر حق تعالی بدانی و ببینی! همین طور که تو به باران توجه داشتی در حال مراقبه بودی. یک آن که غفلت کردی فیض قطع می‌شود.»
 
بعد هم در ادامهٔ کلام تصفیه و تزکیهٔ نفس را به طور جدی به مراقبه مربوط می‌دانند و می‌فرمایند: «پس بناءً علی هذا تزکیة نفس و تصفیهٔ قلب و عروج به مراتب عالیه، جز با مراقبهٔ کامل وزحمت زیاد [ممکن] نمی‌شود: «لایُمکِن الوُصولُ إلاّ بالمواظَبَةِ التّامّةِ عَلیها و الإجتِهادِ الشَّدید فِیها.»
 
باز هم تکرار می‌کنند: «بدون تصفیه و تزکیه هیچ مرتبت عالی در انتظار نیست، و اگر آدمی تصفیه و تزکیه نکرد به جائی نمی‌رسد: «اگر کسی بخواهد به مراتب عالیه برسد باید از راه تصفیهٔ قلب و تزکیه نفس راه را طی بکند که آن هم زحمت زیاد لازم دارد.»<ref>{{یادکرد وب | تاریخ بازبینی=۲۴ ژوئیه ۲۰۱۴ | عنوان=گاهی التماس می‌کردند مراقبه کنید!/ آیت‌الله حق‌شناس هر شب یک صفحه زندگی ام را می‌خواندند | نشانی=http://rajanews.com/detail.asp?lang_id=&id=163414}}</ref>
 
== لفظ مراقبه ==
سطر ۱۱ ⟵ ۱۹:
 
== پیوند به بیرون ==
* [http://www.filsoofanejavan.ir/showthread.php?tid=2700 مراتب مراقبه از دیدگاه علامه طباطبایی]
{{تصوف}}
{{مباحث دین}}
سطر ۲۵ ⟵ ۳۳:
[[رده:اسلام]]
[[رده:عرفان اسلامی]]
[[رده:تشیع]]