زینالعابدین حائری مازندرانی: تفاوت میان نسخهها
محتوای حذفشده محتوای افزودهشده
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
خط ۲:
== سالهای اولیه ==
شیخ زینالعابدین در سال ۱۲۲۷ قمری (۱۱۹۱ خورشیدی) در [[بابل]] متولد شد. پدرش کربلایی مسلم از اعیان بابل و مردی خودساخته بود که از طریق تجارت صاحب ثروت شده بود و مادرش به یکی از خانوادههای ملاک [[ساری]]
او تحصیلات خود را در بابل آغاز کرد. در این سالها در حلقه درس [[سعیدالعلماء]] و [[جعفر سیرجانی]] شرکت جست و تحصیلات دینی را از سطوح مقدمات تا عالی طی کرد.<ref>{{پک|مدرسی چهاردهی|۱۳۲۴|ک=شیخ زینالعابدین مازندرانی|ص=۱۹۵|نقطه=نه}}{{پک|امین|۱۹۳۸|ک=اعیانالشیعه|ج=۷|ص=۱۶۷}}</ref> در آبان ۱۲۱۳ (رجب ۱۲۵۰) به [[عتبات]] رفت و مدتی نزد [[سید ابراهیم قزوینی]] به تحصیل فقه و اصول پرداخت.<ref>{{پک|مدرسی چهاردهی|۱۳۲۴|ک=شیخ زینالعابدین مازندرانی|ص=۱۹۵|نقطه=نه}}{{پک|امین|۱۹۳۸|ک=اعیانالشیعه|ج=۷|ص=۱۶۷|نقطه=نه}}{{پک|حرزالدین|۱۳۶۳|ک=معارفالرجال|ج=۱|ص=۳۳۱}}</ref> به گفته محسن امین، قزوینی او را محرر خود ساخته بود بود و وی موظف بود در جلسههای درس گفتههای استادش را به رشته تحریر کشد.<ref>{{پک|امین|۱۹۳۸|ک=اعیانالشیعه|ج=۷|ص=۱۶۷}}</ref> در حدود سالهای ۱۲۲۰ و ۱۲۲۱ (۱۲۵۸ قمری) کربلا دستخوش ناآرامیهایی شد که بسیاری از علما و طلاب را وادار به ترک شهر کرد. شیخ زینالعابدین نیز در اواخر این سال از کربلا به نجف رفت و نزد [[محمدحسن نجفی]] به تحصیل فقه ادامه داد.<ref>{{پک|مدرسی چهاردهی|۱۳۲۴|ک=شیخ زینالعابدین مازندرانی|ص=۱۹۵|نقطه=نه}}{{پک|امین|۱۹۳۸|ک=اعیانالشیعه|ج=۷|ص=۱۶۷}}</ref> او به زودی مورد اعتماد و علاقه نجفی قرار گرفت و از آن رو که صاحب خطی خوش بود، مامور نوشتن قبوض و رسیدگی به امور مالی استاد خود گردید. وی نزدیک به هفت سال در نجف اقامت داشت تا پس از درگذشت نجفی در ۱۲۲۸، به کربلا بازگشت.<ref name=modares197>{{پک|مدرسی چهاردهی|۱۳۲۴|ک=اشیخ زینالعابدین مازندرانی|ص=۱۹۶ و ۱۹۷}}</ref>
|